Και μόνο επειδή το νομοσχέδιο για την Κοινωνική Ασφάλιση ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για την ιδιωτική ασφάλιση (τρίτος πυλώνας), αρκεί για να συναντήσει την καθολική κατακραυγή των εργαζομένων και να μπει στον κάλαθο των αχρήστων. Ασφαλώς δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για την καταδίκη και απόρριψή του. Πληθώρα διατάξεων στοιχειοθετούν την ανατροπή κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η διαφορά του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, που προωθεί εσπευσμένως προς ψήφιση η κυβέρνηση, με το προηγούμενο, που τον περσινό Απρίλη είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, έγκειται κυρίως στο «πλασάρισμά» του, προκειμένου να μην επαναληφθούν οι περσινές διαδηλώσεις.

Στο αποκοίμισμα των εργαζομένων σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και προσωπικά ο πρόεδρός της. Χρειάζεται περίσσευμα θράσους να απευθύνει ο Χρ. Πολυζωγόπουλος έκκληση στον «κάθε πολίτη(!) να διαβάσει το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί, να δει τις λύσεις που επιτυγχάνονται από τις ρυθμίσεις, τις διατάξεις που εμπεριέχει το νομοσχέδιο και να υποστηρίξουμε όλοι μαζί αυτή την μεταρρύθμιση»! Ομως, και πέρσι την άνοιξη την ίδια μεταρρύθμιση στήριζε...

Να «υποστηρίξουμε όλοι μαζί» ένα νομοσχέδιο, που φτιάχνεται στο πλαίσιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατ' επιταγήν των πολυεθνικών. Ενα νομοσχέδιο το οποίο υποστηρίζουν ΣΕΒ και ασφαλιστικές εταιρίες. Ενα νομοσχέδιο που υποστηρίζει, έστω και αν είναι υποχρεωμένη να «φωνάζει», η ηγεσία της ΝΔ, ακριβώς γιατί είναι συνέχεια των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων Μητσοτάκη.

Η μεγάλη παγίδα που στήνουν άλλη μια φορά αποσκοπεί στη διάσπαση των εργαζομένων, στην αποτροπή δημιουργίας ενιαίου μετώπου αντίστασης. Σε αυτό κατ' εξοχήν αποβλέπει ο ύπουλος διαχωρισμός σε «χαμένους» και «κερδισμένους». Δεν υπάρχουν περιθώρια για ψευδαισθήσεις. Συνολικά η εργατική τάξη θα πάει πολύ «πίσω» αν τα καταφέρουν να επιβάλουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα.