Παγκοσμιοποίηση της φτώχειας: «Η έκθεση του ΟΗΕ για την "Κατάσταση του παγκόσμιου πληθυσμού το 2002", που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, σκιαγραφεί μια άκρως ανησυχητική εικόνα: Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού, ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα, ενώ περίπου ένας στους τέσσερις κατοίκους του πλανήτη ζει με ημερήσιο "εισόδημα" μικρότερο ενός δολαρίου... "Η διαφορά του κατά κεφαλήν εισοδήματος του 20% των πιο πλουσίων του κόσμου με το 20% των πιο φτωχών αυξήθηκε από 30:1 το 1960 σε 78:1 το 1994 και έπεσε ελάχιστα στο 74:1 το 1999"» (Πέτρος Παπακωνσταντίνου - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Τα σχολεία του «εκσυγχρονισμού»: «Νέφος μέσα στις σχολικές αίθουσες και κακή ποιότητα αέρα εντόπισε έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα και σωματιδίων κιμωλίας καθώς και ο υπερβολικός θόρυβος σε ενοχλητικά επίπεδα αφήνουν "μετεξεταστέα" τα σχολεία της Αθήνας... Συγκεκριμένα στο 75% των αιθουσών που εξετάστηκαν οι συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα, σε όλη τη διάρκεια των μαθημάτων, ξεπερνούσαν το επιτρεπτό όριο...» (Χρ. Μανωλάς - «ΝΕΑ»).

Κατάρρευση μύθου: «Οι προβλέψεις πως η γήρανση του πληθυσμού θα επιβαρύνει σοβαρά τους αυριανούς νέους είναι ανοησίες, υποστηρίζουν ορισμένοι οικονομολόγοι. Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα των "Τάιμς" του Λονδίνου, το κατ' επανάληψιν διατυπωθέν επιχείρημα ότι ένας ηλικιωμένος πληθυσμός σημαίνει αναπόφευκτα ότι μια νεαρότερη εργατική δύναμη θα επωμιστεί αυξημένο βάρος, είναι "ολέθριος μύθος". Και τα περί "δημογραφικής ωρολογιακής βόμβας" είναι ανοησίες, οι οποίες μάλιστα στρέφουν τη μια γενιά εναντίον της άλλης» (Γιώργος Αγγελόπουλος - «ΝΕΑ»).