ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ η τόσο μεγάλη συζήτηση που γίνεται «περί ανασχηματισμού» είναι δείγμα των κυβερνητικών αδιεξόδων και της έντασης των προβλημάτων, που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Μόνο που στην κυβέρνηση - απ' ό,τι φαίνεται - δε θέλουν (δεν τους συμφέρει για την ακρίβεια) να το δουν.

Αλλωστε, η «φιλολογία» περί επιτυχημένων και αποτυχημένων υπουργών είναι γνωστή από το παρελθόν και οι ανασχηματισμοί είναι μια πάγια τακτική κυβερνητικού «λίφτινγκ». Μόνο που οι αδιέξοδες πολιτικές δεν αλλάζουν με τον ένα ή με τον άλλο διαχειριστή. Πόσο δε μάλλον στις μέρες μας, που οι «επιταγές» των Βρυξελλών είναι «ένα το κρατούμενο» και από κοινού συμφωνημένες.

Και για να λέμε και του «στραβού το δίκιο» τι είναι αυτό που ξεχωρίζει έναν «καλό» υπουργό της ΝΔ από έναν «κακό»; Μάλλον το εύρος της δημαγωγίας που εξασκεί, η σχέση του με τα ΜΜΕ και το κατά πόσο μπορεί να δίνει αναβολή σε τεράστια προβλήματα ή να τα «μπαλώνει», φέρνοντας βόλτα τη λαϊκή αγανάκτηση.

ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ...«εργολάβοι» και εργολάβοι. Οι δεύτεροι που υποτίθεται ότι επλήγησαν από το νομοσχέδιο για τον «βασικό μέτοχο» φαίνεται να τα βολεύουν και να πηγαίνουν μια χαρά.

Οι 11 χιλιάδες καθαρίστριες των σχολείων της χώρας (που και αυτές δουλεύουν με καθεστώς ...εργολάβου) δε φαίνεται, όμως, να έχουν την ίδια τύχη. Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, απέναντι σε μια κυβέρνηση που αμφισβητεί ακόμη και το αν καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες» προκειμένου να τις μονιμοποιήσει και να μην παίρνουν 200 ευρώ το μήνα.

Αραγε ποια είναι ακριβώς η απορία των κυβερνώντων; Αν τα σχολεία χρειάζονται καθαρίστριες; Αν τα σχολεία λερώνονται καθημερινά και χρειάζονται καθάρισμα; Αν μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς καθαριότητα;

Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ΄Η κοροϊδεύουν, ή στερούνται στοιχειώδους λογικής και βασικών εμπειριών της καθημερινότητας. Ας διαλέξουν...