Πέμπτη 14 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προσπεράστε τα γκάλοπ και τις παγίδες τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε αναντικατάστατο εργαλείο, για τη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος, που θέλουν να δημιουργήσουν αυτοί που τις παραγγέλνουν για να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους, έχουν αναγορευτεί οι δημοσκοπήσεις. Η αλήθεια αυτή επιβεβαιώνεται πανηγυρικά και από τη σχετική εκμετάλλευση των τελευταίων γκάλοπ. Δύο είναι τα βασικά «στοιχεία», που αναδεικνύουν τα σχετικά δημοσιεύματα: Πρώτον, ότι υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση και, δεύτερον, ότι υπάρχει «πολιτικό κενό» που μπορεί να καλυφθεί από νέο κόμμα, δηλαδή του Αβραμόπουλου. Θα ήταν εγκληματική αφέλεια, να πιστέψει κανείς ότι τα «ευρήματα» αυτά στρέφονται κατά του δικομματισμού. Πολύ περισσότερο, της πολιτικής του. Την ανάγκη νέου κόμματος θέλουν να αναδείξουν οι άνθρωποι, όχι άλλης πολιτικής. Επικαλούμενοι, μάλιστα, και αναδεικνύοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ένας άλλος στόχος τους είναι να πιέσουν, κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα, στην πιο αποφασιστική προώθηση και υλοποίηση της μέχρι σήμερα αντιλαϊκής πολιτικής και, ιδιαίτερα, στο νέο κύμα των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων. Στην ικανοποίηση, δηλαδή, των δικών τους επιθυμιών και, προκειμένου να γίνουν περισσότερο «πειστικοί», εμφανίζουν, μέσω των γκάλοπ, τη δική τους εντολή, ως λαϊκή απαίτηση!

Το Μέτωπο η διέξοδος

Βέβαια, η συνεχώς αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια είναι περισσότερο κι από γεγονός. Οπως και η αναζήτηση διεξόδου από μεγάλες μάζες εργαζομένων. Το ζητούμενο όμως είναι σε ποια κατεύθυνση θα διοχετευτεί η αγανάκτηση των λαϊκών μαζών και οι αναζητήσεις τους. Το σύστημα θέλει να την εκτονώσει με στημένα σχήματα, τύπου Αβραμόπουλου, όπως έκανε στο παρελθόν με άλλα τέτοια «δοχεία διοχέτευσης» της λαϊκής δυσαρέσκειας. Θέλει να την εγκλωβίσει στις ίδιες και χειρότερες με τις σημερινές πολιτικές, αλλάζοντας απλώς το «περιτύλιγμά» τους. Οι εργαζόμενοι όμως πρέπει να κάνουν το μεγάλο άλμα, να ξεφύγουν από τις παγίδες που τους στήνουν και να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις. Να οικοδομήσουν το δικό τους Μέτωπο, το μόνο που μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους και να οδηγήσει σε ένα φωτεινότερο μέλλον.

Δε γνωρίζουν τίποτε;

Φαίνεται, πως οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, είτε κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, είτε είναι πολύ περισσότερο μπασμένες στο κόλπο, από τις αντίστοιχες βελγικές. Το θέμα, για το οποίο μιλάμε, είναι το «Εσελον», ο διαβόητος ηλεκτρονικός κατάσκοπος. Σύμφωνα, με πρόσφατη τοποθέτηση του αρμόδιου υφυπουργού στη Βουλή, η ελληνική κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες δε γνωρίζουν τίποτε γι' αυτό. Οι βελγικές αντίστοιχες υπηρεσίες, όμως, γνωρίζουν πολλά και έδωσαν και σχετική έκθεση σε επιτροπή έρευνας του βελγικού Κοινοβουλίου, η οποία επιβεβαιώνει την ύπαρξη του «Εσελον, όπως και των δυνατοτήτων του, να παρακολουθεί όλες τις συνδιαλέξεις και ηλεκτρονικές επικοινωνίες, είτε αυτές γίνονται από τηλέφωνα, σταθερά και κινητά, φαξ και ηλεκτρονικά ταχυδρομεία. Το δίκτυο παρακολούθησης «Εσελον», σημειώνει η έκθεση, μπορεί να πιάσει το σύνολο των δορυφορικών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από και προς την Ευρώπη. Ενας σημαντικός κρίκος του δικτύου είναι η αγγλική βάση «Μένγουιθ Χιλ». Στη βάση αυτή εργάζονται περισσότεροι από χίλιοι Αμερικανοί και πεντακόσιοι Βρετανοί, ενώ παρούσα στη βάση είναι και η NSA (αμερικανική μυστική υπηρεσία εθνικής ασφαλείας). «Εξάλλου, όπως τονίζει η έκθεση, όλη η αμερικανικής προέλευσης ηλεκτρονική τεχνολογία (soft και hardware), που έχει εισαχθεί νόμιμα στην Ευρώπη, βρίσκεται, σύμφωνα με τη γνώμη πολλών ειδικών που ρωτήθηκαν σχετικά, πλήρως και ηθελημένα κάτω από την άνετη και χωρίς προβλήματα εξ αποστάσεως παρακολούθηση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών».

Ξαναρωτάμε, λοιπόν: Η κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες δε γνωρίζουν τίποτε, για όλ' αυτά;

Κολοβή η κατοχύρωση

Πίσω από τη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που συμφωνήθηκε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Νίκαιας και η οποία υιοθετεί την αρχή της ανεξιθρησκίας, οχυρώθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν κλήθηκε, προχτές, να σχολιάσει το τελευταίο, σκοταδιστικό και διχαστικό κήρυγμα του αρχιεπισκόπου, περί μιάσματος, αθεΐας, κλπ. Σημείωσε, μάλιστα, ότι «είναι μια αρχή (σ.σ. της ανεξιθρησκίας) που έχει κατοχυρωθεί και σε όλα τα ευρωπαϊκά Συντάγματα».

Μήπως, κάνει λάθος ο κ. Ρέππας; Για παράδειγμα, στο Σύνταγμα της χώρας μας, η κατοχύρωση της αρχής της ανεξιθρησκίας υποβαθμίζεται και υπονομεύεται, όταν, ταυτόχρονα, κατοχυρώνεται και η «ειδική σχέση» του κράτους με την Εκκλησία. `Η, μήπως, δεν καταλαβαίνουν τόσο αυτός, όσο και οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι η διατήρηση αυτής της «ειδικής σχέσης» και όσα αυτή συνεπάγεται, αξιοποιείται καταλλήλως από την ηγεσία της Εκκλησίας, για την καλλιέργεια του θρησκευτικού φανατισμού και όχι μόνον;

«Οχι, δε διαμορφώθηκε Διευθυντήριο»! Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε σε προχτεσινή συνέντευξη Τύπου ο κ. Παπανδρέου, σε ερώτημα σχετικά με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στη Νίκαια. Ας ενημερωθούν τώρα και η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία και η Ιταλία, γιατί προφανώς έχουν μείνει με άλλη - «λαθεμένη», κατά τον υπουργό Εξωτερικών - εντύπωση...

«Μαζεύτε» τους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΜΕΙΣ το φωνάζουμε, το καταγγέλλουμε, και αμαρτία δεν έχουμε. Αυτοί οι «εκσυγχρονιστές», ή πρέπει να «μαζευτούν» σύντομα ή θα κάνουν μεγάλη ζημιά! Ετοιμάζονται τώρα να αυξήσουν κατά 7% τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, που θα εισάγονται στο Χρηματιστήριο! Τα λεφτά των ασφαλισμένων δηλαδή!!!

Ρίξανε τα επιτόκια - των καταθέσεων κυρίως - θα τα ρίξουνε κι άλλο, θριαμβολογούν για τις κυβερνητικές «επιτυχίες» στην οικονομία, αλλά η Σοφοκλέους δεν ανεβαίνει με τίποτε. Αντιθέτως, έχει πάρει τον κατήφορο, γεγονός που αποδείχτηκε και από τη χτεσινή συνεδρίαση. Τώρα, λοιπόν, «βάζουν χέρι» στα σίγουρα λεφτά.

Κατά τα άλλα, μας μιλάνε για προβλήματα στο ασφαλιστικό και στις συντάξεις των εργαζομένων κι έχουν στα συρτάρια τους νομοσχέδια με τεράστιες επιπτώσεις στους συνταξιούχους και στους υποψήφιους συνταξιούχους.

Να, όμως, πού πάνε τα λεφτά σήμερα, έτσι για να έχουμε μια σαφή εικόνα. Τα τρώει η «μαρμάγκα» των αετονύχηδων του Χρηματιστηρίου και, μάλιστα, με τη συνδρομή της κυβέρνησης, που θέλει να μας πείσει ότι κάνει κερδοφόρες επενδύσεις.

Τζόγος, δηλαδή, με δανεικά την ασφαλιστική κάλυψη όσων δουλεύουν! Δε θα έχουν δίκιο μετά οι ασφαλισμένοι να πάρουν τους δρόμους όταν θα αρχίσει να μιλάει για προβλήματα στις συντάξεις και να ζητάνε τα λεφτά τους πίσω;

ΚΑΝΕΙ και «εφέ» τώρα στα σχολεία που επισκέπτεται ο υπουργός Παιδείας, Πέτρος Ευθυμίου, και μοιράζει τριαντάφυλλα, όπως είδαμε στις μικρές οθόνες χτες! Μόνο που κάτι τέτοια, δύσκολα πείθουν τα παιδιά που φοιτούν σε αυτά τα σχολεία - τέτοια που είναι - και κυρίως όσα δε φοιτούν, μια και αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν ελέω «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης».

Ο υπουργός, βέβαια, γνωρίζει τις συνέπειες της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνησή του στην Παιδεία. Κι όταν προσπαθεί, πάνω σε αυτή την καταστροφή, να φτιάξει την προσωπική του εικόνα, τότε καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος της αδιαφορίας που υπάρχει.


Γρηγοριάδης Κώστας

Κουρσάροι αποταμιεύσεων

Διαστάσεις γενικευμένης λεηλασίας των λαϊκών αποταμιεύσεων έχει προσλάβει η πολιτική επιτοκίων, που ακολουθούν οι τραπεζίτες, για τις καταθέσεις ταμιευτηρίου. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες που τους προσφέρονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική... «εμπλουτίζουν» με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου τις -γνωστές και από το παρελθόν- μεθόδους συνδυασμένης υφαρπαγής. Κύριος στόχος, ανέκαθεν και τώρα, οι μισθοί και συντάξεις της εργατικής τάξης και τα εισοδήματα των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Το θέμα, βέβαια, με τα επιτόκια των καταθέσεων, όπως παρουσιάζεται από τα Μέσα Ενημέρωσης, δε δείχνει να είναι φοβερό και τρομερό. Πολύ περισσότερο, όταν απευθύνεται στο μεμονωμένο τραπεζικό πελάτη - αποταμιευτή. Για αποταμιεύσεις 500.000 δραχμών, σου λέει, όταν πέφτει το επιτόκιο κατά μία μονάδα, η απώλεια τόκων είναι της τάξης του πεντοχίλιαρου. Ωστόσο, η εικόνα είναι διαμετρικά αντίθετη. Και για τους αποταμιευτές συνολικά, τους μεγάλους ζημιωμένους της όλης ιστορίας και για τις τράπεζες, που καταβροχθίζουν αστρονομικά ποσά.

Ο υπολογισμός, των ζημιών και των κερδών είναι εύκολος. Το σύνολο των καταθέσεων που υπάρχουν στις τράπεζες -και οι οποίες κατά τεκμήριο αποτελούν λαϊκές αποταμιεύσεις, μια και οι οικονομικά «τρανοί» επιλέγουν άλλες τοποθετήσεις- είναι περίπου 23 τρισεκατομμύρια δραχμές. Αρα, για κάθε μονάδα μειωμένου επιτοκίου, οι τραπεζίτες δίνουν λιγότερους τόκους κατά 230 δισεκατομμύρια δραχμές. Δηλαδή, για κάθε μονάδα που μειώνεται το επιτόκιο καταθέσεων, οι αποταμιευτές χάνουν, από τις αποταμιεύσεις τους, 230 δισεκατομμύρια. Μέσα στο 2000, τα επιτόκια καταθέσεων μειώθηκαν από το 8,5% στο 4%, δηλαδή κατά 4,5 μονάδες. Ετσι, χοντρά - χοντρά το συνολικό ποσό που τσέπωσαν οι τραπεζίτες (4,5Χ230), είναι ήδη πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δραχμές! Με δυο λόγια: Μόνο από το κούρσεμα των λαϊκών αποταμιεύσεων, επιτεύχθηκε μια αυτόματη ανακατανομή εισοδημάτων 1 τρισεκατομμυρίου δραχμών, από τα λαϊκά στρώματα, προς τα θησαυροφυλάκια των τραπεζών.

Η άλλη πλευρά του νομίσματος «πολιτική επιτοκίων», στον τομέα των χορηγούμενων δανείων, έχει κι αυτή τους κερδισμένους και τους χαμένους της. Είναι και πάλι οι ίδιοι. Από τη μια οι τράπεζες που διατηρούν τα επιτόκια των καταναλωτικών δανείων σε επίπεδα τριπλάσια του πληθωρισμού. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι, που στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πολιτικής λιτότητας, εξωθούνται στον τραπεζικό δανεισμό, προκειμένου να τα φέρουν βόλτα. Το αποτέλεσμα είναι ανατριχιαστικό. Μόνο μέσα στην τελευταία πενταετία τα χρέη από καταναλωτικά δάνεια αυξήθηκαν κατά 275% και ήδη έφτασαν τα 1,53 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Βέβαια, «κλέφτης» και υπόλογος για τους εργαζόμενους στις σημερινές συνθήκες, δεν είναι μόνο οι τράπεζες. Είναι αθροιστικά όλοι οι συντελεστές που συναποτελούν το καθεστώς της γενικευμένης αφαίμαξης των λαϊκών εισοδημάτων και καταχτήσεων, που έχει επιβληθεί. Είναι η πολιτική της διογκούμενης ανεργίας και καθημερινής ανασφάλειας. Ο «μονόδρομος» της εισοδηματικής λιτότητας για τους εργαζόμενους. Της μείωσης των τιμών και της παραγωγής για τους αγρότες, της οικονομικής συρρίκνωσης και περιθωριοποίησης των ΕΒΕ. Είναι η συνεχής αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης όλων αυτών, για την εξασφάλιση των φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου. Η συστηματική υποβάθμιση και υπονόμευση των κοινωνικών και ασφαλιστικών καταχτήσεων. Το ψαλίδισμα των δικαιωμάτων στην υγεία, τη μόρφωση, την πολιτιστική ανάπτυξη. Η αμφισβήτηση των δημοκρατικών ελευθεριών. Είναι, κοντολογίς, η ίδια πολιτική των μονοπωλίων και η προσπάθεια της ολιγαρχίας για μεγαλύτερη και ληστρικότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Τρομοκρατία και τρομοκράτηση του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

Σαν έτοιμη από καιρό η κυβέρνηση έσπευσε να εκμεταλλευτεί την προκήρυξη των δολοφόνων της «17Ν», προκειμένου να δικαιολογήσει το νέο αντιδημοκρατικό τερατούργημα που μαγειρεύει με την άμεση καθοδήγηση των υπηρεσιών των ΗΠΑ «για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας». Μάλιστα, ο Δ. Ρέππας σε ρόλο Ν. Μπερνς εξέφρασε χτες την ενόχλησή του για την καθυστέρηση της επιτροπής που έχει συσταθεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης και τόνισε ότι «πρέπει να ολοκληρώσει τις εργασίες της κατά την αμέσως επόμενη περίοδο»! Ομως, η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και η εξάρθρωση της 17Ν δεν πρόκειται να γίνει μέσω των αντιδημοκρατικών μέτρων που απεργάζεται. Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται έχει στόχο την τρομοκράτηση του λαού, την κατάργηση στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, την ενίσχυση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Η «17Ν» θα εξακολουθήσει βέβαια να παραμένει ασύλληπτη, όπως συμβαίνει επί 25 χρόνια τώρα, ακριβώς γιατί προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες σε βάρος των λαϊκών αγώνων.

Το έγκλημα του «φτηνού» κρέατος

«Δώστε φτηνό κρέας στον κοσμάκη και ας είναι για τα σκυλιά». Αυτό φαίνεται ότι είναι το δόγμα της κυβέρνησης, ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων και γι' αυτό αποφάσισε, προκειμένου να υπάρχει «φτηνό» κρέας, να κάνει αθρόες εισαγωγές από γειτονικές χώρες. Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για κανένα έλεγχο αυτών των κρεάτων, αφού έχουν φροντίσει εδώ και χρόνια να διαλύσουν τους όποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να εξασφαλίσουν στοιχειώδεις ελέγχους ούτε καν σε «κανονικές» περιόδους και όχι σε περιπτώσεις κρίσεων, όπως αυτή με τις «τρελές αγελάδες». Από την άλλη, συνειδητά έχουν αποφύγει να ενισχύσουν την ελληνική κτηνοτροφία και έχουν καταστήσει τη χώρα έρμαιο των εισαγωγών από τις χώρες της ΕΕ. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση φέρει ακέραια την ευθύνη για το διαρκές έγκλημα σε βάρος της δημόσιας υγείας και της προστασίας των καταναλωτών. Οι σπασμωδικοί χειρισμοί της ενόψει των εορτών, απλά, το αναδεικνύουν.

Περί «παγκοσμιοποίησης»

Από το χείμαρρο των σχολίων, που διαβάσαμε τελευταία και, κυρίως, ακούσαμε για τη Νίκαια, ένα πράγμα δεν καταλάβαμε: Αν υπάρχει αυτή η διαβόητη «παγκοσμιοποίηση» - έτσι όπως πολύ συχνά την παρουσιάζουν - τότε τι αξία έχουν όλες αυτές οι αλλεπάλληλες δηλώσεις και αναφορές σε «μεγάλους» και «μικρούς», τα σκληρά παζάρια για θέσεις ευρωβουλευτών και επιτρόπων, για ψήφους, κλπ., κλπ.;

Και να φανταστεί κανείς ότι ακόμη ακούει τα σχολιανά του το ΚΚΕ, επειδή δεν ...πείθεται, ότι υπάρχει αυτή η μαγική «παγκοσμιοποίηση» και ότι «τα σύνορα έχουν καταργηθεί». Πριν ...πείσουν το ΚΚΕ, δεν πάνε πρώτα να πείσουν την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους ηγέτες των 15 χωρών - μελών της; Και δε μιλάμε καν για τα προσεχή 12 μέλη...

Απεργία πείνας μέχρι θανάτου

Associated Press

Δύο περίπου μήνες διαρκεί η απεργία πείνας εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων στην Τουρκία. Απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Βασικό και κύριο αίτημά τους, να μη λειτουργήσουν τα διαβόητα «κελιά τύπου F», γνωστά και ως «λευκά κελιά». Μαζί τους κάνουν απεργία πείνας Τούρκοι πολιτικοί κρατούμενοι σε φυλακές της Ολλανδίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας, όπως και μέλη της «Επιτροπής Αλληλεγγύης προς τους Πολιτικούς Κρατούμενους της Τουρκίας και του Κουρδιστάν», στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Πολλές είναι, επίσης, οι αγωνιστικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης συγγενών τους και άλλων δημοκρατών πολιτών έξω από τις τουρκικές φυλακές, όπως φανερώνει και η διπλανή φωτογραφία απο πρόσφατη κινητοποίηση στην Αγκυρα. Τις προάλλες, το θέμα έφερε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Στρατής Κόρακας, με παρέμβασή του προ ημερήσιας διάταξης. Χθες, αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη επιτροπή απο εκπροσώπους μαζικών προκειμένου να μεταφέρει τη συμπαράσταση των ελλήνων εργαζομένων. Κι ενώ, η υγεία δεκάδων κρατουμένων θεωρείται κρίσιμη και ο Μπ. Ετσεβιτ δηλώνει ανένδοτος χρειάζεται να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η έμπρακτη αλληλεγγύη, η συμπαράσταση κάθε προοδευτικού και δημοκράτη εργαζόμενου της χώρας μας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στον παλμό του Συνεδρίου

Ανοίγει τις πύλες του σήμερα το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Το πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός για την εργατική τάξη της Ελλάδας, τ' άλλα λαϊκά στρώματα, κορυφώνεται με τις τετραήμερες εργασίες του, μετά από μια τετράμηνη διαδικασία πολύπλευρης συζήτησης, εσωκομματικής και δημόσιας, πάνω στα καίρια προβλήματα της οικονομίας, της κοινωνίας, της πολιτικής. Ο πλούτος του δημιουργικού προβληματισμού, στη βάση των Θέσεων της ΚΕ, της κατακτημένης από τη δράση του Κόμματος και την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος εμπειρίας των προηγούμενων από το 15ο Συνέδριο χρόνων, αλλά και των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, αποτελεί το έδαφος πάνω στο οποίο συλλογικά και υπεύθυνα, οι κομμουνιστές αντιπρόσωποι στο Συνέδριο, θα καταλήξουν στις αποφάσεις, οδηγό για δράση του Κόμματος, του λαϊκού κινήματος για τα επόμενα χρόνια.

Σταθμός και αφετηρία λοιπόν στην ιστορία της συνειδητής ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, όπως και κάθε Συνέδριο του ΚΚΕ στις συνθήκες τις οποίες πραγματοποιείται, το 16ο Συνέδριο θα βάλει τη δική του σφραγίδα στην πορεία των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων προς τα μπρος, στην κατεύθυνση της ανάπτυξης του αγώνα για την εκπλήρωση των σκοπών της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για τα δικά τους συμφέροντα.

Αλλωστε, στην καρδιά των εξελίξεων βρίσκεται πάντα το καίριο και κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής διεξόδου και των συμφερόντων που αυτή υπηρετεί. Καίριο ζήτημα για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της είναι ο δρόμος, η κατεύθυνση των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, προκειμένου να πραγματοποιούνται τα δικά τους συμφέροντα. Οι προϋποθέσεις για να βρεθούν στο προσκήνιο αυτών των εξελίξεων προκειμένου να επιβάλουν τη δική τους πολιτική διέξοδο, λύνοντας οριστικά το ζήτημα ποια πολιτική υπηρετεί τα συμφέροντά τους, πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί, πώς οι απλοί άνθρωποι του μόχθου, θα αποτινάξουν της εκμεταλλευτική κοινωνική πραγματικότητα για να γίνουν αφέντες στον τόπο τους.

Ονους και η καρδιά του λαού βρίσκονται στον παλμό του Συνεδρίου. Ελπίζουν και αισιοδοξούν, προσδοκούν από τις αποφάσεις του. Αποφάσεις οι οποίες θα εξοπλίσουν στις τωρινές συνθήκες το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, την κοινή δράση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, με την προοπτική του άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης, για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Που θα συμβάλουν αποφασιστικά στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, στην οργάνωση του λαού, θα δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την εξασφάλιση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, σαν δύναμη ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα. Σαν δύναμη που επιβάλλοντας τη δική της εξουσία, θα αποδώσει τον πλούτο που παράγει και που τώρα τον καρπώνεται η άρχουσα τάξη, εκεί που πραγματικά ανήκει, στους ίδιους τους παραγωγούς του, σ' ολόκληρη την κοινωνία την οποία θα διαφεντεύει.

Ετσι μπροστά στην καθολική επίθεση, στα εργασιακά και τα λαϊκά δικαιώματα από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα διεθνικά μονοπώλια. Μπροστά στην ένταση επιβολής της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Μπροστά στην εμμονή της άρχουσας τάξης για βαθύτερη ενσωμάτωση στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις και στην ένταση της ταξικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης του λαού. Μπροστά στις αναζητήσεις του αστικού πολιτικού συστήματος για την απρόσκοπτη λειτουργία του, το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ έρχεται κόντρα στο ρεύμα να αναδείξει τη μοναδική πολιτική διέξοδο για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, αλλά και το δρόμο κατάχτησής της, προκειμένου η ευημερία του λαού, σαν επιστέγασμα της εργασίας και των αγώνων του, να είναι ο καρπός που θα δρέπει στη δική του κοινωνία, στο δικό του μέλλον.

Τράπεζες

Μία δίνουν

δέκα παίρνουν,

τον κοσμάκη

στύβουν, γδέρνουν,

καταθέσεων

ο τόκος

μια δεκάρα,

ένας κόκκος,

και δανείων

τόκοι, τέλη,

λύτρα ίδια

του... Νταβέλη!

* * *

Τρισ. τα κέρδη τους

και πάνω

απ' της τράκας τους

το πλάνο,

ίσια «κλέβουνε»

τα πλήθη

οι μεγάλοι

τοκογλύφοι,

και ουδείς ποτέ

τους πιάνει

τους «ληστές»

με δίχως κάννη!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ