Σε αναντικατάστατο εργαλείο, για τη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος, που θέλουν να δημιουργήσουν αυτοί που τις παραγγέλνουν για να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους, έχουν αναγορευτεί οι δημοσκοπήσεις. Η αλήθεια αυτή επιβεβαιώνεται πανηγυρικά και από τη σχετική εκμετάλλευση των τελευταίων γκάλοπ. Δύο είναι τα βασικά «στοιχεία», που αναδεικνύουν τα σχετικά δημοσιεύματα: Πρώτον, ότι υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση και, δεύτερον, ότι υπάρχει «πολιτικό κενό» που μπορεί να καλυφθεί από νέο κόμμα, δηλαδή του Αβραμόπουλου. Θα ήταν εγκληματική αφέλεια, να πιστέψει κανείς ότι τα «ευρήματα» αυτά στρέφονται κατά του δικομματισμού. Πολύ περισσότερο, της πολιτικής του. Την ανάγκη νέου κόμματος θέλουν να αναδείξουν οι άνθρωποι, όχι άλλης πολιτικής. Επικαλούμενοι, μάλιστα, και αναδεικνύοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ένας άλλος στόχος τους είναι να πιέσουν, κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα, στην πιο αποφασιστική προώθηση και υλοποίηση της μέχρι σήμερα αντιλαϊκής πολιτικής και, ιδιαίτερα, στο νέο κύμα των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων. Στην ικανοποίηση, δηλαδή, των δικών τους επιθυμιών και, προκειμένου να γίνουν περισσότερο «πειστικοί», εμφανίζουν, μέσω των γκάλοπ, τη δική τους εντολή, ως λαϊκή απαίτηση!