Η αποτυχία των αγώνων του Παρισιού οδήγησε τον Κουμπερτέν να στείλει τους αγώνες από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ, μήπως και αλλάξουν τα πράγματα. Αν και αρχικά είχε επιλεγεί το Σικάγο, με παρέμβαση του Τιοντόρ Ρούσβελτ, οι αγώνες διοργανώθηκαν από το Σεντ Λιούις, όπου θα συνέπιπταν με μια διεθνή έκθεση. Γι' αυτόν το λόγο και οι αγώνες κράτησαν τρεις μήνες (!!!). Η μεγάλη απόσταση οδήγησε στη μικρή συμμετοχή των αθλητών από την Ευρώπη. Ετσι η κυριαρχία των Αμερικανών ήταν απόλυτη. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα 20 από τα 21 αγωνίσματα του στίβου Ολυμπιονίκες ήταν Αμερικανοί. Από τους αγώνες δεν έλειψαν και τα παρατράγουδα, αφού ορισμένα αγωνίσματα αμερικανικής έμπνευσης όπως το... πήδημα του βαρελιού, προκάλεσαν την αντίδραση του Κουμπερτέν.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ: Ο Καναδός αστυνόμος Ντεσμαρτό ήταν ο μόνος που κατάφερε να σπάσει την κυριαρχία των Αμερικανών στα αγωνίσματα του στίβου κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στη σφαίρα. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στο Μαραθώνιο, όπου ο Αμερικανός νικητής Λορτζ ακυρώθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι από το 16ο χλμ είχε κάνει χρήση... φορτηγού.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΕ: Ο Αμερικανός Χαν ή «μετεωρίτης του Μιλγουόκι» πρώην παίκτης του ράγκμπι κατάφερε να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στα 60μ, 100μ και 200μ.Στο τελευταίο αγώνισμα πέτυχε και ολυμπιακό ρεκόρ με 21,6 δευτ., κάτι που κράτησε μέχρι το 1932.