Δεν έχουμε συμφάει, μήτε δουλέψαμε μαζί στο χωράφι. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Ο,τι ξέρω γι' αυτόν είναι απ' τον Τύπο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.

Δε γίνεται, λέω, και ο ίδιος θα ήταν παπαγάλος. Αν δεν ήταν, δε θα διαβεβαίωνε ότι είναι ποια άνθρωπος. Αποκλείω, όσο ήταν μέλος, ηγετικό στέλεχος και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, να ήταν άνθρωπος. Από τα λίγα που ξέρω, πολιτικό κόμμα με ανθρώπους και πτηνά, ακόμα και με παπαγάλους δεν υπήρξε. Επικαλούμαι και τη μαρτυρία του Ανατόλ Φρανς και συγκεκριμένα το βιβλίο του «Το νησί των πιγκουίνων». Από τα λίγα, πάλι, που ξέρω, μόνον η Κίρκη κατείχε το μυστικό να κάνει τους ανθρώπους χοίρους, κοινώς γουρούνια. Να είχε παρτίδες με τον Ερμή και να πήρε απ' αυτόν το μαγικό χορτάρι, που ακύρωνε τα μάγια της Κίρκης, το αποκλείω. Στον Ολυμπο οι αρχαιολόγοι δε βρήκαν τίποτε που να μαρτυρά την ύπαρξη Θεών. Ασε που χιλιάδες χρόνια ο Ερμής είναι διωγμένος και στα ιερά βιβλία του Χριστιανισμού δε γίνεται λόγος για τέτοια θαύματα.

Το πρόβλημα παραμένει κι επιζητεί λύση. Πώς κατάφερε, δηλαδή, ο κ. Αλαβάνος παπαγάλος να γίνει ο κ. Αλαβάνος άνθρωπος. Θα μου πεις πως είναι πρόβλημά του. Διαφωνώ. Είναι και δικό μου. Και θα σου πω γιατί. Να, μ' αρέσει η ποίηση του Ρίτσου, του Βάρναλη. Μ' αρέσουν τα κείμενα του Γληνού, της Ιμβριώτη. Απ' όσα ξέρω, ήταν στο ΚΚΕ, δηλαδή παπαγάλοι. Πώς, τώρα έγραψαν σπουδαία ποιήματα και μελέτες - κείμενα; Σέβομαι την Ηλέκτρα, τον Μπελογιάννη, τον Πλουμπίδη, τον Αρη. Ηταν στο Κόμμα κι αυτοί και έδρασαν ως άνθρωποι, αν και παπαγάλοι. Δε θέλω να αναφέρω τον Πικάσο, τον Αραγκόν, τον Ελιάρ, ούτε το Νερούντα, τον Σικουέριος, τον Μπρεχτ, τον Χικμέτ, τον Μαγιακόφσκι. Μου είναι αδιανόητο ακόμα και να σκεφτώ ότι υπήρξαν παπαγάλοι. Τι μένει; Νομίζω η κακότητα. Η ύβρις ποτέ δεν ήταν πολιτικός λόγος. Οι παπαγάλοι θα παραμένουν παπαγάλοι και οι Ανθρωποι Ανθρωποι. Η μετάλλαξη, δυστυχώς, προκαλεί και σύγχυση. Κακά τα ψέματα, κάθε μετάλλαξη έχει παρενέργειες. Κι εγώ αδυνατώ να βοηθήσω σε κάτι. Τη γη καλλιεργώ, με αμετάλλακτους σπόρους και φυτά.