Κι ενώ ο κυπριακός εργαζόμενος λαός ετοιμάζεται να δεχτεί σφοδρή επίθεση στα δικαιώματά του (με ή χωρίς «κούρεμα» των τραπεζικών καταθέσεων), η ΓΣΕΕ βγήκε να... κλάψει για την «αξιοπιστία των τραπεζών».

Στη χτεσινή ανακοίνωση με την οποία σχολιάζει τις εξελίξεις, η ΓΣΕΕ τρέχει να ζητήσει από την Ευρώπη «να πάρει μέτρα ανάκαμψης, αύξησης της παραγωγικής δραστηριότητας και της απασχόλησης, και όχι μέτρα που μειώνουν τη ρευστότητα στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Αυτή είναι η αγωνία της ΓΣΕΕ: η ρευστότητα των τραπεζών. Μη τυχόν δηλαδή και δεν υπάρχει χρήμα στην ευρωπαϊκή αγορά να μπορεί να κάνει τη δουλειά του το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί το μεγάλο κεφάλαιο αφορά η ρευστότητα στην αγορά, όσο κι αν η ΓΣΕΕ ψελλίζει διάφορα για τους «μικροκαταθέτες»... Οπως επίσης το μεγάλο κεφάλαιο θα ωφελήσει και «η έκδοση ευρωομολόγου» την οποία ζητά ξανά η ΓΣΕΕ, συμπληρώνοντας πως χρειάζεται «ριζική αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας»...

Ανεξάρτητα από τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της πλουτοκρατίας και τις κόντρες για το ποια μερίδα της θα βγει από την κρίση λιγότερο χαμένη και πιο δυνατή έναντι των αντιπάλων της, η εποχή που θα ξημερώσει για την Ευρώπη μετά την κρίση, θα είναι οδυνηρή για τους εργάτες, αν η οικονομία και η παραγωγή παραμείνουν στα χέρια των μονοπωλίων.

Αλήθεια, μήπως η ρευστότητα που διασφαλίστηκε στην Ελλάδα με το «κούρεμα» των ομολόγων, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κτλ. ευνόησε τους εργαζόμενους; Μήπως είδαν τις τσέπες τους να γεμίζουν ή τη σφαγή των συντάξεων και των μισθών τους να παρεμποδίζεται; Ισα ίσα. Το μόνο που είδαν είναι μεγάλα μονοπώλια να βρίσκουν τρόπους να προστατεύουν τα κέρδη τους, ενώ οι λαϊκές - εργατικές οικογένειες βουλιάζουν αμείωτα στην εξαθλίωση.