Στην ίδια λογική, της προσπάθειας διαφοροποίησης από την κυβερνητική πολιτική, με ταυτόχρονη σύμπλευση στα στρατηγικά ζητήματα, κινήθηκε και στη δευτερολογία του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης.

Ετσι, οριοθετώντας τη «σοβαρή αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ στο κουστούμι του «υπουργείου αντιπολίτευσης» είπε ότι θα είναι «με διάθεση συναινέσεων, αλλά και με δημιουργική κριτική και αντιπροτάσεις όπου διαφωνούμε». Στην προσπάθειά του να επιχειρηματολογήσει για την αρνητική ψήφο στην κυβέρνηση, είπε ότι «έχουμε ένα άλλο όραμα και άλλες προτεραιότητες (...) άλλη φιλοσοφία για το πώς αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται, όπως είναι το Ταμείο Ανάκαμψης (...) για τους θεσμούς, το κράτος δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Είναι χαρακτηριστικό ότι επανέλαβε την πρόταση για «στελέχωση των διοικήσεων οργανισμών και νοσοκομείων μέσω ανοιχτού διεθνούς διαγωνισμού εντός των επόμενων δύο μηνών», σχολιάζοντας μάλιστα ότι στη ΝΔ «αναζητάτε συναίνεση σε ζητήματα χαμηλότερης αξίας, ενώ εμείς σας την προσφέρουμε σε ένα κορυφαίο θέμα, που μπορεί να ανατρέψει παθογένειες δεκαετιών».

«Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ του κράτους και των πολιτών, που θα σφυρηλατεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης, κάνοντας την κοινωνία σύμμαχο στις μεγάλες αλλαγές», σημείωσε, επιχειρώντας να στοιχήσει τους εργαζόμενους και τον λαό πίσω από τη στρατηγική του κεφαλαίου, με φούμαρα περί «δίκαιου» καπιταλισμού ή ότι «η πρόοδος συνδέεται άρρηκτα με μια ισχυρή ανάπτυξη, που τα οφέλη της διαχέονται δίκαια σε όλους, που οδηγεί στη μείωση των ανισοτήτων. Μια ανάπτυξη για όλους, όχι μόνο για τους μεγάλους και ισχυρούς». Παράλληλα τάχθηκε αναφανδόν με τους στόχους της καπιταλιστικής «πράσινης ανάπτυξης», ζητώντας άλλη μοιρασιά για τους ανταγωνισμούς μεταξύ των μονοπωλίων διαφόρων κλάδων και σημειώνοντας ότι πρέπει να γίνει «κτήμα των πολιτών η πράσινη μετάβαση, και όχι ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι για λίγους. Αλλά εκεί οδηγείτε τα πράγματα με την επιλογή σας να μην επενδύετε στο δίκτυο και στην αποθήκευση».