Με γρίφο για δυνατούς λύτες μοιάζει στα μάτια πολλών λαϊκών οικογενειών, κυρίως αυτών που τα παιδιά τους μπαίνουν στην τελική ευθεία για τις πανελλαδικές, η σχολική χρονιά που άρχισε! Απ' τη μια, η εύλογη ανησυχία για τις συνθήκες με τις οποίες ξανανοίγουν τα σχολεία, χωρίς ουσιαστική προστασία από την πανδημία. Κι από την άλλη, ο βραχνάς των υποχρεώσεων που αυξάνονται και κατατρώγουν το οικογενειακό εισόδημα. Το παράδειγμα είναι αληθινό: 320 ευρώ το μήνα κοστίζει σε οικογένεια το συνοικιακό φροντιστήριο όπου έγραψε το παιδί της, ένα έξοδο που «παντρεύονται» για δύο τουλάχιστον χρόνια. Αν σε αυτά προστεθούν τα 400 ευρώ της δόσης για το στεγαστικό δάνειο, χρειάζεται ένας ολόκληρος μισθός, χωρίς να υπολογίζονται τα υπόλοιπα «ανελαστικά» έξοδα για φαγητό, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, θέρμανση, ένδυση, μετακινήσεις. Κι αν πρόκειται για οικογένεια με δύο ή παραπάνω παιδιά, τότε τα έξοδα πολλαπλασιάζονται, όχι όμως και το διαθέσιμο εισόδημα. Πώς λοιπόν να ανταποκριθεί το νοικοκυριό σε βασικές του ανάγκες, με μισθούς πείνας, με την ακρίβεια να σαρώνει, αλλά και με πρόσθετες υποχρεώσεις, αν προκύψει, για παράδειγμα, ένα θέμα υγείας; Και βέβαια, ούτε συζήτηση για ψυχαγωγία, πολιτισμό, αθλητισμό... Ο λογαριασμός απλά δεν βγαίνει, με αποτέλεσμα να κόβονται ακόμα και τα στοιχειώδη για να τα βγάλει πέρα ένα νοικοκυριό, ανακυκλώνοντας τα αδιέξοδα. Γι' αυτό ο γρίφος έχει τελικά μία μόνο λύση: Αυτήν της οργανωμένης πάλης ενάντια στις ανατιμήσεις και στην ακρίβεια, για αυξήσεις στους μισθούς, σταθερή δουλειά για όλους, σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων.