Η δουλιά μας για την οικοδόμηση του μετώπου είναι αυτή που θα ανεβάσει τη Λαϊκή Αυτοπεποίθηση. Σήμερα, 4 χρόνια μετά το 15ο, μετράμε βήματα και καθυστερήσεις στην πορεία οικοδόμησης του μετώπου. Υπάρχει θετική εμπειρία, όμως οι ρυθμοί είναι αργοί, ενώ στις δυνάμεις μας δεν είναι ολοκάθαρο το πώς δουλεύουμε για το μέτωπο, πώς συνδέουμε την καθημερινή δράση με το άμεσο πολιτικό καθήκον. Οι εξελίξεις επιβάλλουν ν' ανοίξουμε το βήμα. Πού πρέπει να επιμείνουμε στη δουλιά το επόμενο διάστημα; Το κύριο καθήκον εξακολουθεί να είναι η συγκέντρωση δυνάμεων. Οι δυνάμεις μας θα πρέπει να εμπεδώσουν στην πράξη καλύτερα τον κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα του μετώπου και με ποιο τρόπο πρέπει να δουλεύουμε. Οτι το μέτωπο, δηλαδή, δεν είναι ούτε συνένωση συνδικαλιστικών κινημάτων, ούτε συνεργασία κομμάτων. Οτι πρόκειται, δηλαδή, για τη συμμαχία πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, με ραχοκοκαλιά την ε.τ. και το κίνημά της, που διεκδικεί μια πολιτική σε ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και ότι ο πολιτικός του χαρακτήρας υφίσταται στο ότι διεκδικεί την εξουσία προς όφελος αυτών των δυνάμεων.

Το κλειδί στην παρέμβασή μας πρέπει να είναι ο συνδυασμός της δουλιάς για συσπείρωση δυνάμεων στο πεδίο της ανάπτυξης αγώνων, στη βάση, με την προβολή της ρεαλιστικότητας της πολιτικής διεξόδου που προτείνουμε. Η ένταση, η συνέχεια, η ωρίμανση των α-α-δ στόχων, ο συντονισμός, η πολυμορφία και η ευελιξία είναι στοιχεία που διευρύνουν το περιεχόμενό τους. Δίνεται η δυνατότητα να τραβιούνται οι αγώνες από τα στενά όρια της επιμέρους ή κλαδικής διεκδίκησης. Υπάρχει εμπειρία αγώνων με τέτοια στοιχεία. Οι αγώνες των μαθητών και των αγροτών πέρασαν τα πλαίσια των διεκδικήσεων για την παιδεία ή την αγροτική πολιτική, έγιναν σύμβολα αγώνων για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων που κέρδισαν την αλληλεγγύη ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων. Αυτή την εμπειρία πρέπει να την κρατήσουμε και να την αξιοποιήσουμε. Εκεί λοιπόν κρίνεται η ικανότητα των κομματικών δυνάμεων να εξειδικεύουν τους στόχους μας σε καθημερινή βάση, η ικανότητά μας να εκλαϊκεύουμε τις θέσεις μας, να ξεφεύγουμε από την αποσπασματικότητα ή τη γενικολογία. Ο λαός δε θα πειστεί για τη ρεαλιστικότητα της πρότασής μας μακριά από τους αγώνες. Οι προτάσεις μας είναι ρεαλιστικές, γιατί είναι αναγκαίες. Δεν υπάρχει καμιά ζωτική ανάγκη του λαού που να μπορεί να εκφραστεί χωρίς μια πολιτική, όπως περιγράφεται στη θέση για λαϊκή οικονομία. Δεν μπορεί τέτοια πολιτική να εξασφαλιστεί, αν δεν επιβληθεί μια βαθιά δημοκρατική λαϊκή εξουσία, που μπορεί να είναι ολοκληρωμένη μόνο ως δικτατορία του προλεταριάτου.

Κάποιες σκέψεις:

• Οι Θέσεις διατυπώνουν την ανάγκη για αναζωογόνηση του εργατικού κινήματος (ε.κ.). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι κάτι τέτοιο επιβάλλει το ανέβασμα της πολιτικής δουλιάς του Κόμματος στην εργατική τάξη (ε.τ.). Το Κόμμα πρέπει να αποκτήσει μια μαζική πολιτική επιρροή στην ε.τ. Να κατακτήσει την ικανότητα να συσπειρώνει και να κινητοποιεί και τους εργάτες που δεν ταυτίζονται πολιτικά μ' αυτό. Δείκτης για το πόσο προχωράει αυτή η δουλιά είναι το χτίσιμο ΚΟΒ στους εργατικούς χώρους, η διακίνηση του «Ριζοσπάστη». Το περιεχόμενο της δράσης των παρατάξεών μας, των σωματείων και του ΠΑΜΕ πρέπει να διευρυνθεί, να επικεντρωθεί γενικότερα στην ποιότητα ζωής της εργατικής οικογένειας. Ιδιαίτερα το ΠΑΜΕ πρέπει να κατακτήσει ένα ευρύτερο πολιτικό ρόλο με πολύμορφες πρωτοβουλίες. Οφείλουμε να αποκτήσουμε μια προνομιακή επικοινωνία και επαφή με την ε.τ. Θα πρέπει να ωριμάζει στην ε.τ. η συνείδηση της δύναμης που αυτή τη στιγμή συγκεντρώνει στα χέρια της και τις θέσεις που πρέπει να διεκδικήσει στην κοινωνία. Θα πρέπει επίσης η ε.τ. να κερδίσει την εκτίμηση των υπόλοιπων συμμάχων κοινωνικών στρωμάτων, μπαίνοντας μπροστά σε όλα τα ζητήματα και τα κινήματα που αφορούν τη ζωή του λαού μας (π.χ. κίνημα ειρήνης, κίνημα για το περιβάλλον κλπ.).
• Οι αγώνες που ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα στο χώρο των μαθητών δεν έφεραν στην επιφάνεια μόνο τα οξυμένα προβλήματα της παιδείας, αλλά κυρίως την αντιπαράθεση που διεξάγεται για το με ποια πολιτική θα κερδηθεί η νεολαία. Η επίθεση που συντελείται στη ζωή, στη συνείδηση, στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας έχει ως στόχο νεολαία υποταγμένη, χειραγωγημένη, εύκολο θύμα στα σχέδια του κεφαλαίου. Η άνοδος του νεολαιίστικου κινήματος είναι όρος για να αποκρουστεί αυτή η επίθεση, αλλά και να κατανοήσει η νεολαία ότι οι διεκδικήσεις και τα οράματά της μπορούν να υλοποιηθούν μόνο σε μια ριζικά διαφορετική πολιτική και να σταθεί στο πλάι της ε.τ. στο Λαϊκό Μέτωπο. Το βάρος αυτού του καθήκοντος πέφτει στην ΚΝΕ. Η ανοδική της πορεία δεν πρέπει να μας εφησυχάσει. Υπάρχουν δυσκολίες και αδυναμίες. Είναι ακόμα ζητούμενα η σταθεροποίηση της πορείας μαζικής ανάπτυξης, η αφομοίωση όλων των μελών της, η σταθερή ενασχόληση των ΟΒ με το κίνημα της νεολαίας. Η πολύτιμη και πλούσια κομματική εμπειρία πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες των Κνίτικων οργανώσεων. Βασικό σ' αυτή την κατεύθυνση είναι να καταχτηθεί η στενότερη επαφή ΚΟΒ και ΟΒ σε κάθε χώρο.
• Παρ' όλα τα θετικά βήματα η κατάσταση στις ΚΟΒ και στα κομματικά όργανα δεν είναι αυτή που απαιτούν οι συνθήκες. Το Κόμμα είναι μικρό. Υπάρχουν φαινόμενα μειωμένης προσφοράς των μελών, χαλαρής επαφής με το λαό. Κομματικές δυνάμεις έχουν συνηθίσει σε τρόπο δουλιάς πίσω από τις σημερινές απαιτήσεις. Με αποτέλεσμα να μην παλεύονται όλες οι κατευθύνσεις με την ανάλογη προσπάθεια, να υπάρχει επιλεκτικότητα σε πλευρές της δουλιάς μας. Να έχουμε καθαρό ότι δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τις επιπτώσεις από την κρίση και την υποχώρηση του κομμουνιστικού κινήματος. Οτι θα βγαίνουν στην επιφάνεια εμπόδια όσο πιο σύνθετα και απαιτητικά καθήκοντα μπαίνουν. Χρειάζεται λοιπόν επαγρύπνηση και ανοιχτό μέτωπο. Να βελτιώσουμε την ιδεολογικο-πολιτική δουλιά στις γραμμές μας, με στόχο να ανέβει η διάθεση για προσφορά των μελών μας σε συνθήκες δράσης, τα αποτελέσματα της οποίας μπορεί να μη γίνονται άμεσα ορατά. Να κατακτήσουμε την αυστηρή και απαρέγκλιτη εφαρμογή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού σαν όρου που διασφαλίζει την ενότητα δράσης. Να προσανατολιστούν οι ΚΟΒ στη μαζική ανάπτυξη, ιδιαίτερα προσανατολισμένη στην ε.τ., στο δυναμικό που περνάει ηλικιακά εκτός ΚΝΕ, σε αγωνιστές που έβγαλε η δράση. Χτίσιμο γερών και βαθιών δεσμών με το μαζικό τους χώρο, με την ολόπλευρη αξιοποίηση του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ