Αυτή η κινητοποίηση είχε στόχο να δώσει ένα γερό χτύπημα στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και σ' όσους την ανέχονται και την υποστηρίζουν. Είχε στόχο να στείλει ένα ακόμη μήνυμα καταδίκης στην επιβολή όλο και πιο στυγνών μέτρων εκμετάλλευσης, μέσα από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Είχε στόχο να κάνει ένα βήμα πιο μπροστά απ' ό,τι μέχρι χτες, στη μεγαλύτερη συσπείρωση, στην ενότητα δράσης των εργατών, στη διαμόρφωση, για τη συνέχεια, προϋποθέσεων ενίσχυσης του ταξικού ρεύματος μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στη διαμόρφωση γνήσιου ταξικού ηγετικού πόλου, για την πορεία ανάπτυξης της ταξικής πάλης. Αυτό το θαρραλέο πρώτο βήμα έγινε από τις απεργιακές επιτροπές, αφού οι διεφθαρμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, από την πρώτη στιγμή, με τη στάση τους ουσιαστικά σαμποτάρισαν την απεργία που οι ίδιες κήρυξαν "εθιμοτυπικά" για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λίγων εργαζομένων που έχουν πλέον απομείνει να τους ακολουθούν. Δόθηκε ένα γερό μήνυμα του ταξικού πόλου, του μόνου σήμερα που μπορεί γνήσια να εκφράσει το κίνημα και τις ανάγκες των εργαζομένων ενάντια στις προσπάθειες διάλυσης και παροπλισμού του συνδικαλιστικού κινήματος.

Αυτή η κινητοποίηση δεν ήταν η πρώτη και ούτε θα 'ναι η τελευταία. Ούτε βεβαίως από μόνη της μπορεί να ανατρέψει την αντιδραστική πολιτική. Είναι όμως ένας κρίκος στην αλυσίδα που δένει την πορεία και τη συνέχεια των εργατικών αγώνων. Αυτών που με περιεχόμενο, στόχους πάλης και διεκδικήσεις τέτοιες, που απαντούν στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης, φωτίζουν τη ρίζα, τις αιτίες των προβλημάτων, εναντιώνονται στην πολιτική που προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, του ταξικού αντίπαλου και διεκδικούν πολιτική υπέρ των εργατικών συμφερόντων. Που αναδείχνουν την πραγματική ταξική διαχωριστική γραμμή στο βάθος της αντίθεσης αυτής της σάπιας μελλοθάνατης εκμεταλλευτικής κοινωνίας της προϊστορίας, και στο επίπεδο της πολιτικής. Γιατί μόνον έτσι γίνεται το "πέρασμα του τούνελ" που στο τέρμα του αχνοφέγγει η προοπτική μιας άλλης πολιτικής. Μιας πολιτικής που μπορεί στη ρήξη με το κατεστημένο, να ικανοποιεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και όλου του λαού. Πολιτικής που, στην κόντρα με την άρχουσα τάξη, ανοίγει το δρόμο για την αγωνιστική ενότητα τσακίζοντας την ταξική συνεργασία, προκειμένου να απεγκλωβίζονται εργατικές μάζες από την αποξένωση και την υποταγή για να βρίσκονται στο προσκήνιο της πάλης. Της πάλης της εργατικής τάξης και όλου του λαού στο δικό τους μέτωπο.

Μπροστά σ' αυτή την προοπτική, οι εργάτες δεν έχουν άλλο δρόμο από το να ενισχύουν την οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων τους σε ταξικό προσανατολισμό και κατεύθυνση. Από το να συσπειρώνονται στα σωματεία τους μετατρέποντάς τα σε κάστρα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Από το να κατακτούν μέσα από το συντονισμό δράσης των σωματείων τους την ταξική συνδικαλιστική ενότητα, κόντρα στη διάσπαση των εκπροσώπων των μονοπωλίων στο κίνημα. Από το να καταφέρουν την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στις συνδικαλιστικές οργανώσεις αναδείχνοντας τους ταξικούς ηγέτες τους μέσα από τις δικές τους διαδικασίες, κόντρα στα άσπρα κολάρα του εργατοπατερισμού.