Ούτε προστασία από τις καταστροφές ούτε ουσιαστικές αποζημιώσεις για τους βιοπαλαιστές

Στο οδοιπορικό μας αναδείχθηκε το ποιοι και πώς βγαίνουν μπροστά, απέναντι σε όλα αυτά, σε έναν από τους νομούς που αποτυπώθηκε με τον πιο πρακτικό τρόπο και με τη δράση του λαϊκού παράγοντα, το ότι «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό». Σε μια περιοχή που έχει πικρή πείρα από τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά., με την «πολύτιμη στήριξη» τοπικών και περιφερειακών αρχών.

Με νέες ζημιές ήρθαν αντιμέτωποι οι παραγωγοί μετά τις πρόσφατες βροχές

Με έκπληξη οι κάτοικοι διαπίστωσαν ότι από τους 33 πληγέντες (τότε), μόλις οι 8 αποζημιώνονται και αυτοί όχι για το σύνολο των ζημιών τους, αλλά για ορισμένες μόνο περιοχές.

«Χορτάσαμε... κουλούρια», σχολιάζει καυστικά ο Μαρίνος Μιχαλόπουλος, αγρότης, και εξηγεί: «Με πρόσχημα ότι η ζημιά είναι μικρότερη του 30% της παραγωγής, πετιέται εκτός αποζημιώσεων η πλειοψηφία των πληγέντων. Αλήθεια, τι θα γίνει με τις αποζημιώσεις του 2021 που πάνω από το 60% των κατοίκων του χωριού έχουν πάθει σοβαρότατες ζημιές στην περιουσία τους; Θέλουν να καούμε ολοσχερώς για να πάρουμε ψίχουλα; Τιμωρούμαστε επειδή με τον αγώνα μας σώσαμε τα σπίτια και τις περιουσίες μας;».

Στο ίδιο χωριό, άνω των 200 οικογενειών απ' τις περίπου 400, έπαθαν σοβαρές ζημιές το 2021, με τον επίσης βιοπαλαιστή αγρότη Διονύση Παπαγεωργίου να τονίζει: «Η κυβέρνηση της ΝΔ έταξε 50 ευρώ για κάθε καμένο δέντρο ελιάς. Εδωσε 17 ως προκαταβολή και συνεχίζουν να κοροϊδεύουν. Την ίδια ώρα, για να επανέλθει η παραγωγή στα δέντρα χρειάζονται πολλά χρόνια και εδώ είναι που έρχονται και απαντούν τα αιτήματά μας για 100% αποζημιώσεις στους πληγέντες, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος όλων των χρόνων, αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ που πληρώνεται απ' τις εισφορές μας και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας. Είναι θέμα επιβίωσης και αυτόν τον αγώνα δίνουμε».

Και οι δύο αγρότες σημειώνουν ότι η αντιπυρική προστασία δασών και λαϊκών περιουσιών παραμένει πίσω από τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες, πέρα από ελάχιστες, «για τα μάτια του κόσμου», παρεμβάσεις, με το χωριό να βρίσκεται στην ίδια θέση που ήταν και πριν από τις μεγάλες φωτιές. Υπογραμμίζουν, επιπλέον, ότι με 120.000 ευρώ τον χρόνο για όλο τον νομό και τη χρηματοδότηση μειούμενη στο Δασαρχείο διαχρονικά απ' τις έως και σήμερα κυβερνήσεις, σοβαρές παρεμβάσεις προστασίας περιβάλλοντος και λαϊκής περιουσίας είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν.

Στη Νεμούτα, κτηνοτρόφοι ακόμη... περιμένουν τις ζωοτροφές που έταξαν κυβέρνηση και περιφερειακή αρχή Δυτικής Ελλάδας. «Με 20 σακιά ζωοτροφή δεν χορταίνουν 150 πρόβατα», αναφέρει ο Σταύρος Κατσικονούρης, εξηγώντας ότι απ' τον Σεπτέμβρη κιόλας του 2021 σταμάτησε κάθε είδους τέτοια βοήθεια. Ο ίδιος, όπως και άλλοι συνάδελφοί του κτηνοτρόφοι και αγρότες, έπαθε ζημιά σε μηχανήματα, περιφράξεις και ελιές. Σήμερα, αντιμετωπίζει νέες δυσκολίες με το αυξημένο κόστος παραγωγής και τα φυσικά φαινόμενα, αφού οι βροχοπτώσεις του τελευταίου διαστήματος κατέστρεψαν τριφύλλια που προορίζονταν για ζωοτροφή.

«Αγωνιζόμαστε καθημερινά για να επιβιώσουμε. Οταν το Σεπτέμβρη του 2021 ζητήσαμε ζωοτροφές, η απάντηση απ' τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη ήταν "μα δεν θα ταΐζατε τα ζώα μόνοι σας; Ηρθε Σεπτέμβριος". Τέτοια... βοήθεια», δηλώνει, αποτυπώνοντας τα αδιέξοδα που ορθώνονται από την πολιτική του «κόστους - οφέλους». Για να επιβιώσει, ασχολείται με διάφορες καλλιέργειες και επισημαίνει: «Αυτήν τη στιγμή μια ουσιαστική βοήθεια θα ήταν η κατάργηση του ΦΠΑ σε ζωοτροφές και η μείωση συνολικά του κόστους παραγωγής, αιτήματα που παλεύουμε».

Δεν είναι όμως μόνο οι «ανοιχτές πληγές» που άφησαν πίσω τους οι πυρκαγιές, που ήρθαν να οξύνουν την ήδη δύσκολη κατάσταση. Στις Καρούτες, ο παραγωγός Βασίλης Κατσαριώτης υπογραμμίζει για το αρδευτικό πρόβλημα και τις υποδομές - ρημαδιό:

«Βασικό πρόβλημα αποτελεί η κατάσταση και με τους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ). Πληρώνουμε και ενώ θα έπρεπε να έχουμε νερό απ' τις 15 Απρίλη, φτάσαμε μέσα Ιούνη και ακόμη δεν πήραμε. Αυτό αυξάνει και άλλο το ήδη επιβαρυμένο κόστος παραγωγής».

Καταγγέλλει ότι εδώ και 50 χρόνια δεν έχει γίνει καμιά παρέμβαση βελτίωσης των αρδευτικών εγκαταστάσεων, ο μηχανολογικός εξοπλισμός τους είναι απαρχαιωμένος, τα προβλήματα συνεχή.

Οντας και σταφιδοπαραγωγός, δηλώνει: «Ενώ η τιμή παραγωγού κατρακυλά, το κόστος παραγωγής εκτοξεύεται. Σε όλα αυτά, μόνο ο δικός μας αγώνας μάς δίνει δύναμη, η απαίτηση να μείνουμε στα χωριά μας, οι διεκδικήσεις μας για τα δίκαια αιτήματά μας».

Στη Σμίλα, ο Κώστας, παραγωγός σταριού, αναφέρει ότι το μεροκάματο χρόνο με τον χρόνο μειώνεται. «Για 21 στρέμματα μαλακό σιτάρι το κόστος ανά στρέμμα φτάνει τα 110 - 115 ευρώ. Πέρυσι πουλάγαμε με 0,40 ευρώ το κιλό, φέτος μας λένε για 0,22, ακόμη και για 0,15 ευρώ. Το σκληρό σιτάρι, επίσης έπεσε στα 0,35 ευρώ το κιλό από 0,48. Πώς να τα βγάλουμε πέρα;», αναρωτιέται.

Αναφέρεται και στην κατάσταση με τις δομές Υγείας, αφού για χειρουργείο που χρειάστηκε για ρήξη συνδέσμου, δεν υπήρχε διαθέσιμος γιατρός στο νομό, την ώρα που υπήρχε ανάγκη, λόγω των σοβαρών ελλείψεων που επικρατούν, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για ακόμη πιο δύσκολα περιστατικά.

Τα παραπάνω είναι ορισμένα ενδεικτικά μόνο ζητήματα που απασχολούν βιοπαλαιστές αγρότες και ευρύτερα λαϊκά στρώματα στην Ηλεία. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί η κατάσταση με την παραγωγή μαύρης κορινθιακής σταφίδας, σε πολλά χωριά (Σόπι, Ηράκλεια, Καυκωνία, Περιστέρι κ.ά.), που έχει δεχθεί απανωτά πλήγματα διαχρονικά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της ΚΑΠ της ΕΕ που έχουν στηρίξει όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά., ωθώντας ουσιαστικά εκτός παραγωγής χιλιάδες βιοπαλαιστές αγρότες και στον νομό.

Επίσης, το ίδιο συμβαίνει με την έλλειψη ουσιαστικής προστασίας των παραγωγών από καιρικά φαινόμενα, με τα αντίστοιχα έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας κ.ά. Πρόσφατα πλήγματα δέχθηκαν δεκάδες που καλλιεργούν φυτά προοριζόμενα για ζωοτροφές, σε χωριά του Πύργου και της Αρχαίας Ολυμπίας, προκαλώντας προβλήματα επιβίωσης για τους ίδιους αλλά και τους κτηνοτρόφους που αγωνιούν για τις διαθέσιμες ποσότητες. Απέναντί τους βρίσκεται, την ίδια ώρα, ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ, που με την κατεύθυνση από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά. έως σήμερα, όχι μόνο δεν αποζημιώνει, αντιθέτως μόνο μαζεύει εισφορές απ' τους βιοπαλαιστές αγρότες, παρά τα όσα οι εκπρόσωποι όλων αυτών των κομμάτων τάζουν.

Οσο για τις δομές δημόσιας Υγείας, στο Γενικό Νοσοκομείο Πύργου δεν υπάρχει μόνιμος παθολόγος, ενώ το Γενικό Νοσοκομείο Αμαλιάδας, κατά το ήμισυ έχει εγκαινιαστεί απ' το 2014 και μετά τρεις φορές απ' όλες τις έως και σήμερα κυβερνήσεις, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω έλλειψης προσωπικού.