Μετά την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ακολούθησαν παρεμβάσεις από τον Nίκο Κατσαράκη, πρύτανη του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, τον Μιχάλη Σκουλά, πρόεδρο του ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη», και τον Βαγγέλη Μαματζάκη, πρόεδρο του Συλλόγου Ιατρικών Επισκεπτών Κρήτης.

Ο Νίκος Κατσαράκης σημείωσε: «Οι φοιτητές/τριες, η ακαδημαϊκή κοινότητα βρίσκονται σε αναβρασμό, σε συνεχείς κινητοποιήσεις από τον Δεκέμβρη του 2023, αγωνιζόμενοι ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων κατά παράβαση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Το ΚΚΕ βρίσκεται από την αρχή δίπλα στους αγώνες της ακαδημαϊκής κοινότητας, αναδεικνύοντας τα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δημόσια πανεπιστήμια. Γι' αυτόν τον λόγο είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα εδώ, μεταξύ των μελών και των φίλων του ΚΚΕ, παρόντος του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος, κ. Κουτσούμπα, για να συζητήσουμε για το νομοσχέδιο που βρίσκεται σε διαβούλευση και για την ανάγκη στήριξης - σήμερα περισσότερο από ποτέ - των δημόσιων πανεπιστημίων.

Η Σύγκλητος του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου (ΕΛΜΕΠΑ) έχει εκφράσει την αντίθεσή της στο κατατεθέν νομοσχέδιο του ΥΠΑΙΘΑ που επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας. Η χρόνια υποστελέχωση των δημόσιων πανεπιστημίων, η ανεπαρκέστατη χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Ερευνας, οι σημαντικές εκκρεμότητες σχετικά με την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων χιλιάδων αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων, καθώς και το εκρηκτικό πρόβλημα της εύρεσης φοιτητικής στέγης, ειδικά στα νησιωτικά - περιφερειακά πανεπιστήμια, εντείνουν εύλογα τις ανησυχίες της ακαδημαϊκής μας κοινότητας.

Σε πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου μας αναφέρεται ότι, μεταξύ 2009 και 2023 παρατηρείται μια πολύ σημαντική μείωση του ακαδημαϊκού, εργαστηριακού και διοικητικού ανθρώπινου δυναμικού του ΕΛΜΕΠΑ, που υπερβαίνει το 22% για το ακαδημαϊκό/εργαστηριακό προσωπικό και το 36% για το διοικητικό προσωπικό. Οσον αφορά την κρατική επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού για τις λειτουργικές δαπάνες του ΕΛΜΕΠΑ, η κατάσταση είναι επίσης απογοητευτική: 6.750.000 ευρώ για το 2009 και μόλις 3.547.783 ευρώ για το 2023. Παρατηρείται συνεπώς μείωση της κρατικής επιχορήγησης για τις λειτουργικές δαπάνες του Ιδρύματος από το 2009 στο 2023 κατά 47,4%.

Παράλληλα, εκκρεμούν εδώ και 5 σχεδόν έτη, από την ίδρυση του Πανεπιστημίου, σημαντικά θεσμικά ζητήματα που αφορούν στην αντιστοίχιση των πενταετών Τμημάτων της Σχολής Μηχανικών με Τμήματα Πολυτεχνικής Σχολής άλλων ΑΕΙ, στην ίδρυση Πολυτεχνικής Σχολής στο ΕΛΜΕΠΑ και στην κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των Τμημάτων αυτών, σύμφωνα με το ΠΔ 99 του 2018, με την εγγραφή τους στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας. Η ομηρία των αποφοίτων των Τμημάτων αυτών συνεχίζεται, την ίδια στιγμή μάλιστα που οι απόφοιτοι 33 ιδιωτικών κολεγίων έχουν πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα και μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για τον δημόσιο τομέα, ενώ με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προτείνεται η, κατά παρέκκλιση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (Νομικών Προσώπων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης) - αμφιβόλου ακαδημαϊκής ποιότητας παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων - που θα έχουν επιπλέον ακαδημαϊκή αντιστοίχιση με τα δημόσια πανεπιστήμια.

Ζητάμε από την πολιτεία να προχωρήσει άμεσα σε γενναία ενίσχυση των δημόσιων πανεπιστημίων όσον αφορά: α) Τη στελέχωσή τους με μόνιμο ακαδημαϊκό, εργαστηριακό και διοικητικό προσωπικό, β) την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης για τις λειτουργικές τους ανάγκες στα επίπεδα του ευρωπαϊκού μέσου όρου, γ) την ένταξη και χρηματοδότηση των προ-εγκεκριμένων έργων από το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης για τη βελτίωση των υποδομών των πανεπιστημίων και δ) τη χρηματοδότηση νέων φοιτητικών εστιών σε όλα τα πανεπιστήμια, ειδικά στα νησιωτικά-περιφερειακά πανεπιστήμια που αντιμετωπίζουν σημαντικότατα προβλήματα φοιτητικής στέγης.

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο, προσπαθούμε να οργανώσουμε ένα μεγάλο κίνημα.

Καλούμε την πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ να αφουγκραστεί τις ανησυχίες της πανεπιστημιακής κοινότητας και να αποσύρει τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, παρακάμπτοντας το άρθρο 16 του Συντάγματος».

Ο Μιχάλης Σκουλάς τόνισε μεταξύ άλλων: «Το Νοέμβριο του 2023 το υπουργείο Υγείας χωρίς να προηγηθεί ο στοιχειώδης διάλογος με τους εμπλεκόμενους φορείς εξήγγειλε τη δημιουργία ενός υπερ-οργανισμού (ΕΟΠΑΕ), όπου προβλέπει τη συγχώνευση όλων των εγκεκριμένων οργανισμών και προγραμμάτων απεξάρτησης. Πρόκειται για έναν αθηνοκεντρικό υπερσυγκεντρωτικό και δύσκαμπτο υπερφορέα χωρίς καμία αναφορά στις τοπικές κοινωνίες και την περιφερειακή ανάπτυξη. Εδώ και τρεις μήνες λόγω αυτής της εξαγγελίας το προσωπικό που εργάζεται στην Απεξάρτηση βρίσκεται σε μόνιμη ένταση και σύγχυση. Κανένας σχεδιασμός δεν μπορεί να προχωρήσει, υπονομεύοντας εντέλει το ίδιο το θεραπευτικό έργο.

(...) Η βιοϊατρική προσέγγιση ενός σύνθετου φαινομένου και η παθολογικοποίηση του ανθρώπου με προβλήματα χρήσης, αντί μιας ολιστικής προσέγγισης, είναι οπισθοδρόμηση, την ώρα μάλιστα που η σύγχρονη διεθνής επιστημονική συζήτηση και η πολιτική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας εστιάζουν στους κοινωνικούς προσδιοριστές της υγείας και στην ολιστική αντιμετώπιση προβλημάτων και ανισοτήτων μέσα στην κοινωνία. Το διοικητικό σχήμα που προτείνεται με τον υπερ-οργανισμό στερεί από τους πολίτες την επιλογή θεραπευτικής προσέγγισης και αντικαθιστά το συνεχές της φροντίδας από άκαμπτα νοσοκομειακού τύπου πρωτόκολλα. Στερεί επίσης την ευελιξία των θεραπευτικών προγραμμάτων για την άμεση προσαρμογή και ανταπόκριση στις τοπικές συνθήκες και ιδιαιτερότητες. Ταυτόχρονα, δεν κάνει καμία αναφορά στην αναγκαία ανάπτυξη της έρευνας και της εκπαίδευσης επαγγελματιών που επιβάλλει η πολυπαραγοντική και συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση του φαινομένου της εξάρτησης.

(...) Δικαίως μπορεί να υποθέσει κανείς με τον τρόπο που γίνεται η μεταρρύθμιση ότι απειλείται ο δημόσιος, δωρεάν χαρακτήρας των προγραμμάτων μας με πιθανότητα νοσηλίου αλλά και η σταδιακή μετατόπιση σε μια διαχειριστική λογική του προβλήματος με έμφαση στη μείωση βλάβης και στην απλή παροχή υπηρεσιών χαμηλής ποιότητας, χωρίς τελικό στόχο την πλήρη επανένταξη.

Τα θεραπευτικά προγράμματα χρειάζονται την κοινωνία δίπλα, η Απεξάρτηση είναι σκληρός επαγγελματικός χώρος με πολλές απαιτήσεις σε όλα τα επίπεδα. Τα επόμενα χρόνια η προσέλκυση προσωπικού θα γίνεται όλο και δυσκολότερη. Αν απαξιώσουμε ακόμα περισσότερο τον χώρο της Απεξάρτησης χαμένη θα είναι η κοινωνία, όλο και περισσότεροι άνθρωποι - σκιές θα κυκλοφορούν δίπλα μας, περισσότερη εγκληματικότητα σε όλες τις πόλεις.

Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω τη διαχρονική, συνεπή και επιστημονικά τεκμηριωμένη στήριξη του ΚΚΕ σε όλες τις δομές Απεξάρτησης. Τη σταθερή προσήλωσή του στην ενίσχυση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της Απεξάρτησης και την ολιστική προσέγγιση. Με 33 χρόνια στο πεδίο των εξαρτήσεων, διαβάζοντας τις θέσεις και προτάσεις του Παναγιώτη Κατηφέ σχετικά με την εξαγγελθείσα ίδρυση του νέου υπερφορέα, δεν μπορώ να διαφωνήσω σε τίποτα, μοιράζομαι την ίδια αγωνία για το μέλλον της Απεξάρτησης και της κοινωνίας μας γενικότερα. Το ΚΚΕ συμβάλλει ουσιαστικά στον διάλογο για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων και μοιράζεται τις αγωνίες και ανάγκες των εργαζομένων στο δύσκολο πεδίο των εξαρτήσεων. Προσωπικά ευχαριστώ για τη στήριξη και τους γόνιμους διαλόγους πάνω στους προβληματισμούς για την καλύτερη αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος των εξαρτήσεων και την αποτελεσματικότερη πρόληψη, θεραπεία και επανένταξη».

Ο Βαγγέλης Μαματζάκης ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μετά από 10 χρόνια διαρκούς οικονομικής κρίσης και τριών μνημονίων που τσάκισαν τις ζωές μας, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας, έρχονται τώρα οι νυν κυβερνώντες, αλλά και οι προηγούμενοι να μας ξαναχρεώσουν την ανάπτυξή τους (...)

Η πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας υπηρετεί δογματικά κατά το δοκούν το σύνολο των κρίσεων. Το έχουμε βιώσει στο παρελθόν, το βιώνουμε και τώρα έντονα. Είτε είναι η οικονομική, είτε είναι η υγειονομική, κοινωνική, πολιτική, προσφυγική και χρησιμοποιεί ως ευκαιρία για την επέλαση νέων σκληρών μέτρων και για τους εργαζόμενους, μισθωτούς ή μη, δημόσιου, ιδιωτικού τομέα και για τους αγρότες με έντονα σοβαρά προβλήματα στο κόστος παραγωγής, που κανένα προϊόν δεν μπορεί να φύγει από το χωράφι και να πάει στο ράφι με την τιμή που του αξίζει και που μπορούμε και εμείς να πληρώσουμε.

Σήμερα είναι γνωστό σε όλους ότι η επιστημονική, τεχνολογική πρόοδος έχει κάνει θαύματα, προσθέτει τεράστιες ευκαιρίες, τεράστιες δυνατότητες στην παραγωγική διαδικασία για να καλύψει το σύνολο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και επιταγών. Απεναντίας βλέπουμε το ληστρικό καπιταλιστικό σύστημα και την άρχουσα τάξη να υποστηρίζει και να ενθαρρύνει, μέσω του μοντέλου παραγωγής και τροποποίησης της ανάπτυξης και διανομής, έναν νέο σύγχρονο καταναλωτικό και νοσογόνο τρόπο ζωής που προάγει και τη φτώχεια και τις ανισότητες, αλλά και τις φυσικές καταστροφές.

Θεωρώ και πιστεύω ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική υγιής δύναμη που έχει τη γνώση, την εμπειρία, έχει τη μαχητικότητα. Το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία, αλλά ακόμα και όταν δεν υπάρχει ευκαιρία δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις για να δείξει ποιος είναι ο πρωτοπόρος και ο μπροστάρης στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και έχει και το μοναδικό ηθικό πλεονέκτημα σε σχέση είτε με τη σοσιαλδημοκρατία είτε ακόμα και με τους νεοφιλελεύθερους, που το κάνουν και αυτοί σημαία το ηθικό πλεονέκτημα. Να εμπνεύσει όλους τους νέους να πάνε κόντρα και να ανατρέψουν τα αδιέξοδα του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος.

Γι' αυτό και λέμε, και εμείς, λέω και εγώ και το υιοθετώ, κανένας μόνος και απροστάτευτος. Ολοι μαζί συσπειρωμένοι στα εργατικά σωματεία, με πρωτοπόρο στον αγώνα το ΚΚΕ. Και κλείνω με μία γνωστή ρήση του καπετάν Γιώτη, του αείμνηστου ηγέτη του ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη: Οι ζευγάδες φεύγουνε, αλλά η σπορά, σύντροφοι και συντρόφισσες, μένει και ριζώνει και καρπίζει και η μία γενιά διαδέχεται την άλλη, για να προχωρήσουμε και να πάμε μπροστά».