Τρόπους για την πιο αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων που εγκυμονούνται για τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος από την - αυξανόμενη σε συνθήκες κρίσης - ανεργία και φτώχεια, αναζήτησαν οι εκπρόσωποι των μεγάλων καπιταλιστικών οργανισμών, της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας και άλλοι που συμμετείχαν στη 13η Συνδιάσκεψη του Οσλο, με θέμα τις «προκλήσεις της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής».

Στη Συνδιάσκεψη πήραν μέρος ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, ο επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, Χουάν Σομαβία, ο Ελληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, η πρωθυπουργός της Λιβερίας Ελεν Τζόνσον Σίρλιφ, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστιάν Λαγκάρντ, ο Βρετανός υπουργός Εργασίας Ντάνκαν Σμιθ και η γενική γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Εργατικών Συνδικάτων, Σάραν Μπάροου.

Τα επίσημα στοιχεία για την καταγεγραμμένη ανεργία παγκόσμια, αποτελούν ισχυρή πηγή ανησυχίας για το κεφάλαιο, που θέλει να διαχειριστεί την κλιμακούμενη λαϊκή αγανάκτηση, να αποτρέψει τη ριζοσπαστικοποίησή της και πολύ περισσότερο την έκφρασή της σε πολιτικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), περισσότεροι από 34 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως είναι άνεργοι εξαιτίας της κρίσης. Μάλιστα, η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να οδηγηθούν σε ακραίες συνθήκες φτώχειας στις χώρες με χαμηλά εισοδήματα.

Τα στοιχεία είναι σκόπιμα υποτιμημένα και έχουν σαν βάση τα κριτήρια που βάζουν οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και τα οποία καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά και καμιά σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες τους.

Ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Στρος Καν, έκανε την κυνική πρόβλεψη ότι θα υπάρξει «μια γενιά αποκομμένη από την αγορά εργασίας με βαθμιαία απώλεια δεξιοτήτων και κινήτρων» και πρόσθεσε με νόημα: «Οσο λιγοστεύει η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, οι άνθρωποι μπορούν να στραφούν σε μη-παραγωγικές ή και βίαιες δραστηριότητες, που πιθανόν να οδηγήσουν στην αστάθεια, την κατάρρευση της δημοκρατίας, ακόμα και στον πόλεμο. Είναι κάτι περισσότερο από τον κίνδυνο της μακροοικονομικής σταθερότητας, η σταθερότητα του κόσμου μας είναι σε κίνδυνο».

Τις ανησυχίες των ιμπεριαλιστικών οργανισμών επιτείνουν και οι εκτιμήσεις για αναιμική και βραχύχρονη ανάκαμψη από την κρίση, παρά την προσπάθειά τους να δημιουργήσουν κλίμα ευφορίας για να πείσουν ότι οι θυσίες των λαών πιάνουν δήθεν τόπο.

Μ' αυτό το πνεύμα πρέπει να αναγνωσθεί η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η αύξηση του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο του 2010 ήταν ιδιαίτερα έντονη και περισσότερο βασισμένη στην εγχώρια ζήτηση απ' όσο προβλεπόταν. Η έκθεση βασίζεται στις λεγόμενες «ενδιάμεσες οικονομικές προβλέψεις» για τις επιδόσεις των επτά μεγαλύτερων από πλευράς οικονομικού μεγέθους κρατών μελών της ΕΕ (Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία και Μ. Βρετανία).

Για ολόκληρο το 2010, η Επιτροπή προβλέπει αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 1,8% στην ΕΕ και κατά 1,7% στην ευρωζώνη (αναθεώρηση προς τα πάνω κατά 0,75% σε σχέση με τις εαρινές προβλέψεις). Σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό για το 2010, η Κομισιόν εκτιμά ότι θα κυμανθεί στο 1,8% στην ΕΕ και στο 1,4% στην ευρωζώνη.