Νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του ΟΤΕ προωθεί η κυβέρνηση. Ετσι, μέσα από συνεχείς «αναπροσαρμογές», μέσα σε ενάμιση χρόνο, η τιμή της αστικής μονάδας συνδιαλέξεων υπερδιπλασιάστηκε. Και αυτό σε αντίθεση με τα «κεντροαριστερά» και «κεντροδεξιά» νεοφιλελεύθερα φληναφήματα περί δήθεν μείωσης των τιμών, που θα φέρει η προετοιμαζόμενη απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, ο ανταγωνισμός και η «ελεύθερη αγορά».

Συγκεκριμένα, το ΔΣ του ΟΤΕ συνεδρίασε χτες και αποφάσισε να ορίσει νέα τιμολόγια που θα ισχύσουν από τον Αύγουστο. Σύμφωνα με την πρόταση που θα υποβάλουν οι διοικούντες τον ΟΤΕ στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - για τυπική ουσιαστικά έγκριση - οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής: Το μηνιαίο πάγιο τέλος από 2.300 δραχμές, που είναι σήμερα, θα ανέλθει στις 2.400 δραχμές. Η αστική μονάδα από 7 σε 9 δραχμές το λεπτό στις ώρες αιχμής και 9 δραχμές το δίλεπτο για τις ώρες μειωμένου τιμολογίου (22.00 - 08.00).

Οι παραπάνω αυξήσεις επιβαρύνουν κυρίως τα λαϊκά νοικοκυριά που χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον την αστική τηλεφωνία. Αντίθετα, για τις υπεραστικές και τις διεθνείς συνδιαλέξεις, που αφορούν κυρίως επιχειρήσεις και εταιρίες, υπάρχει και νέα μείωση. Στις υπεραστικές κλήσεις, οι παλιότερες δυο ζώνες χρέωσης ενοποιούνται. Η κλήση θα κοστίζει 40 δραχμές το λεπτό. Για τις διεθνείς κλήσεις: Για τις γειτονικές χώρες η κλήση ανά λεπτό μειώνεται από τις 120 στις 94 δραχμές. Για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, η μονάδα θα μειωθεί από 98 σε 94 δραχμές.

Και στο πλαίσιο της πάγιας κυβερνητικής αλχημιστικής προσθαφαίρεσης, η διοίκηση του ΟΤΕ κομπάζει, σε ανακοίνωσή της, ότι οι «τιμολογιακές μεταβολές» οδηγούν σε «μεσοσταθμική ελάφρυνση του καταναλωτή κατά 1,1%.»

Ομως, οι μειώσεις στις υπεραστικές και στις διεθνείς κλήσεις λίγη αξία έχουν, καθώς αφορούν είτε τη μειοψηφία των καταναλωτών (κυρίως επιχειρήσεις, γεγονός που επιβεβαιώνει τον ταξικό προσανατολισμό των αλλαγών στα τιμολόγια), είτε μικρό αριθμό κλήσεων.

Ο κύριος όγκος των τηλεφωνημάτων είναι αστικές κλήσεις και ακριβώς σε αυτές τις κλήσεις επιβάλλονται αυξήσεις. Επομένως, πέρα από τις όποιες ανούσιες και για το θεαθήναι μειώσεις, το σύνολο των καταναλωτών θα νιώσει ακόμα ελαφρύτερη την τσέπη του.

Φυσικά, οι αυξήσεις στα τιμολόγια του ΟΤΕ μόνο νέο φρούτο δεν είναι. Θυμίζουμε: Οι ετήσιες αυξήσεις έχουν προβλεφτεί με νόμο του Μάνου, πριν τη μετοχοποίηση του ΟΤΕ. Σκοπός ήταν να γίνει ο Οργανισμός ελκυστικός στους υποψήφιους αγοραστές, που αναζητούσε η κυβέρνηση τότε της ΝΔ.

• Για το 1996, η αύξηση στις τιμές των αστικών κλήσεων ήταν 13,3% και στο πάγιο 13,8%.
• Από 1η Γενάρη 1997 η αστική μονάδα αυξήθηκε από τις 10,2 δρχ. που ήταν σε 11,5 (αύξηση 12,75%). Το πάγιο αυξήθηκε από 1.650 δρχ. σε 1.850 (αύξηση 12,12%).
• Το 1998, η αστική μονάδα αυξήθηκε στις 13 δρχ. (αύξηση 13,04% ) και το βασικό μηνιαίο τέλος σε 2.050 (αύξηση 10,81% ).
• Από την 1η Μάρτη 1999 αυξήθηκε κατά 38,4% το κόστος της αστικής συνδιάλεξης και κατά 12,2% το μηνιαίο πάγιο. Τότε άλλαξε ο τρόπος τιμολόγησης της αστικής συνδιάλεξης. Κάθε μονάδα ξεκίνησε να χρεώνεται ανά λεπτό και όχι ανά τρίλεπτο, όπως ίσχυε. Ετσι το κόστος μιας τρίλεπτης συνομιλίας διαμορφώθηκε στις 18 δραχμές από 13 που ήταν, αφού το κόστος της μονάδας ανά λεπτό καθορίστηκε στις 6 δραχμές. Το δε μηνιαίο πάγιο ανέβηκε στις 2.300 δραχμές (αύξηση 12,2%).
• Το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου, η χρέωση της αστικής μονάδας αυξήθηκε κατά 16%. Εφτασε τις 7 δραχμές ανά λεπτό τις ώρες αιχμής, για να φτάσει σήμερα στις 9 δραχμές. Δηλαδή, από 13 δραχμές ανά τρίλεπτο που ήταν το κόστος των αστικών συνδιαλέξεων μέχρι και το Μάρτη του 1999, φτάνει πλέον στις 27 δραχμές ανά τρίλεπτο. Ητοι αύξηση άνω του 100%.