Η Roche, όπως υπογραμμίζει η ίδια και έτσι είναι, εστιάζεται στα φαρμακευτικά και στα διαγνωστικά προϊόντα με αιχμή την καινοτομία. Ετσι, με τις πολύχρονες έρευνες κατάφερε, κατά τα λεγόμενά της, να «κατέχει παγκόσμια ηγετική θέση στην ογκολογία» και να οδηγήσει σε «επαναστατικές θεραπείες για διαδεδομένες και απειλητικές ασθένειες για τη ζωή, όπως είναι ο καρκίνος». Οταν η επιστημονική έρευνα στα κρατικά ιδρύματα - όπως συμβαίνει στη χώρα μας - είναι εμβρυική ή ανύπαρκτη, τότε τέτοιοι πρωτοποριακοί τομείς παραδίδονται στην επιχειρηματική δραστηριότητα, όπου πρωταρχικό στοιχείο - χωρίς να το λένε - είναι το κέρδος. Τα κονδύλια, λόγου χάρη, που διατίθενται για την αντιμετώπιση του καρκίνου αποτελούν το 5% - 7% των συνολικών δαπανών για την υγεία και για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα είναι 5,2% επί του ΑΕΠ. Κι όταν στην έρευνα τον πρώτο λόγο έχει το κέρδος, τότε η προσφορά στον άνθρωπο περνάει σε δεύτερο φόντο. Οι επιστήμονες βρίσκονται μπροστά σε τεράστια ηθικά διλήμματα, που η αντιμετώπισή τους είναι ασύμβατη, σε ένα σύστημα όπου πρυτανεύει η λογική του κέρδους. Είναι διλήμματα που μοιάζουν με γόρδιους δεσμούς και η αντιμετώπισή τους είναι πρωτίστως πολιτική - για την οποία, όμως, χρειάζεται μεγάλη αντοχή...