Ας μιλήσουμε πρώτα για την κατασκευή, για τη φόρμα! Εχει δική της, καθαρά δική της γραφή. Και με αυτή την έννοια είναι ένα πρωτογενές καλλιτεχνικό έργο. Ενα έργο που δε μιμείται, που δε «μοιάζει» με κάτι άλλο. Αρχίζει πολύ αργά και σιγά σιγά αναπτύσσει ταχύτητες. Ομως, όχι στην εναλλαγή των πλάνων (γρήγορο μοντάζ), όπως γίνεται στις ταινίες περιπέτειας. Οχι! Οι ταχύτητες εδώ είναι στους εσωτερικούς ρυθμούς. Στην εσωτερικότητα των πλάνων, τα οποία, χωρίς να προστίθενται νέα πρόσωπα ή νέες καταστάσεις σε αυτά, σιγά σιγά γεμίζουν από εσωτερικές εντάσεις και συναισθήματα και μοιάζουν, εκεί προς το τέλος, ότι θα εκραγούν. Η ταινία σε μαγκώνει από το σβέρκο και σε τρέχει! Ας περάσουμε τώρα στο...