Εμείς τις πιστεύουμε τις Αρχές. Πάντα! Χτες, για παράδειγμα, η ΕΥΠ ανακοίνωσε ότι ο Κουφοντίνας δεν υπήρξε ποτέ υπάλληλος των κρατικών μυστικών υπηρεσιών. Γιατί να μην τους πιστέψουμε; Λες και ξέρουμε ποιοι είναι οι υπάλληλοι, για να γνωρίζουμε ότι αυτός δεν ήταν μέσα;...

Βέβαια, καμιά φορά αυτή η κακούργα η πραγματικότητα θέλει να ναρκοθετήσει την εμπιστοσύνη μας.

Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ο αρχηγός των «Ερυθρών Ταξιαρχιών», ο Μάριο Μορέτι, κατάφερνε να διαφεύγει από τις Αρχές, λόγω κάποιων... επαναλαμβανόμενων συμπτώσεων, όλο στριφογυρίζει στο μυαλό μας. Οπως και ότι ο Μορέτι καταγράφηκε αργότερα ως συνδεόμενος με την πρακτόρικη μασονική στοά «Προπαγάνδα-2», της οποίας ηγούνταν ο Λ. Τσέλι (ο μοναδικός Ιταλός που κλήθηκε να παραστεί στην ενθρόνιση του φίλου του, του Ρ. Ρίγκαν, ως Προέδρου των ΗΠΑ)...

Εχουμε επίσης όλη την καλή διάθεση να αποδεχτούμε τους ύμνους ορισμένων για τον «τρομονόμο». Ελα όμως που ένας τέτοιος νόμος, επειδή ακριβώς δίνει τη δυνατότητα να θεωρείται η σπιουνιά του οποιουδήποτε «ανώνυμου μεταμεληθέντα» ως «αξιόπιστη μαρτυρία» (!), έστειλε στη φυλακή ακόμα και υπουργό του Μόρο, τον Μαντσίνι, επειδή βρέθηκε κάποιος πρόθυμος να εκτοξεύσει εναντίον του την αστοιχείωτη ρουφιανιά ότι σχετιζόταν με την τρομοκρατία...

Αλλά τι μας νοιάζουν εμάς αυτά, θα πείτε. Εδώ είναι Ελλάδα...