Η αντιπροσωπεία του Εργατικού Κέντρου, με επικεφαλής τον πρόεδρό του, Δημήτρη Μαρμούτα, συνάντησε ένθερμη υποδοχή από τους ναυτεργάτες, δείγμα της αναγνώρισης και της στήριξης που τους παρείχε το ΕΚΠ κατά τις πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις τους: Τόσο μετά το εργοδοτικό έγκλημα με την νεκρή 47χρονη ναυτεργάτρια πάνω στον καταπέλτη του «AF Claudia» όσο και στη συνέχεια, με τη 48ωρη απεργία του κλάδου και τη μεγάλη 10ήμερη απεργία των ναυτεργατών για την ικανοποίηση μιας σειράς δίκαιων αιτημάτων τους.

Μπροστά και στα νέα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση σε συνέχεια των προηγούμενων, όπως το 13ωρο, η συζήτηση άνοιξε στα πλοία και για την κατάσταση που επικρατεί στη γραμμή, την εκμετάλλευση που εντείνεται σε βάρος των ναυτεργατών όλων των ειδικοτήτων από ελληνικούς και ιταλικούς εφοπλιστικούς ομίλους. Οι συνδικαλιστές βρέθηκαν σε όλους τους χώρους, από τις μηχανές μέχρι τα καταστρώματα και τις γέφυρες πλοίων.

Αναδείχθηκε η «ιδιαιτερότητα» της γραμμής, με ταξίδια άνω των 20 ωρών και μάλιστα σε μια χώρα του εξωτερικού, κάτι που δημιουργεί ζητήματα στις ώρες ξεκούρασης και ανάπαυσης των πληρωμάτων, ανάλογα και με το λιμάνι όπου καταλήγουν κάθε φορά. Στη γραμμή επικρατεί το καθεστώς των απολύσεων - επαναπροσλήψεων προκειμένου να συμπληρωθούν άδειες και ρεπό, χωρίς να θεωρείται ποτέ δεδομένη η επιστροφή κάποιου στο πλήρωμα και στο πλοίο όπου ήταν. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα και απασχολεί σχεδόν το σύνολο των ναυτεργατών.

«Μας θεωρούν κάτι σαν ελεύθερους επαγγελματίες, που μπορεί τη μία μέρα να είμαστε σε κάποια εταιρεία και μετά την "άδεια" σε κάποια άλλη...», σημείωσε μηχανικός. Ζητήματα υπάρχουν και με τις ώρες που κάποιος έχει στη διάθεσή του για ανάπαυση. Ιδιαίτερα απασχολεί αυτό όταν τα πλοία δένουν στο λιμάνι της Πάτρας, λόγω του μικρότερου - σε σχέση με την Ιταλία - χρόνου παραμονής τους σε αυτό, όπως σημειώθηκε. Ουσιαστικά ώρες ξεκούρασης δεν υπάρχουν, καθώς με την άφιξη σε κάθε λιμάνι όλα πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα για να ετοιμαστεί η αναχώρηση.

Υπάρχουν μέλη του πληρώματος που κάνουν πολλές μέρες να βγουν έξω από το πλοίο, ενώ η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη για όσους κατάγονται από μακρινές περιοχές (Βόρεια Ελλάδα, νησιά Αιγίου κ.α.), αφού για να δει κάποιος τους δικούς του αναγκάζεται να καταφύγει στην «άδεια» - απόλυση.

Αναφορές έγιναν και στα ζητήματα ασφαλείας και προστασίας των εργαζομένων στα πλοία. Ακόμα και μετά τον τραγικό θάνατο της 47χρονης ναυτικού, δεν τηρούνται όλα τα αναγκαία μέτρα ασφάλειας προσωπικού και επιβατών. Νταλίκες συνεχίζουν να μπαινοβγαίνουν στα πλοία ακόμα και χωρίς τον προειδοποιητικό ήχο ή την αναγκαία φωτεινή σήμανση.

Επίσης, η φορτοεκφόρτωση πραγματοποιείται πολλές φορές σε απαιτητικά γρήγορους χρόνους, με μεγάλους κινδύνους για τους ναυτεργάτες. Αυτό όταν από τους καταπέλτες μπορεί να κατεβαίνουν ακόμα επιβάτες, για τους οποίους απαιτείται - κανονικά - ξεχωριστή έξοδος από τα οχήματα.

Από τις συζητήσεις με τους ναυτεργάτες αναδείχθηκε άλλο ένα πολύ βασικό πρόβλημα, που αφορά τις πολλές και διαφορετικές σχέσεις εργασίας τους με τις πλοιοκτήτριες εταιρείες. Μια «πολυδιάσπαση» εργασιακών σχέσεων, λόγω και των διαφορετικών ειδικοτήτων (πλοίαρχοι, μηχανικοί, ναύτες, μάγειρες, θαλαμηπόλοι κ.ά.), που επιδρά στην οργάνωση και στη διεκδίκηση.

Ιδιαίτερα από θαλαμηπόλους - επικουρικούς σημειώνεται ότι με πρόσχημα την υποτιθέμενη «μη εμπλοκή τους στην κίνηση του πλοίου» οι εταιρείες τούς αφήνουν σε «δεύτερη μοίρα». Η δουλειά τους λοιπόν μπορεί να φτάνει μέχρι και τις 15 ώρες όταν υπάρχει κίνηση στη γραμμή, ενώ όταν αυτή μειώνεται λιγοστεύει και το προσωπικό, χωρίς να εξασφαλίζεται ότι θα επιστρέψει στην εργασία του. Αυτό σημαίνει ότι ώρες ξεκούρασης ουσιαστικά δεν υπάρχουν...

Διαφορετικές σχέσεις εργασίας επικρατούν και μεταξύ των εφοπλιστικών εταιρειών, ανάλογα με το Εργατικό Δίκαιο των χωρών όπου εδρεύουν: Διαφορετική αντιμετώπιση έχουν οι Ελληνες ναυτικοί σε σχέση με τους Ιταλούς, ως προς τις άδειές τους αλλά και σε άλλα ζητήματα. Με διαφορετικές συνθήκες, ανάλογα και με το Εργατικό Δίκαιο των χωρών τους, εργάζονται επίσης ναυτεργάτες από άλλες χώρες - Αίγυπτο, Ρουμανία κ.ά.

Ουσιαστικά η εκμετάλλευση εντείνεται - αν και με διαφορετικές μορφές - και από τις δύο πλευρές της Αδριατικής, προκειμένου να μεγεθύνεται η κερδοφορία των εφοπλιστικών ομίλων, με τις πλάτες των εκάστοτε κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Ιταλία.

Πρόκειται για ζητήματα που ανοίγουν και στις περιοδείες του Εργατικού Κέντρου, το οποίο προτάσσει πλαίσιο διεκδικήσεων ώστε να καλύπτονται βασικά αιτήματα όλων των ναυτεργατών, όλων των ειδικοτήτων, στα πλοία της Αδριατικής. Ξεχωρίζει μεταξύ άλλων το αίτημα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες.

Επίσης η απαίτηση για κατάργηση του αντεργατικού νόμου 4150/13, που οδηγεί σε εγκληματικές μειώσεις οργανικών συνθέσεων, με αποτέλεσμα όχι μόνο την εντατικοποίηση, υπερεργασία και μη απόδοση ρεπό, αλλά και μεγάλους κινδύνους στα ταξίδια. Γι' αυτό, το ΕΚΠ απαιτεί επιπλέον οργανικές συνθέσεις που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες, να εξασφαλίζουν την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Απαίτηση είναι και η εξασφαλισμένη ύπαρξη γιατρού σε κάθε πλοίο στα δρομολόγια της Αδριατικής, όπως και να υλοποιούνται αυστηρά οι κανονισμοί φόρτωσης και εκφόρτωσής τους. Επίσης, το Εργατικό Κέντρο απαιτεί για όλους τους ναυτεργάτες δυνατότητα παραμονής εκτός πλοίου για δύο 24ωρα στο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, επίδομα σε περίπτωση εξπρές δρομολογίων, εντατικούς και ουσιαστικούς ελέγχους από την Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων για την τήρηση των μέτρων υγείας και ασφάλειας.

Οπως επισημαίνει το Εργατικό Κέντρο η παρέμβασή του στο λιμάνι θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα, σταθερά και αταλάντευτα, προκειμένου να αναδειχθούν τα προβλήματα, να οργανωθούν οι ναυτεργάτες και να διεκδικήσουν αγωνιστικά λύσεις για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν.

«Είμαστε στο πλευρό σας για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζετε, και συνεχίζουμε. Δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε για όλες τις ανάγκες σας σήμερα, απέναντι στα μέτρα των κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Ιταλία και στις εφοπλιστικές εταιρείες, που επιδιώκουν όλο και μεγαλύτερα κέρδη. Οπως και το προηγούμενο διάστημα, σταθερά και αταλάντευτα το Εργατικό Κέντρο Πάτρας θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων και της οργάνωσης του αγώνα σας», επεσήμανε χαρακτηριστικά στη διάρκεια των περιοδειών ο Δ. Μαρμούτας.