Σε συγκέντρωση στην Πτολεμαΐδα μίλησε το βράδυ της Πέμπτης 11/5 ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ. Ανάμεσα στα άλλα ανέφερε στην ομιλία του:

«Μπορούμε και πρέπει να καταδικάσουμε όσους κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια, όλους αυτούς που δεσμεύονται να συνεχίσουν την επόμενη μέρα στις ίδιες ράγες οι οποίες μας έχουν φέρει στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.

Μπορούμε να ενισχύσουμε όσο πιο πολύ γίνεται το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που δεσμεύεται να σταθεί απέναντι, να αντιπαλέψει τα αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμοστούν την επόμενη μέρα, όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί.

Μπορούμε και πρέπει να ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο, τον δρόμο της ανατροπής ενός σάπιου συστήματος που εμπορεύεται όλες τις ανάγκες μας και δολοφονεί κυριολεκτικά τη ζωή μας, όπως έδειξε το έγκλημα στα Τέμπη.

Γιατί για όλους εμάς τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους, τους ανθρώπους του μόχθου στις πόλεις και στα χωριά, τα νέα παιδιά στα σχολεία και στις σχολές, το ζήτημα δεν είναι, δεν πρέπει να είναι το αν θα συνεχιστεί η σημερινή πολιτική που μαυρίζει τη ζωή μας, με ή χωρίς τον Μητσοτάκη (...)

Η ζωή απέδειξε πως κάθε διακυβέρνηση που υπηρετεί την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως κι αν αυτοαποκαλείται, προοδευτική, "πράσινη" ή αριστερή, στρέφεται ενάντια στη δική μας ευημερία.

Παρά τα προεκλογικά τους συνθήματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεσμεύονται να κινηθούν ξανά στις ίδιες ράγες που καθορίζουν η άρχουσα τάξη και η ΕΕ και την επόμενη μέρα, μετά τις εκλογές.

Ολοι τους δεσμεύονται να προωθήσουν τις νέες επενδύσεις των ομίλων, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις, τους όρους και τις προϋποθέσεις του σχεδίου "Δίκαιης Πράσινης Μετάβασης" της ΕΕ. Και την ίδια στιγμή κατηγορεί ο ένας τον άλλον ότι τάχα δεν διαθέτει σχέδιο και συγκεκριμένες προτάσεις.

Ολοι μαζί προωθούν την απολιγνιτοποίηση, τις δεσμεύσεις του κοινοτικού εμπορίου ρύπων που μετέτρεψαν τεχνητά σε ακριβό το φθηνό ρεύμα της εγχώριας λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής. Και εμφανίζονται να διαφωνούν μόνο για την ημερομηνία θανάτου της τελευταίας σύγχρονης λιγνιτικής μονάδας, της "Πτολεμαΐδα 5".

Ολοι τους δεσμεύονται να χορηγήσουν έναν νέο πακτωλό χρηματοδότησης για να προσελκύσουν τις επενδύσεις των "πράσινων ομίλων", με ειδικούς "αναπτυξιακούς" νόμους, με ειδικά φορολογικά κίνητρα και μπόνους.

Επενδύσεις που θα στηρίξουν την κερδοφορία τους στις "μαύρες" εργασιακές σχέσεις, στην προσωρινή απασχόληση, στους χαμηλούς μισθούς και τις ακριβές τιμές για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Και την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ υπόσχονται περισσότερα κοινοτικά κονδύλια για τις μικρές επιχειρήσεις και για έργα των ενεργειακών κοινοτήτων που καλύπτουν την αυτοπαραγωγή Ενέργειας για τις τοπικές ανάγκες, κρύβοντας ότι η ΕΕ δίνει προτεραιότητα και εγκρίνει τις επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Κρύβοντας τους όρους διασφάλισης των κερδών τους, που θέτουν οι τράπεζες και οι κατασκευαστικές εταιρείες για να δανείσουν, να εγγυηθούν και να υλοποιήσουν τα έργα των ενεργειακών κοινοτήτων. Γεγονός που εξηγεί γιατί πάνω απ' το 95% των σημερινών έργων των 1.400 ενεργειακών κοινοτήτων αφορά τις πωλήσεις ρεύματος στο δίκτυο μεταφοράς της Ενέργειας, δηλαδή την παραγωγή με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος (...)

Ακόμα πιο προκλητική είναι η στάση του Βαρουφάκη, και του ΜέΡΑ25, που προσπαθεί να συγκαλύψει με κάλπικα "αντισυστημικά" συνθήματα περί "ρήξης" τον πραγματικό ρόλο του ως σημαιοφόρου της στρατηγικής της ΕΕ.

Ζητά να σταματήσουν εδώ και τώρα οι εγχώριες εξορύξεις για να προστατευτεί το περιβάλλον. Αγνοεί τάχα το σημαντικό μέρος των εγχώριων ενεργειακών αναγκών που καλύπτεται σήμερα από εισαγόμενο αμερικανικό LNG και γενικότερα από φυσικό αέριο; Αγνοεί τις εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος απ' τους σταθμούς φυσικού αερίου της Ιταλίας και τους λιγνιτικούς της Βουλγαρίας; Αυτές οι εξορύξεις του φυσικού αερίου και του λιγνίτη στο εξωτερικό μήπως δεν βλάπτουν το περιβάλλον; Οι εξορύξεις σπάνιων γαιών που είναι απαραίτητες για τον ψηφιακό μετασχηματισμό και την "πράσινη μετάβαση", να σταματήσουν και αυτές; Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα που στο Αιγαίο πρέπει να στηριχτούν σε σχετικά μεγάλα βάθη δεν έχουν αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα; Ποιος θα πληρώσει το πανάκριβο ρεύμα για να κερδίσουν ξανά τα "πράσινα γεράκια";

Μας πληροφορεί επίσης το ΜέΡΑ25 ότι οι εξορύξεις των εγχώριων υδρογονανθράκων θα χάσουν γρήγορα τη μεγάλη οικονομική σημασία τους. Πρέπει άμεσα να ενημερώσει τους διεθνείς οργανισμούς που εξακολουθούν να προβλέπουν ότι μέχρι το 2050 οι ΑΠΕ δύσκολα θα καλύπτουν πάνω απ' το 50% της διεθνούς κατανάλωσης και πως η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου θα συνεχίσει να αυξάνεται την επόμενη εικοσαετία. Δεν έχουν ενημερωθεί επίσης τα ιμπεριαλιστικά κέντρα που ανταγωνίζονται σκληρά ποιο θα ελέγξει τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν έχουν ενημερωθεί οι εφοπλιστές που ναυπηγούν νέα πλοία για τη μεταφορά του LNG και του πετρελαίου (...)

Οι μαγικές λύσεις των προβλημάτων του λαού χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ και την άρχουσα τάξη είναι ανεξάντλητες από το ΜέΡΑ25. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το "Σχέδιο Δήμητρα". Σύμφωνα μ' αυτό το σχέδιο, το υπερχρεωμένο ελληνικό κράτος θα διασφαλίσει ευνοϊκότερους όρους για τις καταθέσεις μας και θα περιορίσει τον ρόλο τους. Ποιο κράτος; Το κράτος που ο ίδιος ο Βαρουφάκης μάς πληροφορεί ότι "βρίσκεται υπό κατοχή απ' τους δανειστές". Το κράτος του κεφαλαίου. Και μάλιστα μέσα στο πλαίσιο της εποπτείας απ' την ΕΚΤ, μέσα στο πλαίσιο του ευρωσυστήματος και των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων.

Και τι θα κερδίζαμε αν υπήρχε αυτό το φανταστικό αστικό κράτος; Κάποια cents, λίγα λεπτά τα οποία αποτελούν την προμήθεια των τραπεζών όταν πληρώνουμε ηλεκτρονικά με κάρτα. Σταγόνα στον ωκεανό, δηλαδή, μπροστά στο ξεζούμισμα των εργαζομένων, στους μισθούς πείνας, στη φοροληστεία, στην ενεργειακή ακρίβεια, στον πληθωρισμό, που διασφαλίζουν τα κέρδη των ομίλων συνολικά στην παραγωγή και στην οικονομία. Γιατί αυτοί οι εγχώριοι και ξένοι όμιλοι και το κράτος τους είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος και όχι μόνο οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών.

Και αν εκδηλωθεί η νέα διεθνής κρίση, αν διαλυθεί το ευρώ, αν αρχίσουν να κλείνουν βιομηχανίες και τράπεζες, να μην έχουμε εναλλακτική λύση; αναρωτιέται ο Βαρουφάκης.

Ασφαλώς και πρέπει, αλλά η λύση δεν είναι να αλλάξουμε τρόπο πληρωμής, να αλλάξουμε νόμισμα και να συνεχίσουμε να πνιγόμαστε μέσα στον καπιταλιστικό βάλτο. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προετοιμάσουμε την αντεπίθεσή μας για να μην πληρώσουμε ξανά εμείς την κρίση και να βαδίσουμε στον δρόμο της ανατροπής του συστήματος.

Φυσικά το κοινό αντιλαϊκό πρόγραμμα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά μόνο την Ενέργεια, για την οποία εδώ στην Πτολεμαΐδα οφείλαμε να αναφερθούμε αναλυτικά. Αφορά το σύνολο των κοινών δεσμεύσεών τους για την επόμενη μέρα. Αυτή την κοινή πολιτική που θα εφαρμοστεί μετεκλογικά ομολογεί εξάλλου το ΠΑΣΟΚ, όταν δηλώνει ότι μπορεί να συγκυβερνήσει και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ, φτάνει ν' αλλάξουν αρχηγό.

Ολα τα κόμματα του συστήματος δεσμεύονται να υποβάλλουν για έγκριση στην ΕΕ κυβερνητικό πρόγραμμα και ετήσιους προϋπολογισμούς που θα διασφαλίσουν τα ματωμένα πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια, θα παίρνουν όσα μπορούν απ' τον λαό για να δώσουν στους ομίλους και στους δανειστές.

Ολα δεσμεύονται να τηρήσουν τις συστάσεις του ΟΟΣΑ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ για να διασφαλίσουν την κατάκτηση της περιβόητης επενδυτικής βαθμίδας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι τώρα μπορεί για πρώτη φορά να εφαρμόσει το πρόγραμμά του χωρίς μνημόνια. Κρύβει ότι δεν εξαφανίστηκε η εποπτεία των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων, οι όροι του Συμφώνου Σταθερότητας, οι μεταμνημονιακές δεσμεύσεις της Ελλάδας. Κρύβει ότι έχει ήδη "συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις". Και γι' αυτό δηλώνει ότι θα τηρήσει μετεκλογικά την απαιτούμενη δημοσιονομική ισορροπία. Ταυτόχρονα όμως χρησιμοποιεί διπλή γλώσσα. Γιατί την ίδια στιγμή που μας λέει ότι τώρα απελευθερώθηκε, δηλώνει απ' την άλλη περήφανος για το μαξιλάρι των 37 δισ. που διασφάλισε την περίοδο της διακυβέρνησής του. Δηλώνει δηλαδή περήφανος για το ματωμένο πλεόνασμα που ήρθε με τη σφαγή του 3ου μνημονίου, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, την ισοπέδωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και τη φοροληστεία του λαού (...)

Και στη ζωή και στην κάλπη την 21η Μάη συγκρούονται δύο πολιτικές: Η πολιτική που υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα και τα κέρδη τους και η πολιτική που φέρνει στο προσκήνιο τις ανάγκες μας. Συγκρούονται δύο αντίθετες κατευθύνσεις, δύο αντίθετες στρατηγικές που δεν μπορούν να έχουν ούτε 10 ούτε 5 κοινά σημεία.

Το πραγματικό ερώτημα είναι: Με τα μονοπώλια, τους ομίλους, το κεφάλαιο, ή με τον λαό; Και η απάντηση που πρέπει να δώσουμε όλοι εμείς οι μισθωτοί, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι φοιτητές και οι μαθητές, οι συνταξιούχοι, είναι "μόνοι τους και όλοι μας".

Η απάντηση, φίλες και φίλοι, είναι ΚΚΕ! (...)

Πάρτε τη θέση σας στη μάχη δίπλα στο ΚΚΕ, για να κερδίσουμε όλοι μαζί τη ζωή που μας αξίζει».