Το γεγονός ότι, επί της ουσίας, τόσο από το ΠΑΣΟΚ, όσο και από τον ΣΥΝ, η κριτική περιορίζεται στα διαδικαστικά περί διαλόγου δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση να βαφτίσει τον ελιγμό «ικανοποίηση των αιτημάτων». Οι ίδιες δυνάμεις μαζί με τα ΕΑΑΚ, στις γενικές συνελεύσεις της τελευταίας βδομάδας, προτάσσουν ως κεντρικό αίτημα την παραίτηση της υπουργού, αποπροσανατολίζοντας από την ανάγκη να καταδικαστεί η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όλων αυτών που ομονοούν στην κατεύθυνση για μια Παιδεία αγκαλιά με την αγορά. Γιατί είναι περισσότερο από ξεκάθαρο ότι ακόμα και αν το όνομα του υπουργού Παιδείας αλλάξει, ακόμα και αν στο τιμόνι της διακυβέρνησης τη ΝΔ διαδεχτεί το ΠΑΣΟΚ, η απόφαση για ανατροπές σε αντιδραστική κατεύθυνση παραμένει. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για το περιεχόμενο του νόμου δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο. Ο νέος νόμος - πλαίσιο είναι ώριμο φρούτο των επιδιώξεων του κεφαλαίου, που απαιτεί πλήρη πρόσδεση και προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στα συμφέροντα των μονοπωλίων. Και ο όποιος παραπλανητικός διάλογος έρχεται απλά να δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στην πολιτική του κεφαλαίου.