ΘΕΛΟΥΝ ΦΤΗΝΟΤΕΡΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ: «Τα καλοκαίρια, οι Γερμανοί τουρίστες και λάτρεις της αρχαίας Ελλάδας, οι οποίοι έρχονται να απολαύσουν τον καιρό, τις θάλασσες και την ιστορία μας, βιώνουν τον υπερκαταναλωτισμό των Ελλήνων. Πολυτελείς κατοικίες, ακριβά αυτοκίνητα, κέντρα διασκέδασης γεμάτα, ενδύσεις που ακολουθούν την τελευταία λέξη της μόδας, συνθέτουν μια πραγματικότητα που θα ζήλευαν αρκετοί, ακόμη και στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία και πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι όλοι οι Ελληνες ζουν πλουσιοπάροχα, αλλά η εικόνα που εκπέμπεται είναι βέβαιο ότι δεν συνάδει με το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο του μέσου Ελληνα, και εν μέρει εξηγεί τον αρνητισμό των Γερμανών. Η πλειοψηφία μάλιστα των τελευταίων επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, καθώς εξακολουθούν να την θεωρούν αναξιόπιστη» (ο Αθανάσιος Ελλις στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΣΤΟ ΨΙΛΟ»: «Τα ψώνια στο σουπερμάρκετ έχουν γίνει σαν επίσκεψη στον Λαλαούνη: τα γιαούρτια, τα σαπούνια, τα ζυμαρικά πωλούνται σε τιμές κοσμήματος (...) Οι τιμές στα σουπερμάρκετ φουσκώνουν καθημερινά. Οσοι περιδιαβάζουν τακτικά τους διαδρόμους των μεγάλων καταστημάτων έχουν εξοικειωθεί με την εικόνα: υπάλληλοι αλλάζουν τα καρτελάκια μην τυχόν και παλιώσουν οι τιμές. Η αισχροκέρδεια δεν είναι ίδιον των ντόπιων επιχειρηματιών. Η διαφορά ήταν χτυπητή από πέρυσι, όταν συγκρίνονταν οι χρεώσεις στα καταστήματα της ίδιας φίρμας σε δύο διαφορετικές ευρωπαϊκές πόλεις, ας πούμε στο Βερολίνο και στη Θεσσαλονίκη (...) Από πέρυσι τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Στα ελληνικά μαγαζιά οι τιμές "τσιμπάνε" κάθε εβδομάδα λίγο παραπάνω. Δεν είναι μια αφηρημένη εντύπωση, απότοκη της γενικευμένης κατάθλιψης. Σύμφωνα με φρέσκια έρευνα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών πληρώνουμε ως και 70% παραπάνω από άλλους Ευρωπαίους- και δεν φταίει ο ΦΠΑ. Το ψωμί και το παντεσπάνι είναι πέντε φορές πιο ακριβό (...) Ενας ενδελεχής έλεγχος τιμών ακούγεται άπιαστο όνειρο και προς το παρόν δεν έχει εκδηλωθεί κάποια άγρια πρόθεση της κυβέρνησης. Υπάρχει εναλλακτική επιλογή. Η μετοίκηση σε άλλη χώρα, με καλύτερους μισθούς, ικανότερους πολιτικούς και φθηνότερα προϊόντα» (η Λώρη Κέζα στο ΒΗΜΑ).