Γιατί δεν πηγαίνει λίγο πιο πίσω ο Αμερικανός αντιπρόεδρος; Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1980 και, μάλιστα, στα χρόνια του πολύνεκρου πολέμου μεταξύ Ιράκ και Ιράν, το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν είχε επαφές υψηλού επιπέδου με την τότε ηγεσία του Λευκού Οίκου κι έπαιρνε μεγάλη και πολύμορφη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από τις ΗΠΑ...
Το μαύρο - άσπρο βαφτίζει το υπουργείο Οικονομικών στην προσπάθειά του να πείσει για τα μέτρα «ανακούφισης» και «φορολογικής ελάφρυνσης» των ΕΒΕ. Και επειδή βέβαια τέτοια μέτρα δεν υπάρχουν, το μόνο που βρήκε να αναφέρει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, ήταν ορισμένες από τις ρυθμίσεις σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, των διαφόρων αετονύχηδων και άλλων επιτήδειων.
Από το προκλητικό αυτό κείμενο, λοιπόν, που μοίρασε το υπουργείο, μετά την προχτεσινή συγκέντρωση της ΓΣΕΒΕΕ, σταχυολογούμε και τα παρακάτω: Τις εκπτώσεις φόρου για τις αποζημιώσεις σε περίπτωση θανάτων εργαζομένων λόγω σεισμού ή ανώτερης βίας. Δηλαδή, τη ρύθμιση που πήραν οι κυβερνώντες, μετά τους σεισμούς του 1999, προκειμένου να διευκολύνουν τους ιδιοκτήτες των «Ρικομέξ», «Φαράν» κ.ά., όπου βρήκαν τραγικό θάνατο δεκάδες εργαζόμενοι. Τις εκπτώσεις δαπανών για... «επιστημονική και τεχνολογική έρευνα», λες και έχουν οι τελευταίες κάποια σχέση με τους ΕΒΕ, καθώς και άλλες παρόμοιες «διευκολύνσεις», που αφορούν, όμως, τους μεγαλοεξαγωγείς, μεγαλοεκδότες και λοιπούς εκπροσώπους της ολιγαρχίας.
Λέτε, να τα μπέρδεψε το υπουργείο Οικονομικών..;
Αποκαλυπτική ήταν η προχτεσινή μέρα, σχετικά με τα όσα έχουν γίνει, αλλά και γίνονται, γύρω από το Κυπριακό. Χαρακτηριστικές ήταν οι παρακάτω δηλώσεις. Ερωτηθείς ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας (χώρας που προεδρεύει την περίοδο αυτή στην ΕΕ) για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ απάντησε: «Δε θα σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση. Εγώ και ο πρωθυπουργός της Δανίας κάνουμε το γύρο των πρωτευουσών για να τα λάβουμε όλα υπόψη μας, αν δεν υπάρχουν δυνατότητες να ενωθεί το νησί, αλλά ακόμη πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει χρόνος να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις, ώστε η Κύπρος να μπει στην ΕΕ ως ενωμένη νήσος».
Την ίδια στιγμή, ο Κ. Ανάν επαναλάμβανε και πάλι, ότι το χρονοδιάγραμμα του «σχεδίου του» αποτελεί συστατικό στοιχείο της όλης πρότασής του και ο απεσταλμένος του, Αλβαρο ντε Σότο, μιλώντας στο Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου, δήλωνε: «Τα περισσότερα στοιχεία του σχεδίου είναι ήδη προϊόν των διαπραγματεύσεων που ο ίδιος είχε (σ.σ. ο Κ. Ανάν) με τις δύο πλευρές στα τρία χρόνια που ασχολείται με το θέμα, αλλά και αντλούνται και από τα στοιχεία που ο ΟΗΕ συνέλεξε από τις δύο πλευρές στις συνομιλίες. Δεν προέκυψαν από το διάστημα». Και, βέβαια, απηύθυνε και πάλι έκκλησή και στις δύο πλευρές να μη ζητήσουν εκτεταμένες διαπραγματεύσεις, ώστε να υπογραφεί το «σχέδιο Ανάν» πριν από την Κοπεγχάγη.
Μπόλικη είναι και πάλι η σχετική φιλολογία, με αφορμή το τελευταίο γκάλοπ της «Μέτρον Ανάλυσις». Ερωτήματα, όπως ποιο κόμμα έρχεται πρώτο, ποιο δεύτερο, με ποια διαφορά, ποιον θεωρούν οι ερωτώμενοι ως καταλληλότερο πρωθυπουργό, κλπ., κλπ. γίνονται αντικείμενο αναλύσεων, εκτιμήσεων, σχολίων και δηλώσεων. Πάντα, βέβαια, στο πλαίσιο του δικομματισμού και της παραπέρα ενίσχυσής του.
Ουσιαστικά, βέβαια, και η τελευταία δημοσκόπηση φανερώνει όλα όσα οι πάντες γνώριζαν και πρόσφατα επαναβεβαιώθηκαν με τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Συγκεκριμένα: Πρώτον, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων συνεχίζουν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο πλαίσιο του δικομματισμού. Οι δύο στους τρεις ερωτώμενοι απορρίπτουν την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά οι μισοί εξ αυτών προτιμούν τη ΝΔ, παρότι πρεσβεύει και εξαγγέλλει την ίδια ουσιαστικά με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πολιτική. Δεύτερον, το ίδιο περίπου ισχύει και για τη ΝΔ. Οι δύο περίπου στους τρεις απορρίπτουν την πολιτική της, αλλά οι μισοί εξ αυτών προτιμούν το ΠΑΣΟΚ, παρότι αρκετοί βλέπουν τη σύμπλευσή του με την πολιτική της ΝΔ. Με άλλα λόγια, γίνονται φανερά και τα αδιέξοδα του δικομματισμού, τα οποία σήμερα κρύβονται πίσω από δευτερεύουσες και ανούσιες διάφορες των βασικών εκπροσώπων του, αντιλήψεις και λογικές του μικρότερου κακού, πολύμορφη χειραγώγηση των συνειδήσεων, κλπ., κλπ. Μέχρι πότε, όμως;
Ελπίζουμε να μην παρεξηγηθεί ο κ. Πρωτόπαππας, αν σημειώσουμε ότι η πρόταση αυτή είναι ενδεικτική των επιδιώξεων των κυβερνώντων σ' αυτήν την ιστορία. Τέτοια ακούει ο κόσμος και δικαιολογημένα σκέφτεται ό,τι, μα ό,τι θέλει.
Πάντως, το σίγουρο είναι πως οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση στο χώρο της Δικαιοσύνης μόνο Δικαιοσύνη δε θυμίζουν. Οσο για το κράτος - εφιάλτη, όπου μπορείς να συλλαμβάνεσαι και να δικάζεσαι σε χρόνο μηδέν, χωρίς να δίνεται λογαριασμός σε κανέναν, έρχεται ολοένα και πιο κοντά.
Οταν, όμως, το πρότυπο είναι οι στρατοκρατούμενες Ηνωμένες Πολιτείες και η ολοένα και πιο αυταρχική Ευρωπαϊκή Ενωση (πάντα στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας), τι μπορεί να περιμένει κανείς;
Οσο για τις εικασίες των κυβερνητικών παραγόντων, ότι θέλουν να προστατεύσουν τη Δικαιοσύνη από τις λαθροχειρίες των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, μόνον ανόητους μπορούν να πείσουν. Εδώ που τα λέμε, ο ισχυρισμός ότι θέλουν να μας απαλλάξουν από τα «τηλεπαράθυρα» περιέχει αρκετή υποκρισία, όταν σκεφθείς πως οι ίδιοι φιλοξενούνται καθημερινά σ' αυτά...
ΝΕΑ ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ του πληθωρισμού, μας υπόσχεται το υπουργείο Ανάπτυξης και ο Ακης Τσοχατζόπουλος κάνει κριτική σε δημοσιογράφους, που «ψάχνουν» να βρουν αυξήσεις στην αγορά...
Δε λέμε, καλή η προσπάθεια της «επικοινωνιακής πολιτικής», αλλά, εκτός από τους δημοσιογράφους, τις αυξήσεις σε όλα τα είδη τις βρίσκει και ο ...καταναλωτής, ο οποίος βεβαιώνουμε τον υπουργό ότι κάθε άλλο παρά «ψάχνει» για αυξημένες τιμές.
Οι ευθύνες δεν εντοπίζονται απλά και μόνο στη στάση που τηρείται τώρα, που είναι σε εξέλιξη ο εκβιασμός, αλλά και στο γιατί οδηγήθηκαν ως εδώ τα πράγματα. Το κύριο δεν είναι τα λάθη και οι κακοί χειρισμοί - υπάρχουν και αυτά - αλλά ο προσανατολισμός και οι βασικές επιλογές. Η ελληνική πλευρά, κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου φαίνεται πως μέχρι ένα σημείο έχουν δώσει, εδώ και καιρό, το πράσινο φως να προχωρήσει το «πακέτο» αυτό για το Κυπριακό. Τώρα κάνουν ταμείο...
Η κυβέρνηση, όμως, όλ' αυτά τ' ακούει βερεσέ. Μπορεί οι παραπάνω προτάσεις και μέτρα να είναι απολύτως λογικές και αναντικατάστατες προϋποθέσεις, ώστε να μη θρηνήσουμε και νέα θύματα, στο απευκταίο ενός νέου ισχυρού σεισμού, αλλά δεν ταιριάζουν με το αντιλαϊκό πλαίσιο των κυβερνητικών πολιτικών, της εξοικονόμησης με κάθε τρόπο χρημάτων για την πολύμορφη ενίσχυση των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου.
Αυτή είναι η αλήθεια και δεν αλλάζει, παρά τα όσα λένε οι αρμόδιοι υπουργοί και διάφοροι παρατρεχάμενοι. Και επειδή είναι μια αλήθεια, που δεν την αγνοούν οι κυβερνώντες - αντίθετα, τη γνωρίζουν πολύ καλά - ας έχουν υπόψη τους, ότι οι όποιες μελλοντικές συνέπειες θα τους βαραίνουν ολοκληρωτικά.
Και επειδή κάποιοι μπορεί να μας θεωρούν υπερβολικούς, αναφέρουμε ορισμένα μόνο σχετικά παραδείγματα.
Στον πρόσφατο σεισμό του Βαρθολομιού της Ηλείας έπαθαν ζημιές και αρκετά σπίτια, τα οποία είχαν επισκευαστεί μετά τον ανάλογο του 1989, στην ίδια περιοχή. Το γεγονός αυτό δεν οφείλεται στο μέγεθος του τωρινού σεισμού, αλλά στην ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα των τότε επισκευών. Οι τεχνικές οδηγίες και τα τιμολόγια που εξέδωσε τότε η κυβέρνηση δεν οδηγούσαν στην απαιτούμενη ενίσχυση των κτιρίων, αλλά το πολύ στην επαναφορά της κατάστασης όπου βρίσκονταν τα «χτυπημένα» κτίρια πριν από τον τότε σεισμό. Το ίδιο έγινε έγινε και στους μετέπειτα σεισμούς της Πάτρας, του Αίγιου και της Αθήνας. Αλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι έρευνα, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας σε 261 κτίρια της Πάτρας, φανέρωσε ότι αρκετά απ' αυτά -ανάμεσά τους σχολεία και δημόσιες υπηρεσίες - είναι επικίνδυνα, αφού δεν έχουν αποκατασταθεί επαρκώς από τους δυνατούς σεισμούς που έγιναν στην περιοχή το 1993 και το 1995.
Για να μην αναφερθούμε σε δημόσια κτίρια και άλλα κτίρια συνάθροισης κοινού (όπως και κατοικίες), τα οποία έχουν κατασκευαστεί πριν από την καθιέρωση του τελευταίου Οικοδομικού Κανονισμού.
Στο προσκήνιο επανήλθε τις μέρες αυτές το θέμα της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα. Και όχι τυχαία. Κάποιοι θέλουν να «ζυμώσουν» την ιδέα στους ίδιους τους εργαζόμενους, όπως και στους συναλλασσόμενους με το δημόσιο, μια και επίκεινται οι σχετικές κυβερνητικές αποφάσεις. Βέβαια, ο Κ. Σκανδαλίδης αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τις σχετικές πληροφορίες που είδαν χτες το φως της δημοσιότητας. Ας μην υπάρχει, όμως, η παραμικρή αμφιβολία για τις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Αλλωστε, η μερική εργασία αποτελεί τμήμα της συνολικότερης στρατηγικής της κυβέρνησης για διεύρυνση της «ευέλικτης» απασχόλησης και στο δημόσιο, η οποία έρχεται να χτυπήσει και τη μονιμότητα, ενώ «δένει» με τις γενικότερες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στη δημόσια διοίκηση, έτσι όπως περιγράφονται και στο πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ».
Σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι, με τη μαζική και δυναμική τους συμμετοχή στην απεργία τους και στις απεργιακές συγκεντρώσεις, καθώς και με τη στήριξή τους στις θέσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου που πολεμά αυτά τα σχέδια χωρίς ταλαντεύσεις, μπορούν να απαντήσουν στις προκλήσεις της κυβέρνησης. Προκλήσεις που παίρνουν ακόμη χειρότερο χαρακτήρα, όταν η κυβέρνηση επέλεξε τη σημερινή μέρα, για να πραγματοποιηθεί η σύσκεψη του πρωθυπουργού με τον Κ. Σκανδαλίδη και τους συναρμόδιους υπουργούς, ώστε να εξετάσει το συγκεκριμένο θέμα. Ας μην τους περάσει...
Πάει και τούτη
η χρονιά
τελειώνει σ' ένα μήνα
και συ και φέτος
εργατιά
με «κούρες», «ζώνες»,
πείνα
κι ας σου 'χαν
άλλα υποσχεθεί,
κι ας σου 'χαν άλλα τάξει
οι μπαγαπόντηδες ταγοί,
που σ' έχουν ξετινάξει.
* * *
Πάει και τούτη η χρονιά
η ίδια σαν και πέρσι,
αλλά κι η νέα
που θα 'ρθει
«καπέλο» θα 'ναι, «φέσι»
γι' αυτό αν θέλεις,
εργατιά, να έρθουν
άλλοι χρόνοι,
ψηλά το χέρι σε γροθιά
είναι η λύση η μόνη!