Σάββατο 6 Ιούνη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Τώρα δαγκωτό ΚΚΕ

Οι εκλογικοί αντιπρόσωποι νωρίς για ύπνο και το πρωί νωρίς στο πόστο τους. Μάτια ανοιχτά, δε φεύγει έξω από εκλογικό τμήμα σφραγισμένος φάκελος (παλιό το κόλπο της «αλυσίδας»), ελέγχουμε όλα τα ψηφοδέλτια ένα ένα, δίνουμε μάχη σε κάθε απόπειρα να αφαιρεθεί ψήφος από το ΚΚΕ.

Οι υπόλοιποι, κάθε λεπτό που περνά το μετράμε με βάση τη λίστα μας. Σιγουρεύουμε έναν προς έναν, μία προς μία και απευθυνόμαστε ξανά σ' όσους μπορούμε να πλησιάσουμε.

Δεν αρκούμαστε στην μ' ελαφρά πηδηματάκια προσαρμογή των δημοσκοπήσεων στην πραγματικότητα, ο αντίπαλος, η αστική τάξη, μας έδειξε και χτες ότι όχι μόνο δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, αλλά κι ότι ρίχνει τη μια μετά την άλλη τις εφεδρείες στη μάχη για να αποτρέψει την κίνηση ανθρώπων της δουλειάς από τα αστικά κόμματα προς το ΚΚΕ. Ας θυμηθούμε: Αρχισαν με την εκτίναξη του ΣΥΝ στο 25%, δεν τους βγήκε, σήκωσαν τους Πράσινους, πάλι δεν τους βγήκε, χτες πλάσαραν ότι ο Καρατζαφέρης τραβάει μπροστά, δηλαδή λένε στον κόσμο, αν είναι να διαμαρτυρηθείς ρίξ' το εκεί. Παίζουν γροθιές με τη λογική οι εκτιμήσεις τους καθώς κάθε σκεπτόμενος ρωτάει το απλό: Πώς λέτε ότι δεν κατευθύνονται προς το ΚΚΕ ψήφοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όταν μόλις προχτές το δείχνατε στο 5% και χτες το δείξατε να ξεπερνά τα προηγούμενα ποσοστά του;

Κατανοητή η αγωνία τους.

Αυτός ο λαός δε θέλει με τίποτα να γίνει «Ευρωπαίος» κατά τα πρότυπά σας. Πάει και ψηφίζει ενώ του δίνουν τζάμπα εισιτήρια για μπάνιο στη Μύκονο. Ψηφίζει, αυτό που λέτε «πανευρωπαϊκό παράδοξο», κομμουνιστές, ενώ του δείχνουν την πρώην σοσιαλιστική και νυν καπιταλιστική Πολωνία. Το χειρότερο, αντί να βλέπει το θρίαμβο της δημοκρατίας, ρωτάει να μάθει τι έχουν πάθει οι εργαζόμενοι όπου ανατράπηκε ο σοσιαλισμός. Και μαθαίνει τι σημαίνει εξαθλίωση στον υπαρκτό καπιταλισμό.

Βγήκε χτες ο δικηγόρος του Καραβέλα, ενός δηλαδή απ' αυτούς που λέγεται ότι «λάδωσαν» για λογαριασμό της «Ζήμενς» και δήλωσε πως αυτά που γίνονται αυτές τις μέρες θυμίζουν σταλινισμό! Μπάστα, ρε! Λίγη τσίπα δε βλάπτει. Δικός σας πόλεμος είναι. Και ψάχνεις να εξασφαλίσεις συμπάθεια για μια υπόθεση που αφορά σε άγρια σφαγή ανάμεσα σε γερμανικά και αμερικάνικα κεφάλαια και ντόπια αφεντικά; Ο Στάλιν σε έβαλε στο κόλπο;

Επιστροφή στο κύριο. Ψήφο την ψήφο θυμίζουμε σ' όλους τι αποφάσισε η ΕΕ στην Πράγα ενάντια στα εργατικά συμφέροντα και γιατί ακριβώς απέναντι σ' αυτές τις αποφάσεις πρέπει να μαζευτούν δυνάμεις για ακόμα πιο δυνατούς αγώνες από τις 8 του μήνα και μετά. Ασ' τους άλλους να κοιτάνε ήδη την επόμενη κάλπη. Λένε τόσα περί διαγραμμάτων για να μην πουν το μόνο που τους χαρακτηρίζει: Η αγωνία για το πώς θα διασωθεί το σύστημα και μάλιστα πώς θα πετύχουν και εδώ ό,τι ακριβώς και στο κοινό τους πρότυπο: Μια εργατική τάξη παραζαλισμένη, εξαθλιωμένη, στα γόνατα. Για να 'ναι οι αστοί κυρίαρχοι. Κράτα μια σημείωση: Μέτρα το βράδυ των εκλογών την αποχή σ' αυτές ακριβώς τις χώρες - πρότυπο δημοκρατίας. Μέτρα επίσης τον αριθμό των ψήφων των αστικών κομμάτων σε κείνες τις χώρες και κάνε μια σύγκριση με τους πληθυσμούς. Μετά προσπάθησε να βρεις πού είναι όλος αυτός ο κόσμος που θα 'πρεπε να πανηγυρίζει σ' αυτό που οι αστοί ονομάζουν γιορτή της δημοκρατίας τους.

Ασχετο: Τι έγινε μ' όλους αυτούς που πίνουν νερό στο όνομα των κινημάτων; Η «Αυγή» βγήκε χτες με θαυμασμό για το κίνημα των γυμνών ποδηλατών (ντυμένοι ήτανε) μιλώντας για «μια τόσο ελπιδοφόρα παρέμβαση». Προφανώς σε κάτι τέτοιο στηρίζει τις ελπίδες της η υποψήφια ευρωβουλευτής Ε. Σωτηρίου όταν δηλώνει στη χτεσινή «Αυγή» πως «ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει τους στόχους του είναι μια μεγάλη επιτυχία». Και ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι; Τους καταγράφει με ακρίβεια ο έτερος υποψήφιος ευρωβουλευτής Δ. Παπαδημούλης πάντα στην «Αυγή»: «Οι συλλογικοί στόχοι που έχουν τεθεί είναι διψήφιο ποσοστό, εκλογή τριών ευρωβουλευτών, τρίτη θέση στο πολιτικό φάσμα». Μάλιστα. Γιατί; Για τον ευρωμονόδρομο με κινήματα «γυμνών ποδηλατών»; Τώρα, άνεργε, σε έσωσαν... Και σένα νέε των stage. Με κίνημα των «γυμνών ποδηλατών» έρχεται το μέλλον των πεινασμένων... Οπως λέμε «σου κάνουν τη ζωή ποδήλατο»;

Λοιπόν, ας αφήσουμε τους αστούς στις αγωνίες τους και πάμε ξανά την αλφαβήτα: Τι θέλουμε; Περισσότεροι εργάτες με το ΚΚΕ και αύριο στην κάλπη και μεθαύριο στους χώρους δουλειάς να νιώθουν όλοι τους πιο δυνατοί για να νιώθουν πιο φοβισμένοι οι αστοί...

Αρα, καμιά εργατογειτονιά δεν κοιμάται, πέρα απ' όσους στον καταμερισμό έχουν άλλη χρέωση.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ