«Το φακελάκι δεν έχει θέση στο ΕΣΥ. Το πολεμάω, το αποστρέφομαι, το σιχαίνομαι. Το φακελάκι σημαίνει ότι αποσπάς χρήματα από τον κόσμο εκβιαστικά για μια υπηρεσία που το ΕΣΥ παρέχει δωρεάν»: Τα παραπάνω ξεστόμιζε ο υπουργός Υγείας με αφορμή τη σύλληψη του γιατρού από το Ιπποκράτειο ο οποίος ζητούσε φακελάκι από ασθενή για να τον χειρουργήσει.

Οσο κι αν η κυβέρνηση όμως ψάχνει «άλλοθι» σε τέτοια περιστατικά παλιανθρωπιάς, δεν μπορεί να το βρει, αφού η πολιτική της επιχειρεί να κάνει «κανονικότητα» το «νόμιμο» φακελάκι στα δημόσια νοσοκομεία.

Γιατί «νόμιμο» φακελάκι είναι η λειτουργία των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων, που νομιμοποίησε η κυβέρνηση, με τον εκβιασμό των ασθενών: Αν δεν θέλουν να περιμένουν στη λίστα της ντροπής, ας πληρώσουν τα «νόμιμα».

Την ίδια στιγμή, με πρόσφατη ΚΥΑ βγάζει στο σφυρί υποδομές, εξοπλισμό, ακόμα και το προσωπικό του δημόσιου συστήματος Υγείας, δίνοντας τη δυνατότητα να ασκούν επί πληρωμή έργο ιδιώτες γιατροί όλων των ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία. Μάλιστα ο υπουργός Υγείας, απορρίπτοντας κάθε αίτημα για ουσιαστική αύξηση των μισθών των νοσοκομειακών γιατρών, τους λέει «όποιος θέλει παραπάνω λεφτά να πάει το απόγευμα να χειρουργεί σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο και να λαμβάνει παραπάνω λεφτά νόμιμα, φορολογημένα»...

Η πολιτική της Υγείας - εμπόρευμα, που υπερασπίζονται με πάθος τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι που στρώνει το έδαφος και για τις τραγικές ελλείψεις, και για τα «παράνομα» και «νόμιμα» φακελάκια.

Αυτή η πολιτική είναι που έχει οδηγήσει στο να μην ικανοποιούνται επαρκώς οι ιατρικές ανάγκες του 70% των ασθενών, κυρίως λόγω οικονομικών προβλημάτων, και έτσι χιλιάδες περιμένουν μέχρι και έναν χρόνο στη λίστα αναμονής για χειρουργείο, αφού τα κλειστά χειρουργικά κρεβάτια είναι 100 μόνο στην Αττική. Το «παράνομο» φακελάκι, η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου στην πιο δύσκολη στιγμή, είναι γέννημα - θρέμμα της πολιτικής που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και ΕΕ, θεωρώντας «κόστος» και «χώρο επενδύσεων» την Υγεία του λαού.