RIZOSPASTIS

Είμαι η Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Ισως την ιστορία μου την ξέρετε.

Ισως ακούσατε για μένα πρώτη φορά κάπου εκεί στα Χριστούγεννα του 2008, όταν δέχτηκα επίθεση με βιτριόλι επιστρέφοντας από τη δουλειά στο σπίτι. Η αιτία;

Οτι πάλευα ανυποχώρητα για τα δικαιώματα όλων των συναδέλφων μου, όλων των εργαζομένων στην καθαριότητα. Οτι ανέπτυσσα συνδικαλιστική δράση.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Σιλίστρα της Βουλγαρίας. Εζησα ευτυχισμένα τα χρόνια μου στη σοσιαλιστική πατρίδα. Εκεί όλοι είχαμε κατοχυρωμένα δικαιώματα. Ημασταν ασφαλείς. Πήγα στο σχολείο της περιοχής μου, που πρόσφερε γνώσεις και καλή παιδεία. Στο δικό μου σχολείο εκείνη την εποχή - όπως και σε άλλα, φυσικά - είχαμε κλειστό γήπεδο μπάσκετ και κλειστή πισίνα.

Ολα αυτά, βέβαια, πριν την ανατροπή του συστήματος. Τώρα πια δεν υπάρχουν. Και μοιάζει στ' αλήθεια τραγικό ότι οι νέοι σήμερα, στην εποχή των τεχνολογικών θαυμάτων, δεν μπορούν καν να φανταστούν κάτι τέτοιο. Δεν μπορούν να φανταστούν ότι μπορεί να υπάρχει ένα κράτος που θα έχει προτεραιότητα τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων.

Μετανάστευσα στην Ελλάδα, αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου ως ιστορικός και αφού έγινα μητέρα. Ηρθα εδώ για λόγους υγείας του παιδιού μου, καθώς το σύστημα Υγείας στη Βουλγαρία, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, είχε καταρρεύσει.

Εργάστηκα ως καθαρίστρια. Βαριά, σκληρή δουλειά. Μα δεν με πείραζε. Δούλευα και αγωνιζόμουνα. Βλέπετε, μεγαλώνοντας στον σοσιαλισμό είχα μάθει, από το σχολείο ακόμα, ότι πρέπει να ξέρω τα δικαιώματά μου. Γι' αυτό και από την πρώτη μου στιγμή στην Ελλάδα και στη δουλειά οργανώθηκα στα συνδικάτα και πάλευα για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.

Οι συνάδελφοί μου με αγκάλιασαν από την αρχή. Μαζί αναπτύξαμε πλούσια δραστηριότητα. Μου έδειξαν εμπιστοσύνη. Με επέλεξαν για να τους εκπροσωπήσω ως γραμματέας του σωματείου.

Κάπου εκεί, το βράδυ στις 22 προς 23 Δεκεμβρίου, δέχτηκα την επίθεση. Ομως, παρά τον Γολγοθά, έδωσα τη μάχη της αποκατάστασης, κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου και να συνεχίσω τον αγώνα! Βρέθηκα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ως ευρωβουλευτής του, με την πρώτη ευκαιρία, σε συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία, προώθησα πρόταση για ρύθμιση αναγνώρισης και πιστοποίησης του κλάδου των καθαριστριών. Δυστυχώς αυτήν την πρόταση, παρόλο που ήταν ολοκληρωμένη, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψε, δεν επέτρεψε ποτέ να έρθει στη Βουλή για ψήφιση. Το ίδιο ακριβώς έγινε για τα δικαιώματα των οικιακών βοηθών και των αναπήρων, δεν είχαν στις προτεραιότητες τους εργαζόμενους και φτωχούς ανθρώπους.

Με αποκαλούσαν σύμβολο, αλλά δεν πίστεψαν, δεν τίμησαν και δεν σεβάστηκαν τον αγώνα μου! Και κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για να συμπορευτώ με αυτούς που έχουν προτεραιότητα τις ζωές και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Και κάπως έτσι συναντηθήκαμε τα χρόνια μετά το Ευρωκοινοβούλιο.

Συνεχίζω τον αγώνα μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, γιατί οι ζωές μας μετράνε. Καλώ όλους τους καθαριστές, όλους τους ανθρώπους της δουλειάς, τους συνδικαλιστές, με ζεστή καρδιά και με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο χέρι, να στείλουν μήνυμα την Κυριακή στις κάλπες. Προχωράμε μαζί. Για να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια σε μία πραγματική γενοκτονία από εργατικά «ατυχήματα», ενάντια στα εγκλήματα με τους πρόσφυγες και μετανάστες, ενάντια στη βία κατά των γυναικών, ενάντια στην αδικία των πλειστηριασμών, ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Προχωράμε μαζί.

Για να μάθουμε στα παιδιά μας τη ρητορική της ειρήνης και της φιλίας των λαών, ενάντια στον ρατσισμό και τον πόλεμο.

Είμαι η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Νιώθω απέναντί μου ζεστά, ειλικρινή βλέμματα. Σας κοιτώ κι εγώ στα μάτια και προχωράμε.