Σάββατο 5 Μάη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Δυνάμωμα της πάλης και απόρριψη του «κοινωνικού διαλόγου»

Αποσπάσματα από την ομιλία του Παναγιώτη Σοφού στο συνέδριο του ΕΚΑ

Σε οργάνωση της πάλης για την καταδίκη των αντιλαϊκών μέτρων και απόρριψη του στημένου κοινωνικού διαλόγου κάλεσε ο Π. Σοφός, εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΔΑΣ) και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), κατά τη διάρκεια της χτεσινής ομιλίας του στο 24o Συνέδριο του ΕΚΑ.

Ο Π. Σοφός αρχίζοντας την ομιλία του επισήμανε ότι η μεγάλη απεργία της 26ης του Απρίλη «έδωσε μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση και στην ολιγαρχία» καθώς και σε εκείνους «που καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τον οχαδερφισμό και που θεωρούν τους αγώνες ξεπερασμένες μορφές πάλης».

Στη συνέχεια αναφερόμενος στο ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης υπογράμμισε ότι «η νίκη των εργαζομένων θα ολοκληρωθεί μόνο αν η κυβέρνηση αποσύρει οριστικά τη λογική διάλυσης της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και μετατροπής της σε εμπόρευμα», αναλαμβάνοντας μαζί με τους εργοδότες την υποχρέωση της «οικονομικής στήριξής της». Επίσης, αναπτύσσοντας τους τρόπους δραστικής αντίστασης των εργαζομένων τόνισε ότι η εφαρμογή ή η απόσυρση των μέτρων είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων και γι' αυτό το εργατικό κίνημα «οφείλει να πάρει μέτρα, να σχεδιάσει τη δράση του και να χαράξει τη στρατηγική του και τις συμμαχίες του». Πρέπει, συνέχισε, να αποκλειστούν τα παζάρια με την κυβέρνηση και η επίλυση του προβλήματος να αντιμετωπιστεί πολιτικά και όχι λογιστικά. Να γίνει καθαρό ότι δεν είναι οι εργαζόμενοι που οφείλουν και να προσαρμοστούν τα αιτήματα των εργαζομένων στη βάση των σύγχρονων αναγκών τους. «Να απαιτήσουμε», τόνισε, «δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλο το λαό».

Αναδεικνύοντας τη σημασία της απεργίας στις 17 του Μάη κατέδειξε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε η απεργία να είναι ακόμα πιο μαζική και μαχητική. Ταυτόχρονα, συνέχισε, «να πάρουμε μέτρα οργάνωσης των εργαζομένων με δημιουργία επιτροπών αγώνα ανά εργοστάσιο, κλάδο, συνοικία» και να «προχωρήσουμε σε απογευματινά συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις στο κέντρο και στις γειτονιές της Αθήνας», καλώντας σε κοινούς αγώνες και άλλα τμήματα του λαού, «ελεύθερους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους, επιστήμονες, νεολαία, γυναίκες αγρότες».

Σε ό,τι αφορά στον απολογισμό της δράσης του ΕΚΑ από το προηγούμενο συνέδριο, ο Π. Σοφός ανέδειξε τις σοβαρές πολιτικές ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ, που ακολουθώντας τη γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής στήριξαν την αντιλαϊκή εισοδηματική πολιτική. Στον αντίποδα, επισήμανε, βρίσκονται οι δυνάμεις της ΔΑΣ, που με τη δράση τους «αποκάλυψαν τους στόχους των αντιπάλων της εργατικής τάξης. Συγκρουστήκαμε με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της πλουτοκρατίας και παλέψαμε για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, μαζί με τα σωματεία, στους τόπους δουλιάς, αλλά και για τα γενικότερα, για το δικαίωμα στη δουλιά, για πραγματικές αυξήσεις, ενάντια στις απολύσεις». Η ΔΑΣ πρωτοστάτησε στο συντονισμό της δράσης για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας και Υγείας, ενάντια «στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Σταθήκαμε αλληλέγγυοι στο πλευρό των ξένων εργατών. Συμβάλλαμε στη δημιουργία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ)».

Καταλήγοντας ο Π. Σοφός κάλεσε εκ μέρους της ΔΑΣ σε «αγωνιστική συσπείρωση και δράση σε κρίσιμα μέτωπα πάλης για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων» και στη συνέχεια έθεσε τους εξής στόχους πάλης:

Πλήρης σταθερή εργασία και κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Αύξηση μισθών και συντάξεων ώστε να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων και συνταξιούχων. Δωρεάν δημόσια Παιδεία. Ολες οι ΔΕΚΟ να ανήκουν 100% στο δημόσιο. Ουσιαστική αύξηση του αφορολόγητου ορίου. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κοινωνική Ασφάλιση δημόσια, καθολική, υποχρεωτική καθώς και υγειονομική κάλυψη για όλο το πληθυσμό εφ' όρου ζωής. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζόμενων, των ανέργων, των εργαζομένων στο φασόν και στη μερική απασχόληση. Αμεση καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας προς τα ασφαλιστικά ταμεία, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης, δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας και αυστηρό πλαίσιο για την υγεία και ασφάλεια στους τόπους δουλιάς.


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ