Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτό συνέβη στην ανεπτυγμένη καπιταλιστικά Γερμανία και, τώρα, διάφορες υπηρεσίες ψάχνουν να βρουν το τι έκαναν ή δεν έκαναν, προκειμένου να αποτρέψουν το μοιραίο, επιχειρώντας, όμως, πρώτα και κύρια, να ρίξουν το ανάθεμα στους περιθωριακούς γονείς της μικρής Τσέσικα. Και δε λέμε, υπαρκτές είναι οι προσωπικές ευθύνες των τελευταίων. Σ' αυτές, όμως, βρίσκεται η ουσία του τραγικού αυτού περιστατικού και όχι στις βαθύτερες αιτίες, που γεννούν και αναπαράγουν καθημερινά τη μαζική ανεργία και φτώχεια, την αποξένωση και την αλλοτρίωση;

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τα ψεύτικα δάκρυα οι κάθε λογής «ευαίσθητοι». Η πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου είναι αυτή που οδηγεί και στην πιο ακραία εξαθλίωση του ανθρώπινου είδους. Η ΟΝΕ, οι αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές, οι «απελευθερώσεις», το κυνηγητό των επιχειρηματικών κερδών, οι νόμοι της αγοράς και η ζούγκλα του ανταγωνισμού.

Την περασμένη βδομάδα, η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας παρουσίασε σε «θεσμικούς επενδυτές», στο Σίτι του Λονδίνου, το τριετές επιχειρησιακό σχέδιο της επιχείρησης, για την περίοδο 2005 - 2007. Σύμφωνα με αυτό, λοιπόν, οι διοικούντες την τράπεζα προβλέπουν ενίσχυση της κερδοφορίας, με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης των κερδών 19% και διαμόρφωση των κερδών το 2007 στα 800 εκατομμύρια ευρώ.

Πριν σκεφθείτε οτιδήποτε, επιχειρείστε κι εσείς να κάνετε ένα τριετές σχέδιο του οικογενειακού σας προϋπολογισμού και μετά, κάντε τις συγκρίσεις...

Η στήλη έχει ξαναγράψει, για τα μυστικά κονδύλια των υπουργείων γενικά και του υπουργείου Εξωτερικών ειδικά. Επανερχόμαστε, όμως, με αφορμή τα όσα έγραφε προχτές η εφημερίδα «Το Παρόν». Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, επί υπουργίας στο Εξωτερικών του Γ. Παπανδρέου και του κ. Αλεξ Ράντου, που ήταν το δεξί χέρι του πρώτου, δόθηκαν 800.000.000 δραχμές σε δημοσιογράφο, για την αποναρκοθέτηση του Λιβάνου..! Επίσης, δόθηκε σε άλλους... ειδικούς ανάλογο ποσό για την αποναρκοθέτηση του Κοσσόβου, ενώ, σε κάποιους άλλους δόθηκαν 545.000.000 δραχμές για την αναδάσωση κάποιας περιοχής του Αμαζονίου..!

Χρειάζονται, άραγε κι άλλα παραδείγματα, για να καταστεί ολοφάνερη η ανάγκη και, ταυτόχρονα, η υποχρέωση των πρώην και νυν υπευθύνων του υπουργείου Εξωτερικών, να δώσουν στη δημοσιότητα όλες τις σχετικές καταστάσεις και στοιχεία, με τις προαναφερόμενες και όποιες άλλες χρηματοδοτήσεις, τις αντίστοιχες καταστάσεις των λεγομένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), των δημοσιογράφων κλπ, κλπ; 'Η, μήπως, χρειάζεται να σημειώσουμε, ότι, όσο αυτό δε γίνεται, επαληθεύεται το γνωστό λαϊκό ρητό, κόρακας κοράκου...

Μια και μιλάμε, πάντως, για μυστικά κονδύλια, να σημειώσουμε, ότι δεν ήταν πάντα εγχώριοι οι αποδέκτες των χρηματοδοτήσεων. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του «Γερμανικού Ιδρύματος Μάρσαλ», το 2003, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, ανακοίνωσε τη χορήγηση 750.000 ευρώ στο Βαλκανικό Ιδρυμα για τη Δημοκρατία. Το προαναφερόμενο Ιδρυμα χρηματοδοτείται, επίσης, από τις ΗΠΑ, όπως κι από ιδιωτικά κεφάλαια. Σύμφωνα με τη γερμανική ιστοσελίδα, τα χρήματα πήγαν «σε τοπικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τοπικές και εθνικές κυβερνήσεις, εκπαιδευτικά ιδρύματα και μέσα ενημέρωσης», που βρίσκονται στις παρακάτω χώρες: Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, ΠΓΔΜ, Ρουμανία και Σερβία - Μαυροβούνιο, συμπεριλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου.

Κι αφού, σημειώσουμε ακόμη, ότι το Βαλκανικό Ιδρυμα για τη Δημοκρατία ουσιαστικά καθοδηγείται και ελέγχεται από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αφήνουμε στη φαντασία σας τι είδους προσανατολισμοί και ενέργειες χρηματοδοτήθηκαν με τα χρήματα του υπουργείου Εξωτερικών, δηλαδή, τα χρήματα του ελληνικού λαού...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλωστε, η «φιλολογία» περί επιτυχημένων και αποτυχημένων υπουργών είναι γνωστή από το παρελθόν και οι ανασχηματισμοί είναι μια πάγια τακτική κυβερνητικού «λίφτινγκ». Μόνο που οι αδιέξοδες πολιτικές δεν αλλάζουν με τον ένα ή με τον άλλο διαχειριστή. Πόσο δε μάλλον στις μέρες μας, που οι «επιταγές» των Βρυξελλών είναι «ένα το κρατούμενο» και από κοινού συμφωνημένες.

Και για να λέμε και του «στραβού το δίκιο» τι είναι αυτό που ξεχωρίζει έναν «καλό» υπουργό της ΝΔ από έναν «κακό»; Μάλλον το εύρος της δημαγωγίας που εξασκεί, η σχέση του με τα ΜΜΕ και το κατά πόσο μπορεί να δίνει αναβολή σε τεράστια προβλήματα ή να τα «μπαλώνει», φέρνοντας βόλτα τη λαϊκή αγανάκτηση.

ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ...«εργολάβοι» και εργολάβοι. Οι δεύτεροι που υποτίθεται ότι επλήγησαν από το νομοσχέδιο για τον «βασικό μέτοχο» φαίνεται να τα βολεύουν και να πηγαίνουν μια χαρά.

Οι 11 χιλιάδες καθαρίστριες των σχολείων της χώρας (που και αυτές δουλεύουν με καθεστώς ...εργολάβου) δε φαίνεται, όμως, να έχουν την ίδια τύχη. Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, απέναντι σε μια κυβέρνηση που αμφισβητεί ακόμη και το αν καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες» προκειμένου να τις μονιμοποιήσει και να μην παίρνουν 200 ευρώ το μήνα.

Αραγε ποια είναι ακριβώς η απορία των κυβερνώντων; Αν τα σχολεία χρειάζονται καθαρίστριες; Αν τα σχολεία λερώνονται καθημερινά και χρειάζονται καθάρισμα; Αν μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς καθαριότητα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο αριθμός προέρχεται από τα επίσημα στοιχεία που ανακοίνωσε πρόσφατα η UNICEF, η διεθνής οργάνωση του ΟΗΕ που ασχολείται με τα παιδιά και τα προβλήματά τους ανά τον κόσμο. Και, σίγουρα, ο τραγικός αυτός αριθμός είναι αρκετά μεγαλύτερος, όταν λογαριαστούν και τα παιδιά 5 έως 15 χρόνων, που δεν εργάζονται σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης ή εργάζονται περιστασιακά ή δεν καταγράφονται από τις υπηρεσίες και τις στατιστικές κλπ. Εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά, ενώ έπρεπε να πηγαίνουν σχολείο, να παίζουν και να χαίρονται με ασφάλεια και σιγουριά τα παιδικά τους χρόνια, ζουν και δουλεύουν σε απερίγραπτες συνθήκες και πολλά απ' αυτά δεν προλαβαίνουν καν να γίνουν έφηβοι...

Δε φτάνει, άραγε, και μόνο το τραγικό αυτό στοιχείο, για να αναδειχτεί το απάνθρωπο πρόσωπο της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, με άλλα λόγια του σύγχρονου ιμπεριαλισμού; Πόσο μάλλον, όταν σκεφτούμε ότι ο παγκόσμια παραγόμενος πλούτος, η σύγχρονη ανάπτυξη των μέσων παραγωγής και οι επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής φτάνουν και περισσεύουν, για να ικανοποιηθούν πλήρως τα στοιχειώδη δικαιώματα όλων των κατοίκων του πλανήτη...

Το πρόβλημα για την τόνωση του εμπορίου, ισχυρίζεται η ΓΣΕΕ με ανακοίνωσή της, δεν είναι το ωράριο, αλλά «τα απαράδεκτα χαμηλά εισοδήματα» των εργαζομένων. Σωστό επιχείρημα, μόνο που δεν έχει δικαίωμα να το επικαλείται η ΓΣΕΕ, αφού η υπογραφή του Χρ. Πολυζωγόπουλου φιγουράρει κάτω από τις Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις, που έχουν καταδικάσει τους εργαζομένους σε απαράδεκτα χαμηλά εισοδήματα, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή της αύξησης των κερδών των βιομηχάνων!

Με την ίδια ανακοίνωση η ΓΣΕΕ περηφανεύεται για το ισχύον σήμερα, απάνθρωπο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, κάτω από το όποιο και πάλι είναι φαρδιά - πλατιά η υπογραφή της. Ενα ωράριο, που επέτρεψε την επέκταση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και άνοιξε το δρόμο για τη μετατροπή των χώρων δουλιάς σε «ζούγκλες». Αλλωστε, αυτό το ωράριο διευκολύνει σήμερα την κυβέρνηση να προχωρήσει στην παραπέρα διεύρυνση με στόχο την πλήρη απελευθέρωσή του.

Η Τουρκία θα κάνει κάποια χειρονομία καλής θέλησης, ανταποδίδοντας στην Ελλάδα την «υποβάθμιση της τουρκικής απειλής», που έγινε με το νέο δόγμα Εθνικής Ασφάλειας, σχολίαζε τις προηγούμενες μέρες ο τουρκικός Τύπος, παρουσιάζοντας τις αποφάσεις και την Πολιτική Εθνικής Αμυνας, που εγκρίθηκε τις προάλλες από το ΚΥΣΕΑ. Για παράδειγμα, η «Χουριέτ» αναφέρει ότι, για πρώτη φορά, ύστερα από 30 χρόνια, η Ελλάδα υποβαθμίζει την απειλή εκ Τουρκίας και συγκεντρώνει την προσοχή της στην αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών, το λαθρεμπόριο όπλων και το διεθνές οργανωμένο έγκλημα. Και με άλλα λόγια, στις τρομοκρατικές απειλές.

Πάντως, μέχρι να δούμε ποια θα είναι η ενδεχόμενη «χειρονομία καλής θέλησης», συνεχίζονται οι παραβιάσεις στο Αιγαίο. Μόνο την περασμένη Πέμπτη, όταν οι τουρκικές εφημερίδες έγραφαν τα προαναφερόμενα, 24 μαχητικά τουρκικά αεροσκάφη προέβησαν σε 12 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και 9 παραβιάσεις των διεθνών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, ενώ σε έξι περιπτώσεις τα τουρκικά αεροσκάφη έφεραν οπλισμό.

«Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που το κομματικό φαινόμενο βρίσκεται σε κρίση (...). Αμφισβητείται ο ρόλος, η σημασία και η αξία των κομμάτων, επιχειρείται η απαξίωση της κομματικής ένταξης». Πρόκειται για εκτίμηση που περιλαμβανόταν στην εισήγηση προς την ΚΠΕ του Συνασπισμού, η οποία συνεδρίασε το Σάββατο και εξέτασε την οργανωτική ανασυγκρότησή του. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, πώς συνάδει η διαπίστωση αυτή, η οποία, μάλιστα, διατυπώνεται σε ανησυχητικούς τόνους, με μια πρακτική απαξιωτική του ρόλου των κομμάτων, που ακολουθούν στελέχη και «προσκείμενοι» του ΣΥΝ στο εργατικό και το ευρύτερο μαζικό λαϊκό κίνημα; Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η άποψη, την οποία διατύπωσαν στην επιτροπή της ΕΣΗΕΑ που εξετάζει ζητήματα δεοντολογίας οι Ν. Κιάος και Γ. Βότσης. Σύμφωνα με αυτή, η ιδιότητα του δημοσιογράφου είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του ανώτερου - τουλάχιστον - κομματικού στελέχους, αν όχι και με την ιδιότητα του στελέχους γενικώς, ακόμη και του απλού μέλους! Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν...