Η καρδιά του παγκόσμιου αθλητισμού χτυπάει από χθες στο Σίδνεϊ, όπου θα διεξαχθούν οι 26οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αναμφίβολα, ως ιδέα είναι υπέροχη. Το «Ευ αγωνίζεσθαι» και ο υγιής συναγωνισμός είναι ό,τι καλύτερο.

Ομως, οι σύγχρονες Ολυμπιάδες, καθαρά καπιταλιστικές, δεν έχουν να προσφέρουν σχεδόν τίποτα. Ο,τι λάμπει, άλλωστε, δεν είναι χρυσός.

Η εμπορευματοποίηση είναι πλέον μια ακόμη μάστιγα. Η εκμετάλλευση αθλητών με κύριο σκοπό τη μεγιστοποίηση των κερδών των κεφαλαιοκρατών ρίχνει το επίπεδο και το πραγματικό νόημα των αγώνων.

Ο επαγγελματισμός των περισσοτέρων αθλητών είναι πλέον ορατός και οδηγεί σε ένα οικονομικό αλισβερίσι, που λεηλατεί συνειδήσεις και προάγει το φανατισμό και τη βία.

Το ντόπινγκ είναι ένας ακόμη αμαρτωλός κρίκος. Η αλόγιστη χρήση δημιουργεί, αφ' ενός, άνισους όρους συναγωνισμού, αφ' ετέρου, καταστρέφει την υγεία των αθλητών που εθίζονται.

Μια ακόμη πληγή είναι η ανάμειξη των πολυεθνικών στο κύκλωμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα μονοπώλια πλέον έχουν απλώσει παντού τα πλοκάμια τους.

Τέλος, να αναφέρουμε και το φασιστικό τρόπο που διοικείται η ΔΟΕ. Τα περισσότερα μέλη είναι προύχοντες. Βασιλιάδες (σ.σ. βλέπε Γλύξμπουργκ), πρίγκιπες, σουλτάνοι, βαρόνοι και κάθε άλλο καρυδιάς καρύδι...

Ο Ολυμπισμός, δυστυχώς, βαδίζει σε επικίνδυνα μονοπάτια. Κι όμως, η χώρα μας ανέλαβε τους Αγώνες του 2004. Γιατί; Είναι πολλά τα λεφτά. Διαφωνεί κανείς; Ασχετα, βέβαια, αν ο κοσμάκης θα είναι αυτός που θα πληρώσει την «προίκα» της ...νύφης.