Associated Press

Ο Ζ. Σιράκ με τον Κ. Ανάν

Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Ζακ Σιράκ, ήταν ένας από τους λίγους που «θυμήθηκε» την ύπαρξη του ΟΗΕ, χαρακτηρίζοντάς τον ως τον «αναντικατάστατο διεθνή οργανισμό και τον καλύτερο φορέα, που θα κινητοποιήσει την ενέργεια για το ξερίζωμα της τρομοκρατίας».

«θα χρειαστούν αποθέματα, αποφασιστικότητα και πάνω απ' όλα η συνεργασία μίας διεθνούς κοινότητας, που είναι αφοσιωμένη στην υπεράσπιση του εαυτού της έναντι των φονιάδων», είπε ο Σιράκ, ενώ, ερωτηθείς εάν η Γαλλία θα συνδράμει τις ΗΠΑ στις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις, έκανε αναφορά σε «άλλα μέσα που ξεπερνούν τη στρατιωτική δράση». Δηλαδή; Δηλαδή, απάντησε ο Σιράκ, μέσα και μέτρα που θα οδηγήσουν στην «ενίσχυση της αστυνομίας, των δικαστικών αρχών, του στρατού, των παγκόσμιων τηλεπικοινωνιών και των οργανισμών αερομεταφορών, όπως επίσης και μία εντατικοποίηση του αγώνα κατά του μαύρου χρήματος που χρηματοδοτεί την τρομοκρατία».

Και ενώ οι επεξηγήσεις του Γάλλου Προέδρου έκαναν μάλλον σαφέστερο τι υπαινισσόταν κάνοντας λόγο για ένα ρόλο του ΟΗΕ στη νέα παγκόσμια κρίση που εξελίσσεται μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη, ο ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν, απάντησε με τρόπο και λογική που σπανίως συνηθίζει.

Σύμφωνα με χτεσινή ανταπόκριση του Ασοσιέιτεντ Πρες από τη Ν. Υόρκη, ο Κόφι Ανάν μολονότι δεν απέκλεισε μία σε υπουργικό επίπεδο (μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας;) συνάντηση των Ηνωμένων Εθνών έναντι της τρομοκρατίας, πρόσθεσε με νόημα πως μία τέτοια κίνηση θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μίας ακόμη νομικά δεσμευτικής διεθνούς συμφωνίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στις ήδη 12 υπάρχουσες (από το 1963) συμβάσεις και πρωτόκολλα των Ηνωμένων Εθνών που αναφέρονται σε αεροπειρατείες, απαγωγές και στο πάγωμα χρηματοδότησης της τρομοκρατίας... Ο ΓΓ του ΟΗΕ επανέλαβε τον κίνδυνο από την παγκοσμίως διαφαινόμενη τάση να δακτυλοδείχνονται ως «επικίνδυνοι» οι μουσουλμάνοι, οι άραβες, αλλά και άλλοι λαοί με σκουρόχρωμο δέρμα και κατέληξε με την ακόλουθη «αντιπρόταση»: «Η μάχη θα πρέπει να εστιαστεί και στις ρίζες που διευκολύνουν τη στρατολόγηση ανθρώπων απελπισμένων από τρομοκρατικές οργανώσεις: Δηλαδή τον πόλεμο, τη φτώχεια, την αμάθεια, το ρατσισμό... Το ξερίζωμα των αιτιών που προκαλούν το πρόβλημα είναι ένα μεγάλο μέρος του δικού μου ρόλου στις συζητήσεις και επαφές που έχω εγώ στην Ουάσιγκτον»...