Η γνωστή υπόθεση του συνδικαλιστή και στελέχους της ΚΝΕ Πάτρας Αν. Τασσόπουλου, που φέρεται ότι εκσφενδόνισε ένα κεσεδάκι με γιαούρτι στον υπουργό Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου και τον υφυπουργό Χ. Πρωτόπαππα, τον Απρίλη του 1997 στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για την ανεργία, απασχόλησε χτες την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Ο εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Π. Δημόπουλος, συμφώνησε με την άποψη του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Πάτρας που απάλλαξε τον κατηγορούμενο και δέχτηκε ότι δεν είναι απρόκλητη, αλλά απλή εξύβριση για την οποία χρειαζόταν έγκληση (κατάθεση μήνυσης), την οποία ο υπουργός δε θέλησε να υποβάλει.

Να υπενθυμίσουμε ότι το δικαστήριο της Πάτρας έκρινε ότι η ενέργεια του δράστη απέβλεπε στην έκφραση δυσαρέσκειας για την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και ότι ο κατηγορούμενος είχε συνδεθεί και γνωρίζονταν με τους παθόντες στα πλαίσια διαλόγου για την αντιμετώπιση προβλημάτων του κλάδου του. Με βάση αυτό το σκεπτικό, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δε στοιχειοθετείται το αδίκημα της "έργω εξύβρισης" και απάλλαξε τον κατηγορούμενο.

Ωστόσο, παρά την απαλλαγή του Αν. Τασόπουλου από το Πλημμελειοδικείο της Πάτρας, το θέμα έφτασε στον Αρειο Πάγο, καθώς ο αντεισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ηλ. Σπυρόπουλος (έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί) άσκησε αναίρεση, γιατί κατά την άποψή του το δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα το νόμο.

Στο Στ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, όπου εισήχθη η υπόθεση, η πλειοψηφία έκρινε ότι υπάρχει το συγκεκριμένο αδίκημα και σωστά ασκήθηκε η δίωξη. Αντίθετα, η μειοψηφία υποστήριξε ότι ορθά το Πλημμελειοδικείο απάλλαξε το δράστη, ενώ λόγω μείζονος σημασίας οδηγήθηκε στην Ολομέλεια του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου για οριστική κρίση.

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Δημόπουλος στη χτεσινή συζήτηση δέχτηκε ότι το δικαστήριο της Πάτρας ορθά ερμήνευσε το νόμο επικαλούμενος και τις συζητήσεις στη Βουλή, που αποδεικνύουν ότι το αδίκημα θεσπίστηκε για την αντιμετώπιση ακραίων φαινομένων χουλιγκανισμού, όπου ασκείται βία χάριν της βίας, χωρίς ελατήρια και χωρίς να συνδέονται με κανέναν τρόπο ούτε να έχουν συναντηθεί δράστης και θύμα. Ο Π. Δημόπουλος υποστήριξε ότι η ύπαρξη στοιχείου σύνδεσης μεταξύ δράστη και θύματος αποκλείει το χαρακτήρα της έμπρακτης εξύβρισης, γιατί απρόκλητη είναι όταν δεν είχαν καμία σχέση ή επαφή προηγούμενα σε επίπεδο κοινωνικών, υπηρεσιακών ή άλλων σχέσεων, δεν είχαν συναντηθεί και ο δράστης δεν είχε κανένα λόγο να στραφεί κατά του θύματος, αλλά ενήργησε με στόχο τον οιονδήποτε παθόντα.

Από τον Ι. Προυσανίδη,συνήγορο του κατηγορούμενου, επισημάνθηκε η ιδιαιτερότητα που έχει η υπόθεση αυτή, γιατί τα φερόμενα ως θύματα της απρόκλητης εξύβρισης είναι πολιτικά πρόσωπα και υφίσταται ο κίνδυνος αναβίωσης του αδικήματος περί περιύβρισης της αρχής που έχει καταργηθεί.