Μετά από μια περίοδο ...ύφεσης, η αντιπαράθεση για τις υποκλοπές ανακάμπτει μια βδομάδα πριν τις εκλογές. Οχι επειδή προέκυψε κάτι περισσότερο από τα ...ελάχιστα που ξέραμε έως τώρα, ούτε επειδή τους έπιασε ο πόνος για το θεσμικό πλαίσιο του «ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων», που όλοι μαζί έχουν διαμορφώσει σε Ελλάδα και ΕΕ. Ποια μύγα τσίμπησε επομένως τους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ; Γιατί ξεκίνησαν τώρα νέο γύρο αντιπαράθεσης, με «καρφιά» και «αλληλοκατηγορίες» γύρω απ' αυτό το ζήτημα; Οπως φαίνεται, το πώς θα διαχειριστεί το σκάνδαλο των υποκλοπών η επόμενη κυβέρνηση αξιοποιείται ως καταλύτης στα παζάρια για τον σχηματισμό της. Γι' αυτό και τη δήλωση Ανδρουλάκη ότι «κάποιος πρέπει να μπει στη φυλακή» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ την ερμηνεύουν καταπώς τους βολεύει, προσφέροντας ο καθένας «εγγυήσεις» στο ΠΑΣΟΚ ότι ...«η αλήθεια θα λάμψει». Τι επιβεβαιώνουν όλα αυτά; Οτι αναζητείται συγκολλητική ουσία για να φτιαχτεί κυβέρνηση με όποιον συνδυασμό, αφού τα προγράμματα όλων είναι «συνθέσιμα». Η διαχείριση του σκανδάλου των υποκλοπών μετεκλογικά φαίνεται ότι διαθέτει τέτοια «φόντα». Αυτό που θα παραμείνει στο απυρόβλητο και μετά τις εκλογές είναι το αντιλαϊκό και επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών, που μόνο το ΚΚΕ αποκαλύπτει και καταγγέλλει, μαζί με τις ευθύνες των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στη δημιουργία και τη θωράκισή του.