«Στα χέρια των εγκεφάλων της Ουάσιγκτον, η παγκοσμιοποίηση μεταμορφώθηκε σε μια νεοϊμπεριαλιστική δύναμη, που άφησε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων σε χειρότερη κατάσταση το 2000 απ' ό,τι ήταν το 1990(...). Και είναι φονταμενταλιστές της αγοράς οι πρώην υπουργοί Οικονομικών των ΗΠΑ και στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: «... για τη στενόμυαλη ταύτιση των συμφερόντων των μεγάλων τραπεζών με την οικονομική υγεία όλου του κόσμου(...). Θέλησαν να δελεάσουν με πολύ υψηλά δάνεια τις κυβερνήσεις, προκειμένου να πουλήσουν τις εταιρίες που έλεγχαν (σ.σ. αναφορά για τη Ρωσία, την Ανατολική Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική - δηλαδή για τον κόσμο ολόκληρο της νέας τάξης).

Οσα παραθέτουμε, πιο πάνω και μέσα σε εισαγωγικά, προέρχονται από το βιβλίο του Τζόζεφ Στίγκλιτς - («Βιβλιοθήκη» της «Ελευθεροτυπίας», 12 Ιουλίου 2002). Ο Στίγκλιτς γνωρίζει από τα μέσα, τα πράγματα, καθώς ήταν ένας από τους κυριότερους συμβούλους του Μπ. Κλίντον και στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, με βραβείο «Νόμπελ» πέρσι.

Η στήλη αυτή θα επανέλθει σε αναφορά με το βιβλίο της έγκριτης οικονομολόγου, τρεις φορές πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη, «Συνωμοτική παγκοσμιοποίηση», όπου πολύ πρώιμα επισημάνθηκαν όχι μόνον οι προηγούμενες εκτιμήσεις, αλλά με σωρεία στοιχείων αναδείχτηκαν οι συγκλονιστικές αρνητικές επιπτώσεις που συνοδεύουν τη «νέα τάξη».