Στήριξη στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και τρόικας, την οποία εμφάνισε ως «μονόδρομο», πρόσφερε ανοιχτά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε μια περίοδο που ενισχύονται οι θετικές διεργασίες στις λαϊκές συνειδήσεις και πληθαίνουν εκείνα τα τμήματα του λαού που χειραφετούνται από την πολιτική της κυβέρνησης και των συμμάχων της.

Ταυτόχρονα, ο Κάρ. Παπούλιας έβαλε το δικό του λιθαράκι για τη συσκότιση των πραγματικών αιτιών της κρίσης και την εμπέδωση της κυβερνητικής προπαγάνδας ότι γι' αυτή φταίνε «όσοι πλούτισαν παράνομα» και όχι βέβαια το κεφάλαιο και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.

«Νομίζω ότι παρόλο που υποφέρουν τα ασθενέστερα στρώματα του ελληνικού λαού έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Πρέπει να βαδίσουμε σε αυτό το δρόμο», τόνισε χαρακτηριστικά ο Κάρ. Παπούλιας όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αν φοβάται «κοινωνικές αντιδράσεις». Εξέφρασε, επίσης, το θαυμασμό για την υπομονή που, όπως είπε, δείχνει ο λαός στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, καλώντας ταυτόχρονα τους κρατούντες «να διευκολύνουν αυτή την ανοχή που τους δίνει ο ελληνικός λαός», ενισχύοντας οικονομικά «τουλάχιστον τα χαμηλότερα εισοδήματα», όπως διευκρίνισε.

Στο διάλογο που είχε με τους δημοσιογράφους μετά την υποβολή των ευχών για το νέο έτος στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Κάρ. Παπούλιας επανέλαβε τις προτροπές για πάταξη της φοροδιαφυγής, αφήνοντας στο απυρόβλητο την εφαρμοζόμενη πολιτική που νομιμοποιεί τη ληστεία του λαού από μια χούφτα μονοπώλια.

«Συναισθάνομαι την οργή για την κοινωνική αδικία, το συλλογικό αίτημα για παραδειγματική τιμωρία όσων πλούτισαν παράνομα και για σύλληψη της γκρίζας οικονομίας», τόνισε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, καλώντας ταυτόχρονα την πολιτεία «να επιβάλει αποτελεσματικές ρυθμίσεις για να υποχρεώσουμε αυτούς που φοροδιαφεύγουν να καταθέσουν στο κρατικό ταμείο ό,τι οφείλουν, να δηλώσουν την περιουσία τους».

Παράλληλα, αναπαρήγαγε ατόφια τα κυρίαρχα ιδεολογήματα αποδίδοντας την κρίση «στην κακοδιαχείριση και τις αμαρτίες δεκαετιών (...) την απληστία και τις ατέλειες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος (...) τις αδυναμίες της Ευρώπης», αλλά και «στα λάθη και την αμεριμνησία τη δικιά μας, του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας», στον οποίο συμπεριέλαβε και τον εαυτό του.