Το Νοέμβρη του 1994, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε σε 41 ευρωπαϊκές εταιρίες και ενώσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του τσιμέντου πρόστιμο ύψους 250 εκατομμυρίων δραχμών με την κατηγορία ότι συνέστησαν σύμπραξη (καρτέλ), με σκοπό τον έλεγχο των τιμών σε μια αγορά, η αξία της οποίας εκτιμήθηκε σε 6,5 δισ. ΕΥΡΩ. Η υπόθεση απασχόλησε τότε τα μέσα ενημέρωσης, γιατί στο καρτέλ συμμετείχαν οι μεγαλύτερες και πιο γνωστές τσιμεντοβιομηχανίες της Ευρώπης.

Χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μείωσε το πρόστιμο κατά 140 εκατομμύρια ΕΥΡΩ και απάλλαξε τις περισσότερες από τις κατηγορούμενες επιχειρήσεις. Η ανακοίνωση της απόφασης έδωσε το δικαίωμα στο διευθύνοντα σύμβουλο της Ενωσης Ευρωπαϊκών Τσιμεντοβιομηχανιών Ζαν Μαρί Σαντέλ να δηλώσει: «Καλωσορίζουμε την απόφαση που αναιρεί την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε πολλές από τις ουσιαστικές πτυχές της».

Μεταξύ των 41 επιχειρήσεων περιλαμβάνονταν οι ελληνικές τσιμεντοβιομηχανίες «Τιτάν» και «ΑΓΕΤ Ηρακλής», οι οποίες απηλλάγησαν των κατηγοριών αφού, όπως αναφέρει η απόφαση του Δικαστηρίου, δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για τη συμμετοχή τους στη σύμπραξη.

Ιδιαίτερο, όμως ενδιαφέρον, παρουσιάζει η υπόθεση αυτή για το μέλλον της ΑΓΕΤ. Οπως είναι γνωστό, η μεγαλύτερη ελληνική τσιμεντοβιομηχανία πέρασε το 1992 στα χέρια της ιταλικής Καλτσεστρούτζι στα πλαίσια της πολιτικής των αποκρατικοποιήσεων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Στη συνέχεια η Εθνική Τράπεζα, η οποία κρατούσε ένα σημαντικό μέρος των μετοχών αποχώρησε σταδιακά, αφήνοντας την ΑΓΕΤ έρμαιο στη δίνη των εξελίξεων στην ευρωπαϊκή τσιμεντοβιομηχανία. Πρόσφατα, οι Ιταλοί ιδιοκτήτες ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να πωλήσουν την ΑΓΕΤ στη βρετανική τσιμεντοβιομηχανία Μπλου Σερκλ, η οποία είναι μέλος του «καρτέλ». Τα ερωτηματικά που αφορούν στο μέλλον της ΑΓΕΤ πολλαπλασιάστηκαν αν λάβει κανείς υπόψη ότι η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία και συγκεκριμένα η ΑΓΕΤ ήταν ανέκαθεν στο μάτι του καρτέλ, λόγω των ιδιαίτερα ανταγωνιστικών τιμών και των μεγάλων εξαγωγικών επιδόσεων. Η πώληση λοιπόν της ΑΓΕΤ σε μια επιχείρηση του καρτέλ, αυτομάτως εγείρει θέμα για το πώς θα την αντιμετωπίσουν οι νέοι ιδιοκτήτες, αφού ανοιχτό θα παραμένει το ενδεχόμενο είτε της συρρίκνωσης, είτε και της περιθωριοποίησης προς όφελος των ανταγωνιστών της.