Το φακέλωμα των υποψήφιων γονιών σε μονάδα κλωστοϋφαντουργίας που αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης», έρχεται να επιβεβαιώσει και πάλι ότι η επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη είναι ολομέτωπη, γίνεται όλο και πιο σφοδρή. Μαζί με τα ασφαλιστικά και τα εργασιακά δικαιώματα, στο απόσπασμα μπαίνουν και τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ακόμα και το δικαίωμα του εργάτη και της εργάτριας ν' αποφασίσει αν και πότε θα κάνει οικογένεια. Για την εργοδοσία κάθε δικαίωμα και κατάκτηση της εργατικής τάξης αποτελεί «κόστος» που μειώνει τα κέρδη της, «βαρίδι» που απειλεί την «ανταγωνιστικότητα» της κάθε επιχείρησης.

Οπως άλλες επιχειρήσεις μεταφέρουν τα μαγαζιά τους σε χώρες με «φτηνότερα» εργατικά χέρια, αδιαφορώντας για τους εκατοντάδες που πετιούνται στο δρόμο, έτσι κι ο Βαρβαρέσσος ζητά από τους προϊσταμένους του ραπόρτο για το... «αν υπάρχουν εργαζόμενοι της βάρδιάς σας οι οποίοι πρόκειται να αποκτήσουν παιδί μέσα στο 2007 ή το 2008», προετοιμάζοντας προφανώς το έδαφος για επικείμενες απολύσεις. Το μόνο που αναγνωρίζει το μεγάλο κεφάλαιο είναι η ασυδοσία να ξεζουμίζει τους εργάτες, να καθορίζει κάθε πτυχή της ζωής τους, να μπαίνει πάνω απ' όλα η δική του κερδοφορία.

Τα επιδόματα και οι άδειες τοκετού, λοχείας, η απαγόρευση απόλυσης εγκύων, όλα όσα η εργατική τάξη έχει αποσπάσει με μακροχρόνιους αγώνες για την προστασία της μητρότητας, αποτελούν για την εργοδοσία δαπάνες που πρέπει να κοπούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, την ίδια ώρα που επεκτείνεται η μερική απασχόληση, γενικεύεται κι η εντατικοποίηση, η έλλειψη μέτρων ασφάλειας και υγιεινής, οι συνθήκες δουλιάς που προκαλούν σοβαρά προβλήματα τεκνοποίησης στους εργαζόμενους, γυναίκες και άντρες. Πολλαπλασιάζονται οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, εντείνεται η αυθαιρεσία των εργοδοτών που συχνά, για να προσλάβουν μια κοπέλα, τη βάζουν να υπογράψει πως δε θα μείνει έγκυος.

Αυτή την «ισότητα» έχει να προσφέρει ο καπιταλισμός στις εργαζόμενες. Μια «ισότητα» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επιχειρήσεων, που στην πραγματικότητα βαθαίνει την ανισοτιμία των γυναικών. Στην ίδια κατεύθυνση εξελίσσεται κι η κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης. Στην ίδια κατεύθυνση καταργήθηκε η 5ετής διαφορά στη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών. Καταργούνται μια σειρά άλλα ασφαλιστικά δικαιώματα, όπως αυτό στην πρόωρη συνταξιοδότηση των μητέρων με ανήλικα παιδιά.

Με βάση κι όλα τα παραπάνω, μόνο οργή και ανησυχία προκαλεί η πρόταση του υπουργού Απασχόλησης, στο πλαίσιο του ψευδεπίγραφου «διαλόγου» που ξεκίνησε για το Ασφαλιστικό, να γίνει ειδική συζήτηση για την «ενίσχυση της μητρότητας». Οταν οι ίδιοι - που με την πολιτική τους σφυροκοπούν αμείωτα το δικαίωμα στη μητρότητα, με την αύξηση της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, τη μετατροπή των εργασιακών χώρων σε κάτεργα - αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για τη δήθεν «στήριξη» των ίδιων των θυμάτων τους, μόνο νέα δεινά μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι. Μόνο η ενίσχυση των ταξικών τους αγώνων αποτελεί ασφαλή εγγύηση για την περιφρούρηση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους. Μόνο η αντιμονοπωλιακή πάλη που θα κατευθύνεται στη διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας μπορεί να ανοίξει το δρόμο της οριστικής λύσης των προβλημάτων τους.