Ποιος έκανε τις υποκλοπές; Σύμφωνα με το πόρισμα του ειδικού εφέτη ανακριτή Π. Πετρόπουλου, μάλλον πρόκειται για κάποια ...ανωτέρα δύναμη!!! Το εν λόγω πόρισμα (υπ' αριθμ. 466/24-7-2007) το οποίο παραδόθηκε τον περασμένο Ιούλιο στον εισαγγελέα Εφετών Π. Ανδρειωτέλλη, και αποτέλεσε τη βάση για να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο, αναφέρει σχετικά: «Το παρείσακτον λογισμικόν (σ.σ. βάσει του οποίου έγιναν οι υποκλοπές)... ήτο εκπληκτικής τελειότητος, διότι μέσω λογισμικού, ανεπλήρωνε έτι και την έλλειψιν υλικοτεχνικής υποδομής της Vodafone προς μετάδοσιν των παραπληρωματικών στοιχείων των παρακολουθουμένων (στοιχεία συνομιλούντων, χρόνος, τόπος κλπ.), μέσω γραπτών μηνυμάτων SMS... Αυτό σημαίνει ότι οι κατασκευαστές εκινούντο εις επίπεδον άνω του συνήθους επιπέδου των τεχνικών της ericsson από πλευράς γνώσεων διεθνώς»...

Ο ειδικός εφέτης ανακριτής αποκλείει τη δυνατότητα δημιουργίας του παρείσακτου λογισμικού στην Ελλάδα με το σκεπτικό ότι «οι μηχανικοί της Vodafone και της Ericsson ΕΛΛΑΣ στερούνται των αναγκαίων γνώσεων» (άραγε, από πού προκύπτει ένα τέτοιο συμπέρασμα, ώστε με τόση κατηγορηματικότητα να το αποδέχεται ο ανακριτής;). Ταυτόχρονα, όμως, παραδέχεται ότι «διά να κατασκευαστεί το παρείσακτον λογισμικόν ήτο αναγκαία μία ομάς ειδικών, οι οποίοι οπωσδήποτε είχον εις τη διάθεσίν των τον πηγαίον κώδικα της Ericsson, τα εγχειρίδια των υποσυστημάτων εις τα οποία έγινε επέμβασις, βαθεία γνώσιν του λογισμικού της Ericsson (και ειδικότερα του συστήματος RES) ως και υλικοτεχνικήν υποδομήν, εις πραγματικόν περιβάλλον, δι' εξαντλητικές δοκιμές». Το περίεργο είναι ότι ο εν λόγω ανακριτής δε φαίνεται να αναρωτιέται καθόλου για το πώς ήταν δυνατόν να υπάρχουν αυτές οι γνώσεις από ανθρώπους εκτός Ericsson και Vodafone χωρίς τη συνεργασία των εν λόγω εταιρειών!!! Ακόμη, ενώ στο πόρισμα αναφέρεται ότι η Ιταλία είναι μία χώρα που παράγει λογισμικό σαν αυτό με το οποίο έγιναν οι υποκλοπές, καμία αναφορά δεν υπάρχει για το αν επεκτάθηκε η δικαστική έρευνα, τουλάχιστον, στη γειτονική χώρα.

Για την ενσωμάτωση του παρείσακτου λογισμικού στο σύστημα της Vodafone, ο ανακριτής αναφέρει ότι μπορούσε να γίνει με δύο τρόπους: α)«Δι' απομεμακρυσμένης προσβάσεως είτε μέσω του συστήματος OSS ή μέσω τηλεχειρισμού εκτός OSS (δηλ. χάκιγκ)» και β) «διά φυσικής παρουσίας ή μέσω καλωδίου εις τα ψηφιακά κέντρα των MTX». Ο ίδιος υιοθετεί την άποψη ότι η ενσωμάτωση του λογισμικού έγινε μέσω χάκιγκ επικαλούμενος τον υψηλό βαθμό τεχνογνωσίας των κατασκευαστών. Εντυπωσιακό είναι δε το γεγονός ότι καθόλου δεν καταγράφεται στο πόρισμα προβληματισμός του ανακριτή γύρω από το ενδεχόμενο όλα να έγιναν με συνεργασία - σε υψηλό επίπεδο - των εμπλεκόμενων εταιρειών.

Στο πλαίσιο των προαναφερόμενων, αποκτά δευτερεύουσα σημασία η διαβεβαίωση του ανακριτή ότι δεν είναι δυνατό να εξακριβωθεί σε ποιους αριθμούς τηλεφώνων κατέληγε - μέσω των τηλεφώνων σκιών - το υλικό των υποκλοπών. Εξίσου, δεν εκπλήσσει και η κατάληξη του πορίσματος ότι «από τη διενεργηθείσαν κυρίαν ανάκρισιν δεν προέκυψαν ενδείξεις κατά συγκεκριμένων φυσικών προσώπων». Εκείνο που προέκυψε είναι η εκ προοιμίου διαπίστωση ότι δύο ...αθώες εταιρείες έπεσαν θύματα μιας ομάδας ανθρώπων, που γνώριζαν όλα τα μυστικά τους και που διέθεταν υψηλότερο από αυτές βαθμό τεχνογνωσίας, ώστε να κάνουν ό,τι έκαναν, χωρίς, φυσικά, να γίνεται δυνατός ο εντοπισμός τους. Αλλά είπαμε, ανωτέρα δύναμις...