Δηλαδή, αν καταλαβαίνουμε καλά, οι αξιότιμοι κ. συνάδελφοι, οι δημοσιογράφοι σε εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, έχουν κάθε δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους δημόσια και καθημερινά σε χιλιάδες τηλεθεατές και αναγνώστες, έχουν δικαίωμα να διαστρεβλώνουν θέσεις κομμάτων και πολιτικών, να παραποιούν γεγονότα, δηλώσεις, να διαπομπεύουν ανθρώπους, αλλά δεν έχει κανένας δικαίωμα να τους κριτικάρει αυστηρά, να τους «επαναφέρει στην τάξη», ακόμη και όταν έχουν υπέρ το δέον εξωκείλει...
Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνουν τελικά τα κόμματα και οι αρμόδιοι φορείς, όταν προειδοποιούν μία, προειδοποιούν δύο -γραπτά και προφορικά - κάνουν πολιτικές παρεμβάσεις -τηλεφωνικές και προσωπικές - γράφουν σχόλια επανορθώνοντας, αλλά κάποιοι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι συνεχίζουν το χαβά τους, κάνουν πως δεν ακούνε όλα αυτά που τους επισημαίνονται, συνεχίζοντας αντιδεοντολογικά, ασύστολα να ψεύδονται, να διαστρεβλώνουν, να αναπαράγουν «ειδήσεις» που δεν είναι ειδήσεις κ.ο.κ.;
Κι όταν μάλιστα αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι οι ίδιοι και ίδιοι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού; Οχι κύριοι, ουδείς δημοσιογράφος δεν είναι έξω από συγκεκριμένη κριτική και καταγγελία, με βάση φυσικά πάντα την αλήθεια, τη δεοντολογία. Κι αυτά τα στοιχεία με ευλάβεια τα τηρεί το ΚΚΕ και η εφημερίδα του ο «Ριζοσπάστης», όπως γνωρίζουν οι πάντες σε αυτόν τον τόπο πολύ καλά...