Στην παρέμβασή του με θέμα «Οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές στην Ελλάδα. Ασφάλεια - εξέλιξη και προοπτικές», ο Θωμάς Χόνδρος σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «ο ελληνικός λαός πληγώθηκε βαριά από το σιδηροδρομικό δυστύχημα της 28ης Φεβρουαρίου 2023. Ο σιδηρόδρομος, ένα κατεξοχήν ασφαλές, αξιόπιστο και φθηνό μεταφορικό μέσο για επιβάτες και εμπορεύματα, μετατράπηκε με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου σε ευκαιρία κέρδους. Ο ελληνικός σιδηρόδρομος, που στη δεκαετία του 1950 εξυπηρετούσε το 50% των χερσαίων μεταφορών της χώρας, το 1990 φτάνει να συμμετέχει στο 5% και το 2018 το 2,1% των μεταφορών. Τα προβλήματα στον κλάδο των Μεταφορών και η διαχρονική εξέλιξη της αποδιοργάνωσης των κρατικών σιδηροδρομικών μεταφορών περιγράφονται σε σειρά άρθρων του "Ριζοσπάστη" που αξιοποιήθηκαν από τον ομιλητή από τη θητεία του στο υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών από το 1984 μέχρι πρόσφατα, που αφυπηρέτησε από το Πανεπιστήμιο Πατρών με δημοσιεύσεις σε θέματα οργάνωσης μεταφορών και ασφάλειας των μεταφορών».

Επεσήμανε ότι «η Λευκή Βίβλος για τις Μεταφορές (1992) περιγράφεται από τους συντάκτες της ως η πρώτη συλλογική προσέγγιση για βιώσιμη κινητικότητα στην Ευρωπαϊκή Ενωση με στόχο την αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων μεταφορών με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος και βελτίωση της ασφάλειας των χρηστών και του κοινωνικού συνόλου. Αναπόσπαστο μέρος της Κοινής Πολιτικής Μεταφορών αποτελούν οι δράσεις για την Ασφάλεια με προγράμματα δράσεων για τη Βιώσιμη Κινητικότητα που υιοθετήθηκαν από το 1995 και μετά. Τα προγράμματα αυτά ορίζουν το πολιτικό και νομικό πλαίσιο θεμάτων μεταφορών σε όλα τα κράτη - μέλη. Στρατηγικός στόχος είναι η ενίσχυση της αποδοτικότητας, της ανταγωνιστικότητας και η συνολική βελτίωση της ποιότητας των ευρωπαϊκών μεταφορών, εντός και εκτός Ενωσης (...)».

Τόνισε ότι «οι μεταφορές και η ασφάλεια των μεταφορών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του μακρόχρονου προγραμματισμού για την οικονομική ανάπτυξη, τον Πολιτισμό, την ευημερία των λαών. Η οργάνωση του χώρου, η χωρική κατανομή των υλικών και ανθρώπινων παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας ασκεί σημαντικές επιδράσεις στην κοινωνία. Χώρος και κοινωνία αποτελούν δύο πλευρές ενός διαλεκτικού "συνεχούς", της ενιαίας φυσικο-ιστορικής εξέλιξης και ανάπτυξης. Η διάρθρωση του χώρου ως αντικειμένου έρευνας και εφαρμογής χωροταξικού σχεδιασμού και της πολιτικής περιφερειακής ανάπτυξης, πέρα από τη φυσική γεωγραφική διάσταση, εμπεριέχει ένα πολυπαραμετρικό σύστημα κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και ιδεολογικών στοιχείων, που η αλληλεπίδρασή τους καθορίζει την πορεία ανάπτυξης ή στασιμότητας της κοινωνίας».

Ο Θ. Χόνδρος επισήμανε ότι «οι μέρες είναι δύσκολες, η κατάσταση ρευστή, οι πόροι για την ανάπτυξη και ευημερία των λαϊκών στρωμάτων περιορισμένοι λόγω κόστους - οφέλους, οι εργαζόμενοι απελπισμένοι, τα μέτρα για την αποτελεσματική οργάνωση των μεταφορών και της ασφάλειας των μεταφορών απαραίτητα. Ο λαός αναμένει εκτός από φθηνές και αξιόπιστες μεταφορές και τη μέγιστη ασφάλεια στις μεταφορές, γιατί συνδυάζονται εκτός από θάνατο και με αναπηρία και τραυματισμό με καθοριστικές συνέπειες για την επιβίωση οικογενειών, με υλικές ζημιές που δύσκολα επανορθώνονται. Η διατήρηση στοιχειώδους ποιότητας ζωής σε σχέση με την ασφάλεια των μεταφορών αποτελεί προτεραιότητα της οργανωμένης κοινωνίας.

Αυτό όμως προϋποθέτει μεταφορές και υποδομές ολοκληρωμένες με βάση τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις υπό ενιαίο κρατικό φορέα ελέγχου και ανάπτυξης. Ασφαλείς, γρήγορες και φθηνές μεταφορές για την ικανοποίηση των συνεχώς διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών δεν μπαίνουν στη ζυγαριά του κόστους - οφέλους. Χρειάζονται προσλήψεις μόνιμου καταρτισμένου προσωπικού για τις ακάλυπτες θέσεις εργασίας που τόσο τραγικά αποκαλύφθηκαν πρόσφατα στον ΟΣΕ. Οι πολιτικές της "απελευθέρωσης" των μεταφορών και των ιδιωτικοποιήσεων αποδείχτηκε ότι έφεραν τους λαούς στην Ευρώπη αντιμέτωπους με σοβαρά ατυχήματα και δεκάδες νεκρούς ακόμα και στο ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς, τον σιδηρόδρομο, ένα πράγμα αποδεικνύει, ότι δεν συμβιβάζονται και η κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου με τα δικαιώματα και τη ζωή των εργαζομένων, των λαών. Κι όπως γράφει η σημερινή εφημερίδα: Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας - Εσείς σταθερά απαντάτε: Τα κέρδη τους. Εμείς απαντάμε: Οι ζωές μας».