Του Γιάννη Καλαϊτζή από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Εστω, εσύ, που «γιόρταζες» χτες

εσύ, που είδες ακόμα κι αυτήν τη δυστυχία σου να γίνεται εργαλείο για να βγάλει πολιτικό κέρδος ο κάθε αγύρτης.

Ακουσες τίποτα για σταθερή, πλήρη δικαιωμάτων δουλιά, για μισθούς που να ζουν την οικογένεια με αξιοπρέπεια;

Ακουσες τίποτα, έστω, από τα κλασικά σοσιαλδημοκρατικά περί δικαιότερης αναδιανομής του πλούτου;

Τίποτα!

Η χτεσινή μέρα, έντυπη και ηλεκτρονική, ισοδυναμεί με ξεβράκωμα.

Μίλαγαν για ένα άδειο ταμείο κι έκρυβαν το γεγονός ότι 50 επιχειρήσεις το 2004 μοιράστηκαν μεταξύ τους 2,4 δισ. ευρώ κέρδη!

Ποτάμι τα δάκρυα για την ανάγκη καλύτερης διαχείρισης, ώστε να δικαιωθούν οι απόμαχοι, απ' αυτούς που κάθε τους πράξη οδηγεί 65χρονους να συνεχίζουν να ανεβαίνουν στις σκαλωσιές σ' ένα μεροκάματο που οδηγεί κατευθείαν στο τάφο.

Εχουνε κάνει επιστήμη την απατεωνιά. Τα ράντζα, που κάνουν ράλι από όροφο σε όροφο, κάθε που περνά ο υπουργός με τις κάμερες, είναι καθρέφτης της πολιτικής τους.

Αυτοί που θα βγουν αύριο να σε καταγγείλουν για «στείρο αντιαμερικανισμό», ταυτόχρονα, με την πράξη τους, σε διδάσκουν: Και στη μια και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ένα είναι στο σχέδιο: Η ακόμα πιο βαθιά υποταγή της εργατικής τάξης.

Οτι θα κυκλοφορείς σε λίγο με βραχιόλι στο πόδι ως υποψήφιος τρομοκράτης, ίσως να 'ναι το λιγότερο που θα πάθεις, όσο θα ακουμπάς την ελπίδα σου σ' αυτούς, που, όπως χτες έτσι κι αύριο, υπάρχουν ως βδέλλες στο κορμί σου.

Τις βδέλλες μόνο μ' έναν τρόπο τις αντιμετωπίζεις.

Για τους «αλμπάνηδες» (σ.σ. σημαίνει χοντροκομμένος, κακός τεχνίτης) του ΣΥΝ, κάθε σχόλιο, ξόδεμα είναι. Ακου πρόταση: Από το ταμείο των δήμων που δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τους μισθούς των υπαλλήλων τους να πληρωθεί και το περίφημο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα». Μη θιχτεί το πουγκί του αφεντικού.