Τριάντα χρόνια αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, για το δικαίωμα στη σταθερή δουλιά, στη δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, για την υπεράσπιση της ειρήνης. Τριάντα χρόνια μετά, ακόμη πιο μαχητικά, ασυμβίβαστα, συνεχίζουν, μέχρι την ικανοποίηση των οραμάτων τους. Αυτό το μήνυμα έστειλαν χτες βράδυ οι γυναίκες της Εθνικής Αντίστασης και οι νέες γυναίκες, της σύγχρονης αντίστασης, που βρέθηκαν πλάι πλάι στη μεγάλη εκδήλωση για τα 30 χρόνια από την ίδρυση της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, η οποία έγινε στην πλατεία Αριστοτέλους. Μια εκδήλωση με λόγο, μουσική, χορό, απαγγελίες ποιημάτων και θεατρικά δρώμενα, που έκλεισε με συναυλία της Μαρίας Δημητριάδη και του Μανώλη Ανδρουλιδάκη.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης που διοργάνωσαν οι 10 Σύλλογοι Γυναικών Θεσσαλονίκης, παρουσιάστηκαν η έκκληση από το ιδρυτικό συνέδριο της ΟΓΕ τον Ιούνη του 1976 και οι στόχοι της ΟΓΕ όπως καθορίστηκαν μέσα από το 9ο Συνέδριό της, μπροστά στις νέες συνθήκες.

Μίλησε η Δέσποινα Γραμματικοπούλου, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ. Αναφέρθηκε στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά το '90, όπου ο ιμπεριαλισμός με νέους όρους και νέες ορολογίες στις συνθήκες και στις ντιρεκτίβες του προσπαθεί να κρύψει τη βαρβαρότητα με την οποία επιτίθεται σε δικαιώματα και κατακτήσεις, σε λαϊκές και δημοκρατικές ελευθερίες. «Σύνοδο τη σύνοδο και συνθήκη τη συνθήκη, μεθοδεύουν και υλοποιούν την άλωση των κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων, με στόχο πάντα την κερδοφορία των παγκοσμιοποιημένων εκμεταλλευτών», είπε.

Επίσης, αναφέρθηκε στις επιπτώσεις που βιώνει η εργαζόμενη γυναίκα, η εργατική λαϊκή οικογένεια, από την πολιτική της ανεργίας, της ανταποδοτικής λειτουργίας της ΤΑ, της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, των κοινωνικών υπηρεσιών. Δίνοντας αισιόδοξο τόνο, σημείωσε πως μέσα από τους πολύχρονους αγώνες υπήρξε μια σταθερή κατάκτηση των γυναικών που πέρασαν από το κίνημα της ΟΓΕ. «Η κατανόηση της ταξικότητας του γυναικείου ζητήματος και η προοπτική για τη λύση του. Η συνειδητοποίηση του κοινωνικού μας ρόλου, η πολιτικοποίηση, η ασυμβίβαστη στάση ζωής». Και πρόσθεσε: «Αυτή η συνειδητοποίηση μέσα από τον αγωνιστικό δρόμο έχει αντανάκλαση στην προσωπική ζωή της γυναίκας, στις διαπροσωπικές της σχέσεις, στην επικοινωνία με τα παιδιά της, στη διεκδίκηση του σεβασμού της προσωπικότητάς της. Τη θωρακίζει από τα καλοστημένα δόκανα της αστικής τάξης που τη θέλουν πνιγμένη μέσα σε ψυχολογικούς λαβύρινθους της θηλυκότητας, της αιώνιας νεότητας και των καταστροφικών ρυτίδων, μακριά από κοινωνικούς αγώνες».

Αυτές, λοιπόν, οι γυναίκες της σύγχρονης αντίστασης, μαζί με όλες όσες αγανακτούν και βασανίζονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική, οι γυναίκες στην πόλη και στην επαρχία, στο εργοστάσιο ή στο γραφείο, στο πανεπιστήμιο ή στην ανεργία, μπορούν και πρέπει να πουν «όχι» στη βαρβαρότητα που απειλεί τον κόσμο, το δικαίωμα στη ζωή και τη ζωή που φέρνουνε στον κόσμο, τα παιδιά. Εχουν επιλογή, όπως αναφέρθηκε, να δυναμώσουν την ταξική πάλη και να συμβάλουν στην ανατροπή του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος.

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από αντιπολεμικό δρώμενο που παρουσίασαν μέλη του Πανδημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Θεσσαλονίκης, καθώς και από λαϊκό μουσικοχορευτικό πρόγραμμα που παρουσίασε η «Ηλεκτρική Κομπανία» του Πολιτιστικού Συλλόγου Εργαζομένων της ΔΕΗ Θεσσαλονίκης.

Παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» με επικεφαλής τον υποψήφιο νομάρχη Θεσσαλονίκης Γιάννη Ζιώγα.