Και με τον προϋπολογισμό για το 2005 επιβεβαιώνεται ότι ο αντιλαϊκός και φιλομονοπωλιακός προσανατολισμός της πολιτικής που ασκούν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ απέναντι στους μικρούς επαγγελματίες, τους βιοτέχνες και τους εμπόρους, μια πολιτική που ασκείται στο καθορισμένο πλαίσιο της ΟΝΕ, στόχος της οποίας είναι η συνεχής ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας.

Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις συνεχίζονται, επιταχύνεται η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, στην ουσία πρόκειται για το ξαναμοίρασμα της αγοράς σε βάρος των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες εκτοπίζονται από την αγορά, σπρώχνονται στο περιθώριο, επιταχύνεται ο ρυθμός απαξίωσής τους.

Σ' αυτό το χρονικό διάστημα των αναδιαρθρώσεων, από τη μία το μεγάλο κεφάλαιο διασφάλισε τα συμφέροντά του, εδραίωσε την κυριαρχία του. Μεταφέρει κεφάλαια από κλάδο σε κλάδο, από χώρα σε χώρα. Από την άλλη, οι μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σκληρότατο ανταγωνισμό από τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Μια εικόνα του τι συνέβη τα προηγούμενα χρόνια αποτυπώνουν τα παρακάτω στοιχεία:

• Το εμπόριο τροφίμων κυριαρχείται κατά 85% από 10 ομίλους αλυσίδες Σούπερ - Μάρκετ.
• Στο λιανεμπόριο, τέσσερις όμιλοι κατέχουν το 59% των πωλήσεων.
• Στην ένδυση - υπόδηση δεκαπέντε επιχειρήσεις ελέγχουν το 40% των πωλήσεων.
• Στα ηλεκτρικά είδη πέντε επιχειρήσεις ελέγχουν το 45% των πωλήσεων.
• Στα ηλεκτρονικά είδη, έξι επιχειρήσεις ελέγχουν το 78,6% των πωλήσεων.

Τα ίδια αποτελέσματα και σε κλάδους όπου κυριαρχούσε η μικρή παραγωγή:

• Με έτος βάσης το 1995 = 100 μονάδες ο δείκτης παραγωγής της Βιοτεχνίας σε ένδυση, δέρμα, υπόδηση, το 2002 βρισκόταν στις 62,9 μονάδες. Στο ξύλο - φελλό έπεσε στις 85,6 μονάδες, στον εξοπλισμό μεταφορών έπεσε στις 71,6 μονάδες.

Τα παραπάνω στοιχεία δεν αποδίδουν ολόκληρη την εικόνα για την κατάσταση των μικρών επιχειρήσεων των αντίστοιχων κλάδων. Ενώ φαίνεται ότι οι παραπάνω κλάδοι έχουν κάποια υπόσταση στην ελληνική μεταποίηση, αυτό αφορά μεσαίες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τις μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους που βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση.

Με το νέο προϋπολογισμό όχι μόνο δε θα βελτιωθεί η κατάσταση για τους αυτοαπασχολούμενους, μικρούς ΕΒΕ και τους εργαζόμενους, αλλά θα ενταθεί η διαδικασία αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων και ο ανταγωνισμός θα γίνει αδυσώπητος.

Με το σύνθημα της ανταγωνιστικότητας, το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει νέες φοροελαφρύνσεις -φορολογικός νόμος - όπως διαπιστώνεται τόσο από τους πίνακες στο φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων που οι φόροι είναι μειωμένοι συγκριτικά με των φυσικών προσώπων, όσο και από τους φόρους ΠΟΕ που κύρια προέρχονται από τις «ανέλεγκτες φορολογικές υποθέσεις», δηλαδή τους πρόσθετους φόρους που πληρώνουν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Ακόμη, μέσα στο νέο αναπτυξιακό νόμο που έρχεται προς ψήφιση, οι μεγάλες επιχειρήσεις θα έχουν μια σειρά από άλλα προνόμια, και όλα αυτά σε μία περίοδο που οι εισηγμένες στο ΧΑΑ εταιρίες έχουν αύξηση των κερδών και των πωλήσεων 33% και 9% αντίστοιχα, πολλαπλάσια του πληθωρισμού και της συνολικής κατανάλωσης. Τα κοινοτικά προγράμματα απευθύνονται σε πολύ λίγες επιχειρήσεις από το Γ΄ ΚΠΣ που βρίσκεται σε εξέλιξη, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο πρόγραμμα για την «ενίσχυση επιχειρηματικών σχεδίων πολύ μικρών και μικρών μεταποιητικών επιχειρήσεων», το «βαρύ πυροβολικό» της ΕΕ για τις ΜΜΕ και είναι χαρακτηριστικό του τρόπου που αντιλαμβάνεται τις επιχειρήσεις αυτές.

Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε υφιστάμενες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον μεταποιητικό τομέα, λειτουργούν ήδη επί μια τριετία και απασχολούν έως 50 άτομα και έχουν μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας μεγαλύτερο των 75.000 ευρώ.

Τίθεται δηλαδή εκτός χρηματοδότησης το 70% -75% του συνόλου των επιχειρήσεων. Στον πρώτο κύκλο έχουν ενταχθεί 591 επιχειρηματικά σχέδια συνολικού προϋπολογισμού 132,5 εκατομμύρια ευρώ και στο δεύτερο κύκλο εντάχθηκαν 511 επιχειρηματικά σχέδια προϋπολογισμού 115 εκατομμύρια ευρώ, ενώ στο τέλος Απρίλη έληξε και ο τρίτος κύκλος συνολικού προϋπολογισμού 110 εκατομμύρια ευρώ. Τα αποτελέσματα του δεύτερου κύκλου ανακοινώθηκαν πρόσφατα. Ο μέσος όρος επιχορήγησης ήταν 225.000 ευρώ και από τις επιχειρήσεις που το υλοποίησαν το 55% ήταν ΑΕ και ΕΠΕ και το 45% ΟΕ και ατομικές.

Η επιχορήγηση στο ΤΕΒΕ (είναι το μεγαλύτερο ταμείο ασφάλισης του ΟΑΕΕ με 598.000 ασφαλισμένους και 184.000 συνταξιούχους) είναι στα επίπεδα του 2004, 52.000.000 ευρώ με αποτέλεσμα να βρίσκεται στη χαμηλότερη αναλογία κοινωνικού πόρου στο σύνολο εσόδων του κλάδου συντάξεων την τελευταία δεκαετία., (1995 = 25,55%, 2004 = 4,71%).

Η αναλογία κοινωνικού πόρου κατά κεφαλήν ασφαλισμένου ετησίως αντιστοιχούσε το 1995 σε 259,26 ευρώ και το 2004 σε 128,67 ευρώ.

Αποτέλεσμα των οικονομικών δυσκολιών είναι:

Οι εισφορές των ασφαλισμένων κάθε χρόνο να αυξάνονται πολλαπλάσια του πληθωρισμού 8%, ενώ οι συντάξεις παραμένουν στα χαμηλότερα επίπεδα, με μέση σύνταξη γήρατος 552 ευρώ, το 69% των συνταξιούχων παίρνει σύνταξη μέχρι 510ευρώ.

Σε περίπτωση ατυχήματος προσφέρεται αποζημίωση ίση με το διπλάσιο της εισφοράς μετά από ένα μήνα απουσίας από την εργασία. Δε χορηγείται επίδομα τοκετού και λοχείας.

Να σημειωθεί, τέλος, ότι πρέπει να αποδοθεί το χρέος του κράτους προς τον ΟΑΕΕ (καθυστερούμενα από τη διμερή χρηματοδότηση 2084/92) υπολογιζόμενο το ποσό επί του αριθμού των ασφαλισμένων και όχι επί των εισφορών.