Οταν δεν έχεις στόχους, αναπόφευκτα βαδίζεις στα τυφλά, παρασύρεσαι από το ρεύμα και ψέγεις αυτούς που προχωρούν στον προορισμό τους, ακριβώς γιατί έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, βαδίζουν μπροστά και σε αφήνουν πίσω. Ας μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα: Αφορμή, το άρθρο στην «Κυριακάτικη Αυγή» (11/6) της καθηγήτριας Σίσσυς Βελισσαρίου, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, που επιχειρεί κριτική στη στάση και τις θέσεις του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο. Ποια είναι τα βασικά σημεία της κριτικής του ΣΥΝ.

Πρώτο. Κατηγορούν το ΚΚΕ ότι αντιμετωπίζει τις επιχειρήσεις, «ως το Απόλυτο Κακό που με συνωμοτικό τρόπο καθυποτάσσει την πανεπιστημιακή έρευνα, το πανεπιστήμιο το ίδιο, στα συμφέροντά του» ενώ δήθεν «αυτή η δαιμονοποίηση πόρρω απέχει από τη μελέτη της πολυπλοκότητας και των αντιφάσεων της δεδομένης ιστορικής συγκυρίας». Το νερό μπαίνει στο κρασί τους από το σερβίρισμα ακόμα. Δεν μπορούν να πουν ένα ξεκάθαρο «όχι» στην άμεση εισβολή του κεφαλαίου στην εκπαίδευση, γιατί πολύ απλά έτσι δουλεύουν μέχρι τώρα, με δεδομένες τις επιχειρήσεις στις σχολές, αθωώνοντας την ιδιωτική χρηματοδότηση στο όνομα της κρατικής υποχρηματοδότησης, αθωώνοντας τα κηρύγματα του καπιταλισμού στις σχολές, στο όνομα του ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Δεύτερο. Η Σ. Βελισσαρίου ισχυρίζεται ότι η Αλ. Παπαρήγα μιλώντας στη σχετική συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία, «δεν είπε κουβέντα για την ταμπακέρα», η οποία κατά τη γνώμη της είναι αυτές καθεαυτές οι κινητοποιήσεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Δεν είναι «ταμπακέρα», δηλαδή το περιεχόμενο του νόμου, το περιεχόμενο της πολιτικής που ξεσηκώνει φοιτητές, σπουδαστές, εκπαιδευτικούς, δεν είναι «ταμπακέρα» καν οι ίδιες οι διεκδικήσεις του κινήματος, το τι ανώτατη εκπαίδευση διεκδικεί, αλλά μόνο το ότι ο κόσμος κινητοποιείται. «Ταμπακέρα» θεωρούν επίσης, το πότε θα κατατεθεί ο νόμος(!) αν θα 'χει ήλιο ή βροχή, αν θα 'ναι Σεπτέμβρης ή Γενάρης...

Τρίτο. Επαναφέρουν με βαρετό τρόπο την προπαγάνδα του τύπου «ό,τι δεν ελέγχει το ΚΚΕ το υπονομεύει με κάθε τρόπο» και ισχυρίζεται ότι «το ΚΚΕ στον πανεπιστημιακό χώρο όπως και παντού αλλού, δε δύναται να συμμαχήσει με κανέναν, ακριβώς επειδή κανένας δεν ξέρει ποια είναι η παιδεία προς όφελος του λαού, διότι αυτό το ξέρει αποκλειστικά το ΚΚΕ»! Φυσικά, κανέναν δεν μπορούν να πείσουν οι κλάψες για το ποιος θέλει να υπονομεύσει και ποιος να ηγεμονεύσει, γιατί είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι στους αγώνες με τις αρχές του, τις θέσεις του και τους στόχους του. Το ΚΚΕ δεν έβαλε όρους σε κανέναν να συμφωνήσει με το σοσιαλισμό για να συμμαχήσει μαζί του, δεν έχει δικαίωμα όμως κανένας να αρνηθεί στο ΚΚΕ να παλεύει για Παιδεία προς όφελος του λαού σε μια λαϊκή οικονομία με λαϊκή εξουσία. Αν για κάποιους είναι άγνωστες λέξεις η «λαϊκή οικονομία» και η «λαϊκή εξουσία», δε φταίει το ΚΚΕ.