Τρίτη 8 Μάρτη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Θέματα παιδείας...

Η παιδεία, παρά το διαφαινόμενο ναυάγιο του λεγόμενου εθνικού διαλόγου - έτσι τον χαρακτηρίζουν διάφοροι αναλυτές υποστηρικτές της κοινωνικής συναίνεσης - δε θα πάψει να είναι στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής. Κι αυτό γιατί αποτελεί στρατηγική επιλογή της. Η πολιτική αυτή προωθείται καθημερινά. Π.χ. σήμερα μπαίνει στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο που αλλάζει τον τρόπο αναγνώρισης τίτλων σπουδών αλλοδαπής, το γνωστό ΔΙΚΑΤΣΑ. Ενα νομοσχέδιο που οι φοιτητές - σπουδαστές το υποδέχονται με διαμαρτυρίες. Και καλά, θα πει κανείς «έπρεπε να αλλάξει» γιατί είναι γνωστό το αμαρτωλό παρελθόν του. Καμία αντίρρηση. Να αλλάξει, μόνο που με πρόσχημα το ξεπέρασμα δυσλειτουργιών και ανεπαρκειών του Ιδρύματος, που δε θα ξεπεραστούν και με το νέο οργανισμό ΟΑΤΑΠ, μπαίνουν σε πορεία εξίσωσης τα τρίχρονα «μπάτσελορς» του εξωτερικού με τα ελληνικά τετραετή και πενταετή πτυχία. Υιοθετείται το μοντέλο των ευέλικτων και αποσπασματικών σπουδών με την αναγνώριση του συστήματος των λεγόμενων πιστωτικών μονάδων. Υλοποιείται ντε φάκτο η διάσπαση των σπουδών σε δύο κύκλους, προπτυχιακό και διδακτορικό και αντίστοιχα χωρίζονται οι τίτλοι σε πτυχίο (bachelor), μεταπτυχιακό (master) και διδακτορικό.

Είναι δηλαδή ένα παραπέρα βήμα στην προώθηση της Διακήρυξης της Μπολόνια, που πάει χέρι - χέρι με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, για το πώς η ανώτατη εκπαίδευση θα επιστρατευτεί στον πόλεμο του ανταγωνισμού της ΕΕ, δηλαδή των ευρωπαϊκών μονοπωλίων με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ο διάλογος- διάλογος δηλαδή, αλλά η εφαρμογή της πολιτικής που εξυπηρετεί το κεφάλαιο αδιαπραγμάτευτη. Και σ' αυτήν συμβάλλουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που παραμένουν στο τραπέζι του «διαλόγου», με το ΣΥΝ που αφού πρώτα τον νομιμοποίησε τώρα αποφάσισε να... παίξει αγωνιστικά!

Στην ίδια ρότα θα κινηθεί και η προετοιμασία που κάνει η κυβέρνηση για να φέρει και το «άλλο φρούτο», αυτό της αξιολόγησης, που ακούγεται όμορφα, όμως ουδεμία σχέση έχει με πραγματική αξιολόγηση και βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης μόρφωσης. Γνωστό άλλωστε είναι ότι, ενώ στα ιδρύματα ΑΕΙ και ΤΕΙ λείπουν στοιχειώδεις υποδομές, έμψυχο και άψυχο δυναμικό, εστιάζεται το ζήτημα στην «εξακρίβωση της παρεχόμενης ποιότητας σπουδών» που είναι από χέρι σε άσχημη κατάσταση, ακριβώς για να βάλουν χέρι στις σχολές οι επιχειρήσεις και να ελέγξουν πλήρως και το περιεχόμενο της γνώσης και τη ροή των αποφοίτων. Μεγάλη μάζα δηλαδή φτηνών μισοειδικευμένων απασχολήσιμων και μια μικρή ελίτ με σπουδές επιπέδου!

Αυτές οι εξελίξεις μαζί με την καθημερινή κατάσταση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα, την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης με το χαράτσι της παραπαιδείας και την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, την ημιμάθεια και αμάθεια που οδηγούνται οι νέοι από το περιεχόμενο των σπουδών, πρέπει να αποτελέσουν καμπανάκια αφύπνισης. Οι εργαζόμενοι να βγάλουν και πολιτικά συμπεράσματα για το ποιες πολιτικές δυνάμεις τους εμπαίζουν, ποιος στηρίζει αγώνες που ανοίγουν άλλη προοπτική. Οι αντιδράσεις σε αυτή την αντιεκπαιδευτική λαίλαπα που θα ενταθεί έχουν αρχίσει να καταγράφονται. Πρέπει να δυναμώσουν και η υπόθεση της διεκδίκησης λαϊκής παιδείας να διαποτίσει τα καθημερινά λαϊκά εργατικά αιτήματα. Η λαϊκή αντεπίθεση με το ΚΚΕ και για την παιδεία είναι αναγκαιότητα που δεν παίρνει αναβολή.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ