Περισσότερο προβληματικές και αγχωτικές είναι μια σειρά διατυπώσεις σχετικά με τη στάση του κόμματος σε περίπτωση πολέμου. Φράσεις όπως «θα υπάρχει δυσκολία να γίνει δεκτή η γραμμή του κόμματος». «Θα κατηγορηθεί ως προδοτικό», «θα ασκηθεί πίεση από τα λαϊκά στρώματα», που διαβάζουμε στον κομματικό Τύπο, δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές.

Η στάση του Κόμματος στο «σχέδιο Ανάν», οι θέσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα, το ενδιαφέρον για την πολιτιστική ταυτότητα του τόπου, η εναντίωση στον κοσμοπολιτισμό, η ιστορική κληρονομιά του Κόμματος δίνουν πλεονεκτική θέση στο ΚΚΕ σε σχέση με τα αστικά κόμματα και τον ΣΥΡΙΖΑ και ευνοούν την αντιΕΕ πολιτική του. Προτείνω, επομένως, να επανέλθει στο καταστατικό ο όρος «κόμμα βαθιά πατριωτικό» με την προσθήκη βέβαια του ταξικού περιεχομένου στον όρο πατριωτισμός. Να γίνει κατανοητό ότι η κατάκτηση της εξουσίας και η προϋπόθεσή της το κέρδισμα της πλειοψηφίας του λαού θα προκύψει αν κερδίσουμε την εκτίμηση του λαού και πείσουμε για τις θέσεις μας. Χωρίς τα παραπάνω δε θα επωφεληθούμε από τη δύσκολη θέση του αστικού συστήματος σε περίπτωση πολέμου.