...Κοντός ψαλμός αλληλούια για το κυβερνητικό σχέδιο «εξυγίανσης» του ΟΣΕ. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, αρχίζει η ταχεία «εξυγίανση» του Οργανισμού. Και όταν στην Κυβερνητική Επιτροπή ενέκριναν πρόσφατα το σχέδιο για τον ΟΣΕ, εκείνο που ουσιαστικά ενέκριναν, είναι: Απόλυση σχεδόν του μισού προσωπικού, μέσω του προγράμματος «μισθωτής εφεδρείας». Είσοδο ιδιωτών στις κερδοφόρες δραστηριότητες και «τσουχτερές» αυξήσεις στα εισιτήρια. Με απλά λόγια, αυτό που μεθοδεύει η κυβέρνηση στον ΟΣΕ, είναι η εξασφάλιση «ζεστού» δημόσιου χρήματος για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, η μετατροπή των σιδηροδρομικών μεταφορών σε πανάκριβο εμπόρευμα και η «συμπίεση» του ...εργατικού κόστους και με τις απολύσεις και με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Ολα αυτά, βέβαια, εντάσσονται στην πολιτική «απελευθέρωσης» των σιδηροδρομικών μεταφορών από το 2011, η οποία χαράχτηκε στις Βρυξέλλες και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ανέλαβαν να την εφαρμόσουν στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την ευρωενωσιακή της πολιτική, προβάλλει τον ισχυρισμό ότι όλα αυτά γίνονται για να «εξυγιανθούν» οι ζημιογόνοι ελληνικοί σιδηρόδρομοι. Μα και έτσι να είναι - που δεν είναι - γιατί θα πρέπει οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και ο ελληνικός λαός να πληρώσουν για τα ελλείμματα που η ίδια και οι προκάτοχοί της προκάλεσαν στον Οργανισμό, με την πολιτική που εφάρμοσαν; Αλλωστε, υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία στους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό από τις ουκ ολίγες «εξυγιάνσεις» σε ΟΤΕ, «Ολυμπιακή», ναυπηγεία, κλπ.

Και η εμπειρία αυτή αρκεί - τώρα που έφτασε η ώρα της κρίσης - για να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τα κόμματα που ευθύνονται και για την πολιτική που εφάρμοσαν, αλλά και για όσα μεγάλα ψέματα τους αράδιασαν για τον «παράδεισο» της ΕΕ και της ΟΝΕ. Αυτό που δεν αρκεί είναι μόνο η τιμωρία των «ενόχων». Χρειάζεται ταυτόχρονα η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή αντεπίθεση, για τη φιλολαϊκή προοπτική.