Σάββατο 6 Ιούνη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Καλούμε κι αυτούς που διστάζουν να κάνουν το βήμα στην κάλπη

Στους εργαζόμενους του ξενοδοχείου «Χίλτον» μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους του «Χίλτον»
Από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους του «Χίλτον»
Να ρίξουν την Κυριακή στην κάλπη ψήφο αντεπίθεσης, ψήφο ισχυροποίησης του ΚΚΕ, του κόμματος που εγγυάται ότι από τη Δευτέρα θα βρίσκεται μπροστά στους αγώνες για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, κάλεσε τους εργαζόμενους του ξενοδοχείου «Χίλτον» στην Αθήνα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια επίσκεψης και ομιλίας της στο εστιατόριο του προσωπικού. Η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε ότι είναι αδιανόητο ο εργάτης και η εργάτρια, ο εργατοϋπάλληλος να κάνει αποχή γιατί είναι δυσαρεστημένος με τα δυο κόμματα, καλώντας ταυτόχρονα τους εργαζόμενους να ψηφίσουν ΚΚΕ, διατηρώντας ακόμα και τις όποιες ενστάσεις τους.

Μιλώντας στους εργαζόμενους του ξενοδοχείου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε μεταξύ άλλων: «Σήμερα (σ.σ. χτες), τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου, διαλέξαμε να κλείσουμε σε δυο μεριές. Η μια ήταν το πιο υποβαθμισμένο μέρος της Αθήνας, στο Μαρκόνι, στην περιοχή του Βοτανικού, που ζει φτωχόκοσμος που δεν έχει ούτε αποχέτευση, δυο χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας είναι σαν να είναι σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Και το δεύτερο μέρος είναι να 'ρθουμε εδώ στο "Χίλτον". Είναι δυο μέρη πολύ διαφορετικά. "Χίλτον" το ένα, το άλλο η πιο υποβαθμισμένη περιοχή. Αλλά ήρθαμε εδώ στο "Χίλτον", θα σας το πω καθαρά, αποκλειστικά για σας, τους εργαζόμενους.


Διαλέξαμε αυτό το χώρο για τον εξής λόγο: Επειδή γίνεται πολλή συζήτηση για τον τουρισμό και την κρίση. Αλλά πάνω απ' όλα ξέρουμε πολύ καλά ότι ο κλάδος των ξενοδοχοϋπαλλήλων - και δεν το κρύβω, που έχει και πολλές γυναίκες και γι' αυτό και τον διαλέξαμε - είναι ένας κλάδος που τα τελευταία χρόνια, και πιο πριν, οξύνονται τα προβλήματά του. Και πρέπει να σας πω ότι τα προβλήματα υπήρχαν και πριν την κρίση, αν πάρουμε υπόψη μας την κατάσταση σε όλη την Ελλάδα. Δηλαδή στην Ελλάδα, ξέρετε, κάποτε ανθούσε πέρα από τον υψηλό τουρισμό και ο μικρομεσαίος τουρισμός και επομένως πήγαινε και κάποιο χρήμα και ψωμάκι παρακάτω.

Αλλά, όπως ξέρετε, επειδή εμείς έχουμε εικόνα όλης της Ελλάδας, τα περισσότερα μέρη τα τουριστικά είναι μέρη που έχουν συγκεντρώσει μεγάλα ξενοδοχεία. Η Αθήνα πάντα είχε και πολύ μεγάλα ξενοδοχεία, αλλά ακόμα τώρα και στα νησιά έχουν συγκροτηθεί τουριστικά μεγαθήρια, που φέρνουν τον κόσμο, είτε υπάρχει κρίση είτε δεν υπάρχει, τον φέρνουν στην Ελλάδα. Και αν μειώνεται η κίνηση, είναι γιατί τα πανευρωπαϊκά μεγαθήρια, οι "τουρ οπεράτορς" , όπως ξέρετε, θα τους έχετε ακούσει, στρέφουν τους τουρίστες σε κάποιες άλλες περιοχές. Και έτσι έχουμε και το παράδοξο να υπάρχουν περιοχές, πριν την κρίση, που να αυξάνεται ο τουρισμός και οι εργαζόμενοι στο χώρο του τουρισμού και στα ξενοδοχεία να πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο. Δηλαδή, περισσότεροι τουρίστες, περισσότερα έσοδα, χειρότερα οι εργαζόμενοι.

Είναι αυτό που εμείς λέμε ταξική κοινωνία, ταξική εκμετάλλευση, πλούσιοι, φτωχοί κλπ. Γι' αυτό, λέμε, δεν αρκεί να υπάρχει ανάπτυξη. Το θέμα είναι ποιανού ο ρόλος αναγνωρίζεται στην ανάπτυξη και ποιος κερδίζει απ' την ανάπτυξη. Καταλαβαίνετε τώρα πώς τα πράγματα γίνονται με την κρίση. Απ' ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα τα πολύ μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα δε θα περάσουν τόσο μεγάλη κρίση, ενδεχομένως και να περάσουν για άλλους λόγους. Γιατί μπορεί να διοχετεύονται τουρίστες σε άλλες χώρες. Θα έχετε ακούσει τον όρο περί γεωστρατηγικών συμφερόντων.

Δηλαδή, αν το κέντρο των Βρυξελλών, οι ηγετικές δυνάμεις στις Βρυξέλλες εκτιμάνε ότι πρέπει να γίνει διείσδυση μονοπωλίων στην Τουρκία, γιατί είναι κοντά στη Ρωσία, γιατί είναι κοντά στους αγωγούς πετρελαίου, στρέφουν τον κόσμο εκεί. Για παράδειγμα, τώρα ας πούμε ορέγονται τα παράλια της Κροατίας. Επομένως, μπορεί να στρέφουν τον κόσμο στα παράλια της Κροατίας. Δεν έχει να κάνει δηλαδή ούτε με το τουριστικό προϊόν ή πολλές φορές ούτε και με την κρίση. Πιθανόν και η κρίση να επηρεάσει το μεσαίο τουρισμό, το λίγο ανώτερο κλπ.

Τι είναι πρόοδος;

Εμείς όμως ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας. Την κρίση δεν την προκάλεσαν τα δικαιώματά σας, οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι απολαβές σας και επομένως δεν έχετε κανένα λόγο να δεχτείτε να πληρώσετε την κρίση. Και αν δούμε συνολικά η ΕΕ, ας πούμε την τελευταία 20ετία, είχε ανεβασμένους ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά σχετικά και απόλυτα το βιοτικό επίπεδο έπεφτε. Αρα λοιπόν και όταν ανέβαιναν τα κέρδη, πάλι δεν απολαμβάνατε. Ποιος ο λόγος; Ισα ίσα τώρα χρειάζεται ακόμα περισσότερη πυγμή και αντεπίθεση όπως λέμε εμείς. Ξέρετε, βεβαίως, καταλαβαίνω, όταν σου επιτίθενται, κρατάς άμυνα. Αλλά δυστυχώς θα σας το πω καθαρά: Στις μέρες μας και η άμυνα είναι ξεπερασμένη. Αν δεν οργανώσεις την επίθεση, θα σε φάνε λάχανο, όπως λέει ο απλός άνθρωπος.

Τι μας απασχολεί με το χώρο σας; Υπήρχε πάντα μια εποχικότητα στη δουλειά από περιοχή σε περιοχή. Εμείς ξέρετε ότι παλέψαμε για να μπορείτε όταν σταματάει η δουλειά να παίρνετε ένα επίδομα κλπ. Παρ' όλα αυτά έχουμε υπολογίσει ότι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, ιδιαίτερα οι καμαριέρες, μάγειρες, τραπεζοκόμοι, στις σημερινές συνθήκες όπου γίνεται μια προσπάθεια να λιγοστεύει το προσωπικό για να βγαίνουν περισσότερα κέρδη, και σας πηγαίνουν απ' τη μια δουλειά στην άλλη, θέλετε 47 χρόνια για να πάρετε μια κατώτερη σύνταξη, σύνταξη πείνας.

Και επειδή ζούμε στις αρχές του 21ου αιώνα, να υπολογίσετε το εξής: Τον 19ο αιώνα οι εργαζόμενοι πάλευαν για 8ωρο. Υστερα από δυο περίπου αιώνες δε νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να παλεύουμε για 7ωρο και 5ήμερο και λιγότερα χρόνια δουλειάς, 60 οι άντρες, 55 οι γυναίκες, για να μπορεί να βρίσκουν και νέοι άνθρωποι δουλειά; Τι θα πει δηλαδή πρόοδος και εκσυγχρονισμός; Πρόοδος και εκσυγχρονισμός είναι όπως ο Μαρξ - τον οποίο εμείς ως θεωρητικό πιστεύουμε, μαζί και με τους άλλους θεωρητικούς - είπε το 19ο αιώνα με την εξής φράση: Η πραγματική ελευθερία του ανθρώπου αρχίζει εκεί που τελειώνει η δουλειά.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο πλούτος παράγεται από τον εργαζόμενο άνθρωπο. Αλλά όμως αυτή είναι πρόοδος: Συν το χρόνο, να δουλεύεις λιγότερο, να παράγεις περισσότερο και η πραγματική ελευθερία αρχίζει τότε. Δεν μπορούμε λοιπόν τον 21ο αιώνα, εμείς ως Κόμμα να συμβιβαστούμε ούτε με την 4ωρη απασχόληση, με τους μισθούς πείνας, ούτε με τη 12ωρη απασχόληση. Ούτε να ψάχνετε τρεις και τέσσερις δουλειές, άλλη το χειμώνα, άλλη το καλοκαίρι και από δω και από κει. Εμείς θεωρούμε ότι σήμερα έχουν ωριμάσει τα πράγματα αντικειμενικά να δουλεύουμε λιγότερο και να ζούμε καλύτερα. Αυτό για μας είναι πρόοδος. Και απ' τη στιγμή που οι πλούσιοι σήμερα έχουν αμύθητα πλούτη, που δεν τα είχαν πριν 30 χρόνια και 40, γιατί ο εργαζόμενος πρέπει να πηγαίνει χειρότερα;

Ακόμη, ανέβηκε ήδη το όριο συνταξιοδότησης των γυναικών στα 65 στον ιδιωτικό τομέα και πέρασε τώρα και στο Δημόσιο. Καταλαβαίνετε τι είναι αυτό, να προστεθούν πέντε χρόνια στις πλάτες μας; Είμαστε αντίθετοι. Οχι για να μαζέψουμε ψήφους, εμείς δεν παίζουμε, δεν κάνουμε λαθρεμπόριο ψήφων. Υπάρχουν δυο λόγοι και κρατήστε το και οι άντρες, γιατί εμείς δεν ξεχωρίζουμε, δεν είναι σε αντιπαράθεση ο άντρας με τη γυναίκα, είναι μια οικογένεια. Υπάρχουν και βιολογικές διαφορές που όμως δε δικαιολογούν την ανισότητα. Λόγω του ότι η γυναίκα γεννάει κλπ., συν η κοινωνική ανισότητα της γυναίκας. Σηκώνουμε πολύ περισσότερα καρπούζια, δεν αντέχουμε να δουλεύουμε μέχρι τα 65.

Δεν είναι τυχαίο ότι 2 περίπου εκατομμύρια γυναίκες στην Ελλάδα έχουν μυοσκελετικά προβλήματα που δεν τα έχουν οι άντρες. Υπάρχουν στατιστικές, έχουμε και την εμπειρία. Είναι αδύνατον η γυναίκα να δουλέψει μέχρι τα 65. Υπάρχουν ορμονικά ζητήματα, που αυτά δε σημαίνουν ανισότητα. Διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους, μιλάμε όμως για βιολογικές διαφορές. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην τρίτη ηλικία, με την ηλικία τη νεανική. Αυτό δε σημαίνει ότι η τρίτη ηλικία είναι για τον Καιάδα. Επομένως διαφορές υπάρχουν. Σωματικές, βιολογικές κλπ., άρα θέλει προσαρμοσμένη δουλειά. Πρόκειται για ολέθριο πράγμα. Και δε θα βγάλετε ούτε στα 65 σύνταξη. Γιατί όταν στα 65 δίνουν ένα επίδομα και οι άντρες δε θα πάρουν στα 65, θα ζητάτε τα 67 που είναι το όριο που επιτρέπεται και θα το ζητάτε... Δε λέμε υπερβολές.

Σαρωτικές ανατροπές από την επόμενη μέρα

Ανεβαίνει το όριο συνταξιοδότησης, χάνουμε τη μόνιμη δουλειά, έχουμε ευκαιριακή δουλειά, για τους νέους είναι γάγγραινα, για τις νέες ηλικίες, και έρχεται το εξής πράγμα: Πριν ένα μήνα περίπου έγινε η τελευταία Σύνοδος της ΕΕ πριν τις ευρωεκλογές. Και εκεί πάρθηκαν συγκεκριμένες αποφάσεις για τις οποίες κανένα κόμμα δεν μίλησε. Ούτε η ΝΔ που πήγε ο πρωθυπουργός, ούτε το ΠΑΣΟΚ μιλάει, ούτε τα άλλα κόμματα. Ποιες είναι οι αποφάσεις; Συγκεκριμένα μάλιστα, εμείς προλάβαμε και τις είπαμε στη Βουλή. Την παραμονή γύρισε ο πρωθυπουργός, γύρισε πρωί πρωί και στη συνέχεια είχαμε προ ημερήσιας διάταξη και τα αρπάξαμε και τα βάλαμε. Κανείς δεν ασχολήθηκε, ασχολήθηκαν με το Βατοπέδι, με τη "Siemens" κλπ. Σκάνδαλα.

Αλλά εμείς ασχολιόμαστε με τα νόμιμα σκάνδαλα, τα νομιμοποιημένα, δηλαδή τις νόμιμες αποφάσεις που είναι εναντίον σας και πιάνουμε και τα σκάνδαλα. Αλλά όταν έχουμε νόμιμο μαστίγωμα των εργαζομένων, πού να ψάξω να βρω τώρα ποιος πήρε το αεροπλάνο και το ελικόπτερο και πού πήγε. Θα τα ψάξουμε και αυτά. Αλλά δεν πρόκειται να κερδίσετε και τίποτα. Και ο Καραβέλας να πάει στη φυλακή, δε θα σας μοιράσουν τη μίζα του. Θα την κρατήσουν ή το πολύ πολύ θα επιστραφεί κάπου.

Επομένως, αποφασίστηκε ότι για να περάσει την κρίση το κεφάλαιο - και ένα μέρος του κεφαλαίου είναι τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα - πρέπει, πρώτον, να επεκταθούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης. Δηλαδή, αν στην Ελλάδα είναι 20%, στις άλλες χώρες είναι παραπάνω. Ισως είναι και κάτω από το 20%, επειδή έγινε αγώνας και δεν τα καταφέρανε. Ο τομέας ο δικός σας χωράει, η βιομηχανία πιο δύσκολο να βάλει την ελαστική απασχόληση, η παραγωγική διαδικασία, αλλά ο τομέας της εξυπηρέτησης είναι ό,τι πρέπει. Δεύτερο, ότι καλό είναι οι νέοι να μπορούν να φεύγουν και από τα 15 χρόνια από τα σχολεία. Και θα ετοιμάσουν τα 15χρονα παιδιά είτε με τη μορφή του ΟΑΕΔ, αυτά που τα ξέρετε τώρα εδώ, να κάνουν πρακτική στους χώρους δουλειάς.

Τον 21ο αιώνα, η επαγγελματική μόρφωση σημαίνει θρανίο και πρακτική για μας. Δεν είναι να πηγαίνεις στα μαγειρεία να καθαρίζεις πατάτες. Πρακτική σημαίνει να μάθουν, όχι να κάνει πρακτική για να μην προσλαμβάνεται προσωπικό και να χρησιμοποιείται τέτοιο προσωπικό, αλλά να μάθει. Οπως πάει ας πούμε ο φοιτητής στα νοσοκομεία και κάνει πρακτική πάνω στην εγχείρηση. Οχι να σφουγγαρίζει για να κάνει πρακτική. Γιατί στα ξενοδοχεία έτσι παίρνουν τον κόσμο. Από τα 15 χρόνια λοιπόν. Και μετά λένε τα παιδιά που δε θα μπορούν να συνεχίζουν. Ποια παιδιά δε θα μπορούν να συνεχίζουν; Πού είμαστε στο '40, στο '30 ή στη δεκαετία του '50; Γιατί τα παιδιά μας να μην τελειώνουν στα 18 και να δοκιμάσουν να πάνε και στο Πανεπιστήμιο αυτά που θέλουν να σπουδάσουν;

Αποφάσισαν την περικοπή των δαπανών στον τομέα της υγείας και της πρόνοιας και τις περικοπές στα ασφαλιστικά ταμεία. Κοιτάξτε τώρα τι γίνεται. Τα ασφαλιστικά ταμεία χρόνο με το χρόνο βγάζουν εξετάσεις και την κάλυψη που είχες, δηλαδή σου λέει ή θα πληρώσεις μεγαλύτερη συμμετοχή, ή τώρα έφτασαν στο σημείο και βγάζουν εντελώς φυσικοθεραπείες, μια σειρά άλλα πράγματα. Τώρα ξεκίνησε το Δημόσιο. Το Δημόσιο έβγαλε 89 ειδών παροχές και θα πάει και στο ιδιωτικό. Συνήθως ξεκινάει το ιδιωτικό και πάει στο Δημόσιο, τώρα ήρθε ανάποδα. 89 ειδών εξετάσεις, φάρμακα. Και μιλάμε για εξετάσεις μέχρι σε καρκινοπαθείς. Τις έβγαλε, έχουμε λίστα και χειρουργεία, δηλαδή δεν τα καλύπτει το Ταμείο. Οχι έχεις μεγαλύτερη συμμετοχή. Τα βγάζει εντελώς φάρμακα, αιμοστατικά κλπ.

Κάναμε μια σειρά περιοδείες στα νοσοκομεία και στο παραπέντε των εκλογών και πάντα κάτι καινούργιο έρχεται, παρότι τα ξέρουμε. Τα νοσοκομεία έχουν αυξήσει τα έξοδά τους γιατί τα φάρμακα έχουν αυξηθεί από τις εταιρείες φαρμάκων, όλα έχουν αυξηθεί. Επομένως, τα νοσοκομεία χρωστάνε στις πολυεθνικές. Τα Ταμεία χρωστάνε στα νοσοκομεία, διστάζουν τα Ταμεία να ανεβάσουν τις εισφορές των εργαζομένων, η εργοδοσία δε θέλει και θα 'ρθει ένα σημείο που θα γίνει μπαμ. Διότι τα νοσοκομεία θα πουν "δεν παίρνω". Τα Ταμεία θα πούνε "δεν έχω να σου δώσω" και ποιος θα την πληρώσει; Εμείς, που δε θα κάνουμε τις εξετάσεις ή θα μας πετάνε μια ώρα αρχύτερα από το νοσοκομείο.

Το ραντεβού μας είναι τη Δευτέρα στους αγώνες

Σας δίνουμε το λόγο μας ως ΚΚΕ και το υπογράφουμε, δεν υπερβάλλουμε. Ειλικρινά σας λέω δεν το κάνουμε για να πάρουμε ψήφους. Ολα όσα είπαμε από το 1992 και μετά, που έγινε η συνθήκη του Μάαστριχτ, επιβεβαιώθηκαν. Τώρα αν έγιναν μετά από 3 χρόνια ή αν έγιναν μετά από 5 χρόνια, αυτό δεν έχει σημασία. Και τώρα, αν μεσολάβησαν ας πούμε 10 χρόνια για να γίνουν τα χειρότερα, τώρα χρόνο με το χρόνο θα έρχονται και νέα μέτρα, γιατί υπάρχει κρίση και πρέπει να διασφαλίσουν να μη χάσουν τα κέρδη τους. Δεν έχουν χαθεί τα κεφάλαιά τους, αυτά λιμνάζουν. Διστάζουν να κάνουν επενδύσεις γιατί θέλουν να κάνουν επένδυση και να έχουν εξασφαλίσει την προηγούμενη κερδοφορία.

Μην το δείτε μόνο στον κλάδο σας. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι χτυπιούνται, όταν χτυπιέται η αγροτιά, όταν χτυπιούνται τα μικρομάγαζα, όταν χτυπιούνται οι εργαζόμενοι στο μέταλλο. Κλείνουν τα ναυπηγεία τώρα. Δε μου λέτε, όλος αυτός ο κόσμος, και μιλάω τώρα γενικότερα, θα κάνει τουρισμό; Αυτοί που κάνουν τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και έβγαζαν ένα κομμάτι ψωμί, θα πάει ο άλλος στο χωριό του, στο σπίτι του και θα μαγειρεύει μέσα, ήδη έχουμε αυτά τα στοιχεία. Δε θα βγει μεσημέρι - βράδυ να φάει έξω. Επομένως δε χτυπιέται μόνο ο κλάδος από το πρόβλημα, αλλά υπάρχει μια αλληλεπίδραση.

Ετσι θα γίνουν. Και ζητάμε το εξής πράγμα: Να βάλουμε ένα τέρμα να διαπιστώνουμε τα προβλήματα όταν είναι αργά. Εμείς θέλουμε το εξής πράγμα: Οταν συμβάλλουμε στην έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων να μας εμπιστεύονται - άλλωστε υπάρχει και όλη αυτή η εμπειρία. Και να υπάρχει, να οργανωθεί η απόκρουση αυτών. Στην κάλπη κρίνεται εάν έχεις συνειδητοποιήσει ότι από εδώ και εμπρός επιταχύνονται τα χειρότερα. Κρίνεται αν θα τα αποκρούσουμε. Εμείς δε σας λέμε ψηφίστε μας για να τα αποκρούσουμε εμείς. Εμείς λέμε θέλουμε την ενίσχυση, πρώτον διότι εκεί θα καταλάβουν, αυτό μετράει και αυτό θα φοβηθούν, δηλαδή να χάσουν τα δυο κόμματα, να ενισχυθεί ο πιο ορκισμένος αντίπαλός τους. Και δεύτερον να ενισχυθεί το κίνημα.

Εμείς λέμε ότι πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να δείξουν ότι είναι δυσαρεστημένοι. Με την ψήφο. Ούτε με την αποχή. Να κάνει αποχή ένας μεσαίος ο οποίος ας πούμε έχει μια καλή οικονομική κατάσταση. Αλλά ο εργάτης και η εργάτρια, ο εργατοϋπάλληλος είναι αδιανόητο να κάνει αποχή. Και να σας πως και κάτι. Είναι αδιανόητο να κάνει αποχή γιατί είναι δυσαρεστημένος με τα δυο κόμματα, ενώ είναι νοητό να ψηφίσει στην κάλπη και να ψηφίσει ΚΚΕ, διατηρώντας αν θέλετε και κάποιες ενστάσεις που μπορεί να έχετε απέναντί μας.

Εμείς δεν παίζουμε με την ψήφο σας. Δεν κάνουμε λαθρεμπόριο ψήφων, και ακριβώς ήθελα να πω, ξέρουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που διστάζουν, μας το λένε, λέει μια ζωή εγώ ψήφιζα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αισθάνομαι άσχημα να εγκαταλείψω το κόμμα μου. Και εμείς του λέμε: Μα το κόμμα σου ήταν πιστό απέναντί σου; Δε σε έφερε το ένα ή το άλλο κόμμα σε δύσκολη θέση, παίρνοντας αντιλαϊκά μέτρα; Σε ρώτησε; Υστερα, να σας πω και κάτι: Εμείς δε θα κάνουμε και καμιά λίστα ποιος ψήφισε και τι έκανε. Πρέπει να φανεί και να σας πω καθαρά εμείς θέλουμε άνοδο του Κόμματος από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Ολη τη βδομάδα όταν θα βγουν τα αποτελέσματα, ξέρετε τι θα μετράμε; Οχι μόνο πόσο ανεβήκαμε, αλλά σε ποιες περιοχές ανεβήκαμε. Θέλουμε να ανέβουμε στις εργατογειτονιές, δε μας ενδιαφέρει να ανέβουμε στο Κολωνάκι ή στην Εκάλη. Δε μας ενδιαφέρει. Μα θα μου πεις, δε θέλεις ψήφους; Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μας ψηφίσουν αυτοί που υποφέρουν. Εμείς θέλουμε αυτός ο κόσμος να φύγει από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και σκεφτείτε και ένα άλλο: Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ παίρνουν ψηλά ποσοστά. Θα πέσουν τώρα, αλλά παρ' όλα αυτά παίρνουν ψηλά ποσοστά. Η πλουτοκρατία είναι 8%, 10%, τα ανώτερα μεσαία στρώματα να είναι άλλα 10%, ποιος ρυθμίζει το συσχετισμό δύναμης; Οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες; Οχι. Οι εργατοϋπάλληλοι τον ρυθμίζουν.

Την Κυριακή θα ψηφίσουμε και σας λέω καθαρά, το είπαμε και στη συγκέντρωση, το ραντεβού μας θα είναι τη Δευτέρα στους αγώνες. Τελειώνει η κάλπη. Η κάλπη έχει πολύ μεγάλη σημασία την Κυριακή, από τη Δευτέρα αρχίζει ο άλλος αγώνας. Και όταν θα έρθουν οι εθνικές εκλογές, πάλι η κάλπη θα πάρει τη σημασία. Ας μην πάει χαμένη η Κυριακή. Και από Δευτέρα εδώ είμαστε. Το δρόμο μας τον ξέρουμε. Και υποσχόμαστε να τα κάνουμε και καλύτερα. Εχουμε περιθώρια και εμείς και μεγαλύτερης βελτίωσης της δουλειάς μας και μεγαλύτερης ικανότητας, αυτό μας ενδιαφέρει. Δε μας ενδιαφέρει να μας χειροκροτάνε οι αντίπαλοι. Εμάς μας ενδιαφέρει πώς σκέφτεται ο απλός κόσμος απέναντί μας και από τον απλό κόσμο δεχόμαστε και την οποιαδήποτε κριτική, ακόμα και αν είναι άδικη».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ