Δεν είναι λίγοι οι σκακιστές που προτιμούν να κάνουν ροκέ αντίθετο από αυτό του αντιπάλου. Συχνά τα λευκά πραγματοποιούν το μεγάλο ροκέ (0-0-0) δηλαδή από την πλευρά της βασίλισσας - «Σικελική άμυνα», «Αμυνα Αλιέχιν» - ενώ τα μαύρα πραγματοποιούν το μικρό ροκέ (0-0), στην πλευρά του βασιλιά.

Τα αντίθετα ροκέ, δημιουργούν συνήθως συμμετρικές θέσεις. Ο κάθε αντίπαλος προετοιμάζει την επίθεσή του ενάντια στο ροκέ του αντιπάλου, αλλά ταυτόχρονα προσέχει και τη δική του πλευρά, αφού από εκεί θα εκδηλωθεί η αντεπίθεση.

Η πλευρά που θα κάνει πρώτη την επίθεση, συχνά, παίρνει την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά όχι λίγες φορές, πολλοί σκακιστές πέφτουν στην παγίδα της γρήγορης επίθεσης, χωρίς να έχουν φροντίσει προηγούμενα την άμυνά τους, ή και αυτή την επίθεση, με ακρίβεια. Ετσι, φτάνουν μέχρι ένα σημείο και μετά η επίθεσή τους ξεθυμαίνει και αποκρούεται εύκολα από τον αντίπαλο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, συχνά νικά ο αμυνόμενος. Στο παρακάτω διάγραμμα οι αντίπαλοι (Μπερντ - Μόρφι, Λονδίνο 1858!) είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν την επίθεσή τους ενάντια στα ροκέ. Ο Πολ Μόρφι, ένας από τους ισχυρούς σκακιστές της εποχής, εκμεταλλεύεται τον παράγοντα χρόνο και δημιουργεί, με τα μαύρα, έναν από τους ωραιότερους συνδυασμούς της σκακιστικής ιστορίας.

Παρατηρούμε ότι η βασίλισσα των μαύρων βρίσκεται αποκομμένη και μακριά από το αναμενόμενο μεγάλο ροκέ του λευκού. Στρατηγικό μειονέκτημα των μαύρων, που γρήγορα όμως βρίσκουν τη σωστή λύση παίζοντας 1...πβ82.0-0-0 ΠΧζ2! 3. ΑΧΠ Βα3! Μετά τη θυσία του πύργου, η βασίλισσα των μαύρων μπήκε δυναμικά στον επίμαχο χώρο διορθώνοντας έτσι το στρατηγικό μειονέκτημα. 4. γ3 ΒΧα2 5. β4 Βα1+ 6. Ργ2 βα4+ 7. Ρβ2 ΑΧβ4! 8. γΧΑ ΠΧβ4+ 9. ΒΧΠ ΒΧΒ+ 10. Ργ2 ε3! 11. ΑΧε3 Αζ5+ 12. Πδ3 Βγ4+ 13. Ρδ2 Βα2+ 14. Ρδ1 Ββ1+ και τα μαύρα νικούν, γιατί αν 15. Αγ1 ΑΧΠ 16. ΑΧΑ ΒΧΑ και 0-1.