Εκφράζοντας την αλληλεγγύη στους λαούς όλου του κόσμου, στους μετανάστες και ξεριζωμένους, έγινε η έναρξη της συγκλονιστικής χτεσινής συγκέντρωσης με τον Κώστα Βλαχούτσο στο ακορντεόν και την Πολυξένη Καράκογλου να τραγουδά «Μιλώ για τα παιδιά μου» σε μουσική του μεγάλου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου που πρόσφατα έφυγε από την ζωή.

Τη σκυτάλη πήρε ένα σύντομο βίντεο, που αποτύπωνε τα ποσοστά του ΚΚΕ στις εκλογικές περιφέρειες της Αττικής και την ανάδειξή του σε 3η δύναμη σε όλη την περιοχή, με τον λόγο να μπλέκεται με εικόνες, εικόνες όμορφες, ζωντανές, δυναμικές...

Η πολιτεία χαμογέλασε!

Χαμογελάσαν οι γειτονιές του τίμιου ιδρώτα!

Οι γειτονιές οι γυμνασμένες στον θυμό και την οργή!

Οι γειτονιές οι γυμνασμένες στον αγώνα...

Και μετά εικόνες που δεν μας επιτρέπουν να «ξεχαστούμε» ούτε στιγμή... Το τραγικό ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου με θύματα εκατοντάδες ξεριζωμένους, ο νεκρός στη Ζώνη, ο θάνατος νεαρής εγκύου με τους συγγενείς της να καταγγέλλουν ότι περίμενε για ώρες το ασθενοφόρο... Η ευθύνη των κομμάτων που κυβέρνησαν.

Η μουσική δυναμώνει. Οι κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος για την υγεία, τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, ενάντια στους πλειστηριασμούς, φανερώνουν για άλλη μια φορά ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό...

Χιλιάδες κόκκινες σημαίες ανεμίζουνε...

Τώρα ΚΚΕ.

Κοιτάμε στη σωστή μεριά του ορίζοντα.

Μεγαλώνουμε το μπόι μας!

(Το σενάριο είναι βασισμένο σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου)